جوانتر میشوم هر سال از سال دگر آقا

زمین آباد خواهد شد به لطف تابش آن ماه

بهاری میشود دلها از این سیمای زیبایت

گره ها باز خواهد شد به اعجاز سخن هایت

همه در انتظار یک تبسم از لبت هستند

تمام عاشقان از روی زیبای تو سرمستند

جوانی را بسر کردم چه خوش در عصر تو رهبر

یقینا نیست از احوال من دیگر کسی بهتر

مداوا میشود هر دردی از ذکری که میخوانی

به ظلمت های ما گوئی که خورشید درخشانی

تبسم های تو شاداب میسازد دل و جانم

 دلیل این همه لطف و محبت از خدا دانم

چه خوش روزی که دستت را ببوسم نایب مهدی (عج)

 نمی بندم بجز با آن امام مسلمین عهدی

وجود جعفری گردد فدای لحظه ات مولا

که از عشق تو گردد هر گدائی پادشاه اینجا

محمدرضا جعفری- اردیبهشت سال ۱۳۹۱
منبع : hamfekr.blogfa.com