يك عضو بنياد آمريكايي كارنگي ضمن بررسي گزينه هاي پيش روي كاخ سفيد مقابل ايران، تصويري ناكارآمد از اين گزينه ها ترسيم كرد.
روزنامه فيگارو از قول كريم سجاد پور نوشت: حركت اپوزيسيون مخالف جمهوري اسلامي اكنون خاموش شده است. تظاهرات خياباني تمام شده و جنبش سبز به انتهاي بن بست نزديك شده است. برخلاف حاميان جمهوري اسلامي، اپوزيسيون حاضر نيست جانش را سر مبارزه بگذارد.
عضو بنياد كارنگي در بررسي گزينه ها و سناريوهاي پيش روي آمريكا عليه ايران يادآور مي شود: سناريوي اول سناريوي مشابه چين است. در آمريكا برخي معتقدند كه مانند چين چهل سال پيش، يك ايران هسته اي نيز مي تواند به سران اين كشور، احساس مسئوليت دهد و چه بخواهيم چه نخواهيم بايد راه همزيستي با بمب ايراني را فرابگيريم. پس از شكستي كه در تلاش اوباما براي مذاكره با ايران پيش آمد، به نظرم اين سناريو ديگر در واشنگتن در دستور كار نيست. پس از آن، مساله حمله نظامي براي رفع مشكل مطرح مي شود. اين سناريوي بنيامين نتانياهو و برخي از محافل نومحافظه كار در ايالات متحده است. ولي سناريوي اوباما نيست كه برعكس از زمان انتخابش به دنبال ايجاد پل ارتباطي و رفع مشكلات به طرق ديپلماتيك بوده است. سناريوي سوم به نظرم قدري منطقي تر مي رسد و آن خودداري از بيان برخي مباحث است؛ در واقع تهديد ايران به خوبي احساس مي شود، ولي نبايد آن را آشكارا نشان داد، زيرا در اين صورت حكومت تهران آن را به مثابه چراغ سبز جامعه بين المللي نسبت به سياست هاي فعلي اش تفسير مي كند. اين بدان معني است كه تحريم ها بايد تشديد شوند و تدابير جديدي بايد براي كاهش سرعت برنامه هسته اي ايران، با حفظ گزينه هاي مذاكره، اتخاذ گردد ولي به موازات تحريم ها، اوباما همچنان گزينه مذاكره را مدنظر خواهد داشت.
سجادپور همچنين مي گويد: هر نوع تهديد نظامي عليه ايران موجب ملي گرايي مي شود. حتي مخالفاني چون موسوي و كروبي هم نمي توانند در آن صورت از اين حملات دفاع كنند. ايران كشوري است كه ملي گرايي در آن به شدت به چشم مي خورد. حمله فقط ممكن است برنامه هسته اي ايران را به تأخير بيندازد اما برعكس حمايت ها از برنامه هسته اي را افزايش مي دهد و پروژه سرنگوني را تا 15 سال به عقب مي اندازد.
اين همكار ايراني بنياد كارنگي توضيح نداده است كه ملي گراها نه فقط هيچگاه حاضر به فداكاري براي وطن خويش نبوده اند، بلكه به گواهي اسناد تاريخي، در تمامي درگيري هاي ايران با بيگانگان، عليه مردم وطن خود دست به خيانت زده اند كه همكاري جبهه ملي و نهضت آزادي با استخبارات ارتش عراق در جريان جنگ تحميلي از جمله اين نمونه هاي رسوايي برانگيز در كارنامه ملي گراهاست. و در مقابل، همواره مردم معتقد به اسلام براي دفاع از ميهن اسلامي خويش در برابر تجاوز بيگانگان مردانه و جانانه ايستاده اند كه باز هم جنگ تحميلي 8 ساله بارزترين نمونه آن است.