راه بهشت
آل الله
کلمه به کلمه آن نور است. همواره روشنی بخش بوده و هست. نازل کننـده آن هم به صراحت نور بودن آن را بیان میکند. 1 آیات آن تفسیر دارد و تأویل. تفسیر کردن صحیح و به تأویل بردن حقیقی آیات پربرکت آن فقط از حضرات آل الله ـ علیهم صلوات الله ـ برمیآید؛ چرا که ایشان درهای ایمان و اسرار خدای رحماننـد.2
بعد از خداونـد منـان جز آل الله ـ علیهم صلوات الله ـ کسی إشراف تمام و کمال به قرآن ندارد و نخـواهد داشت. شاید این مسأله بیانــگر این باشد که قرآن کریم بدون تمسک و توسل به وجود نازنین ائمه معصومیـن ـ علیهم السلام ـ به تنـهایی راه نجات نیست. دلیل این مطلب حدیث جناب رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ هست که میفرماینـد: من دو چيز گرانبها براى شما به یادگار میگذارم: كتاب خدا و عترت خود، أهل بيتم؛ تا وقتى که آن دو در کنار حوض بر من وارد شوند از هم جدا نمىشوند، اگر دست به دامن آن دو شويد هرگز گمراه نخواهيد شد.3
آنـچه در کنار اعتقاد حقیقی به قرآن کریم نیاز است، قبول قلبیِ ولایت حضرات آل الله ـ علیهم صلوات الله ـ و تمسک همیشگی به آنـها است. به طور حتم ولایت الهی ایشان نعمتـی از سوی خداوند منان بر ما میباشد که خداوند در روز قیامت از آن و چـگونگی برخورد ما با آن، از ما سوال میکنـد. خداوند منان میفرماید: ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ.4 (سپس شما در آن روز بیشک از بخشش و نعمت ـ خدا در دنيا ـ بازخواست خواهيد شد).
عالم آل محمـد، حضرت علیبنموسی الرضا ـ علیه السلام ـ در مجلسی که پیرامون این آیه بحث میشد فرمودند: پدرم برایم نقل کرد که جدم امام صادق ـ علیه السلام ـ در برابر کسانی که قصد تفسیر نادرست این آیه را داشتنـد فرمودند: مراد از اين نَعيم، دوستى و ولايت ما اهل بيت است. خداوند از آن در قيامت باز خواست خواهد كرد. خداوند پس از پرسش از توحيد و نبوّت، بندگان را از مسألهی ولايت ما بازجوئى خواهد كرد، زيرا بنده اگر از عهدهی اين سؤال برآيد و به آن وفا كرده باشد، اين امر او را به نعيم جاودانه بهشت ميرساند.5
1 ـ سوره مبارکـه مائـده، آیه شریفه 15.
(مرحوم علامه طباطبایی ـ علیه الرحمـة ـ در تفسیر شریف المیزان در ذیل توضیحات این آیه شریفه میفرماینـد: مراد از « نور » در آیه 15 سوره مائده، قرآن مجید است. ترجمه تفسیر المیزان، ج5، ص 398).
2 ـ أبوابَ الإیـمان و اُمَنـاءَ الـرّحمان ( زیارت جامعه کبیـره).
3 ـ احتجاج، ترجمه مرحوم علامه جعفری ـ علیه الرحمة ـ، ج2، ص528.
4 ـ سوره مبارکـه تـکاثر، آیه شریفه 8.
|