نسخه چاپی

سایت تحلیلی و اطلاع رسانی مفید نیوز
تأثير صهيونيسم در مطبوعات و رسانه ها
حجه الاسلام بناب


 

 مراكز خبرى و اطلاع ­رسانى در آگاهى دادن به مردم و تغيير ديدگاه­ها و نگرش­هاى آنان تأثير بسزايى دارند؛ بنابراين سياست­مداران صهيونيستى، از همان ابتداى تشكيل صهيونيسم و قبل از آن، بر اين امر بسيار مهم و اساسى توجّه داشته و در اين خصوص، برنامه ­ريزى نموده ­اند؛ چنان كه "ريشون" مى ­گويد: «يكى از بزرگ­ترين سلاح­ها، مطبوعات است. مطبوعات مى­توانند با نشر و تكرار مطالب، هر عقيده ­اى را به مردم بقبولانند. تئاتر نيز قادر به انجام چنين كارى است. در هر نقطه از جهان، تئاتر و مطبوعات، بايد القائات ما را تبعيّت مى ­كنند».

اين سخن يك صاحب­نظر حامى صهيونيست است كه نشان­دهندۀ توجه آن­ها به مطبوعات و رسانه ­هاى مختلف و سعى در به سيطره كشيدن آن­ها دارد.

دانش­مندان و متفكرينى كه در اين زمينه به تحقيق و بررسى پرداخته و مطالب و مداركى ارائه نموده­اند، به طور عموم، اين ادعا را تأييد مى ­كنند، چرا كه "آلفرد لى لى نيتال" در اين باره مى ­نويسد: «احتياجى نيست كه كنترل صنعت سينما توسط صهيونيست­ها نشان داده شود؛ زيرا كاملاً روشن است كه بين سينما، تئاتر و راديو و تلويزيون، ارتباط خيلى نزديكى برقرار است. اسرائيليان هيچ فرصتى را براى آن كه هنر را در زير پوشش خود بكشند، از دست نمى ­دهند. هيچ مطلبى در روزنامه­ ها و پخش اخبار راديو و تلويزيون، بدون تأييد و كنترل يهوديان و وابستگان آنان چاپ و پخش نمى ­شود. در سال 1974م، سرمايۀ سازمان كنترل سينما مبلغ 1/9 ميليون دلار بود كه همه­ اش، متعلق به يهوديان بود».

"يورى ايوانف" دربارۀ نقش صهيونيست­ها در مطبوعات، به تفصيل سخن گفته است، چنان كه مى ­گويد: «صهيونيست­ها در ممالك مختلف جهان، حدود 1036 روزنامه و مجله دارند، با اين همه، رهبران قوم اهميت فوق­العاده ­اى براى اين وسيله قائل­اند و به هر وسيله­ اى، عوامل خود يا عناصر هم­دل و موافق را در بنگاه­هاى عمدۀ مطبوعاتى و پخش اخبار و صنعت سينما و تلويزيون كشورهاى مختلف جاى مى ­دهند. صهيونيست­ها هيچ­گاه نقش اين اهرم­هاى نيرومند را در ارائۀ افكار، كم نمى­ گيرند، زيرا خوب مى­دانند كه نكات جزئى مانند عنوان مقاله ­اى با حروف درشت و چاپ آن در كنار عكس رقّت ­انگيز و يا چاپ مطلبى مهم در صفحۀ ماقبل آخر و پنهان داشتن آن در بين ساير اخبار، خيلى فرق مى ­كند. به علاوه خوب مى ­دانند كه با تكرار بى ­جا و نامناسب و حتّى آميخته به عبارات چرب و نرم و ستايش­ آميزى كه كم­تر انسانى، در حُسن نيّت ستايندگان آن ترديد كند، مى­توان افكار عالى و انسانى را كه ناقص نظريات و آراى ايشان است، چنان عارى از تأثير كرد و از قوّت و اعتبار انداخت كه ديگر كسى آن را جدّى نگيرد».

با توجّه به اين كه انسان­ها، بر اساس فطرت پاك و ذاتى خويش، خواهان علم و دانش و حقيقت و آزادى ­اند و دين مبين اسلام نيز آنان را به چنين مسيرى سوق مى ­دهد، صهيونيست­ها در برابر اين فطرت پاك انسانى، به واكنش برمى­خيزند تا با در اختيار گرفتن تمامى امكانات كسب فكر و انديشه و خبر، مغزهاى تشنۀ آگاه و شعور را با ناآگاهى و بى ­شعورى آلوده كنند و با چاپ و انتشار انواع و اقسام كتاب­ها و نشريه­ها، و در انحصار گرفتن وسايل تحريكى هم­چون سينما و در پوشش علم و دانش و هنر و سياست و تاريخ و... يك فريب عظيم و نيرنگ وسيع را كارگردانى كنند تا عموم افراد آدمى را در جهان بفريبند و دل­هاى مرده و روح­هاى فاسد را آمادۀ پذيرش غُل و زنجيرهاى استثمار و بندگى و تذلل سازند و محيط را آمادۀ تسلّط همگانى و سلطنت جهانى صهيونيسم بنمايند.

به همين دليل است كه دو آكادمى بزرگ «مركز پژوهش­هاى فلسطينى» و «پژوهشكدۀ مسائل فلسطين» كه تعدادى از پژوهش­گران مشهور عرب نيز در آن­جا مشغول فعاليت­اند و تاكنون حدود 120 كتاب و جزوه به زبان عربى، انگليسى و... منتشر كرده­اند، هنوز نتوانسته­ اند براى عرضۀ اين كتاب­ها، يك كتاب­فروشى يا مغازه در غرب احداث كنند؛ حتّى برخى كتاب­خانه ­هاى دانشگاهى و نيز روزنامه ­ها يا فصل­نامه ­هاى سياسى و ادبى هم به محصولات اين دو بنياد توجهى ندارند. اگر به دقّت بررسى شود، شايد به اين نتيجه برسيم كه صهيونيست­ها در همۀ اين موارد، نقش اساسى دارند و چون اين مراكز برخلاف خواسته­ هاى آنان گام بر مى ­دارند، به شيوه ­هاى مختلف، مانع فعاليت آن­ها مى ­شوند.

امّا نقش منفى صهيونيسم در مطبوعات و رسانه­ها چگونه و با چه هدفى انجام شده است؟

"آديرال ويليام گاى كار" در كتاب مهره­ ها روى صفحۀ شطرنج چنين مى ­نويسد: «يك يهودى به نام "آدم وايزهابت" كه استاد علم لاهوت و حقوق بين­الملل دانشگاه نكوارشتات آلمان بود، در سال 1776م، انجمنى پنهانى به نام انجمن توراتيان براى يهود تأسيس كرد. او براى تحقّق هدف اصلى اين تشكيلات كه سيطره بر جهان است، اساس­نامه ­اى قرار داد، در اصل چهارم اين اساس­نامه آمده است که توراتيان بايد مطبوعات و تمام رسانه­هاى ديگر را در سيطرۀ خود داشته باشند».

در سال 1869م، "راشورون" يهودى در سخنرانى خود در شهر پراگ، دربارۀ اهميت رسانه ­ها در نظر يهوديان، گفت: «اگر طلا نخستين قدرت ما براى سيطره بر جهان است، مطبوعات بايد دومين قدرت باشد».

شايد بتوان گفت، با تشكيل اوّلين كنفرانس و كنگرۀ صهيونيسم در سال 1897م. در شهر بال سوئيس به رهبرى "تئودور هرتزل"، نقش صهيونيست­ها در انحراف مطبوعات از رسالت اصلى خويش شدّت يافت و مهم­ترين تحول در شيوۀ شست­ وشوى مغزى مردم ايجاد شد. شايان توجّه است كه مطبوعات اغلب كشورهاى اروپايى، حتّى چند دهۀ پيش از برگزارى كنگرۀ بال نيز، در سيطرۀ صهيونيست­ها بود، امّا فعاليت اين نشريه ­ها چنان نبود كه بتوانند چهرۀ يهوديان را در نزد ملّت­هاى اروپايى زيبا جلوه دهند، بنابراين صهيونيست­ها، در اين كنگره به اين فكر افتادند تا از طريق فعال كردن نشريه­ها، به مقاصد خود برسند.

يكى از اسناد و مداركى كه دلالت بر سيطرۀ صهيونيست­ها بر نشريه ­هاى اروپايي پيش از برپايى كنگرۀ بال دارد، مقاله­ اى است كه در آوريل 1846. ماه­نامۀ انجمن گسترش مسيحيت در بين يهود منتشر شده، در اين مقاله كه از كتاب خطر يهود عليه اسلام و مسيحيان، نوشتۀ "عبدالله التل" نقل شده چنين آمده است: «روزنامه­ هاى سياسى اروپا، تا حدود زيادى در سيطرۀ يهوديان است. بر اين اساس، چنان­چه كسى بخواهد براى دست­يابى به قدرت سياسى با آنان رو در رو شود، بلافاصله مورد تهاجم گستردۀ مطبوعات عمدۀ اروپا قرار مى­ گيرد».

چندسالى از كنگرۀ بال نگذشته بود كه بسيارى از رسانه­هاى فراگير اروپا و آمريكا به دست صهيونيست­ها افتاد و آنان عمليات وسيعى را براى زيباسازى چهرۀ خود در نزد افكار عمومى آغاز كردند. اين تلاش­ها در چهاردهۀ اوّل قرن بيستم، موفقيت چندانى نداشت؛ زيرا تصوير زشت آنان در باورهاى مردم، ريشه دوانده بود و به آسانى از بين نمى ­رفت، امّا ناگهان بادهايى وزيد كه فضا را براى اجراى تبليغات صهيونيستى موافق ساخت. نازى ­ها به رهبرى هيتلر به تعقيب يهوديان پرداختند و مطبوعات صهيونيستى، فرصت را غنيمت شمرده، از كاه، كوه ساختند و نهايت بهره­بردارى را به نفع خويش از اين واقعه به عمل آوردند.

از همان زمان، سيطره و تأثيرگذارى صهيونيست­ها بر مطبوعات و رسانه­ ها تشديد پيدا كرد و در برنامه ­هاى آتى صهيونيسم، توجّه ويژه­ اى به آن شد، به طورى كه در پروتكل صهيونيست­ها چنين آمده است: «هيچ خبرى به جامعه نمى­رسد مگر اين كه ما اجازه داده باشيم؛ بنابراين بايد خبرگزارى­هايى را كه خبرهاى سراسر جهان را تأمين مى­كنند، در دست بگيريم. بدين ترتيب، هيچ خبرى مخابره نمى ­شود مگر آن­چه ما انتخاب كرده باشيم».

چه زيبا و به جاست و چه حُسن ختامى است كه جواب اين سؤال را با كلام دل­نشين و گُهربار مقام معظّم رهبرى، حضرت آيت­الله خامنه ­اى ـ دام ظله العالى ـ در اين زمينه به پايان رسانيم، ايشان مى ­فرمايند: «حدود يك­صدسال قبل، يك هستۀ صهيونيستى با هدف انتقام­گيرى از نوع بشر، در اروپا به وجود آمد، تا به تلافى زير فشار بودن و سركوب و تحقير يهوديان در 20 قرن گذشته كه برخى به حق و برخى ناحق بوده است، با ايجاد فتنه و فساد و دور ساختن مردم از فرهنگ انسانى، فعاليت كنند؛ كه از جمله وسايل كار اين هستۀ صهيونيستى، روزنامه ­هاى نيويورك ­تايمز، واشنگتن­ پُست، مجلۀ نيوزويك، وال ­استريت ژورنال، و ده ­ها راديو و تلويزيون وابسته به فيلم ­سازان و كارگردانان مختلف مى ­باشد كه از اين طريق، اين مخالفت علنى و تبليغى خود را عليه جنبش­ها و انقلاب­هاى مردم، به خصوص مسلمانان عملى مى ­سازند.

دشمن اصلى در مقابل جمهورى اسلامي و ملّت ايران، اولاً صهيونيست­ها هستند كه... بيش­تر دشمنى ­ها هم از طرف آن­هاست. سرمايه­ داران صهيونيست در اطراف دنيا، مخصوصاً در آمريكا و اروپا، مشغول فعاليت­اند. راديوها، روزنامه­ ها، وسايل ارتباط جمعى و بسيارى از امكانات در اختيار آن­هاست. ...دشمن ديگر هم رژيم آمريكاست كه در واقع، روى ديگر اين سكه است».

http://mofidnews.com/index.php?page=desc.php&id=9&tab=mobareze