واشنگتن در پي آن است كه با فشار بر ايران بالاخره تهران را وادار به اتخاذ تصميم درست كند اما جمهوري اسلامي خيلي خارج از اين قاعده مورد نظر آمريكا عمل مي كند و دوستان و متحدان چند لايه اي دارد كه به اين كشور اجازه مي دهد به راه خود برخلاف ميل آمريكا ادامه دهد.
اين تحليل را روزنامه واشنگتن پست به قلم ري تكيه (عضو شوراي روابط خارجي آمريكا) ارائه كرد و نوشت: آمريكا تلاش كرد هزينه نافرماني و گردن كشي ايران را بالا ببرد اما در يك محاسبه مي توان دريافت اين رويكرد، برنامه ها و محاسبات حاكميت، رهبري و رئيس جمهور ايران را تغيير نداده است. رهبر ايران چندي پيش در يك سخنراني اعلام كرد هرگونه مذاكره با آمريكا جواب نمي دهد و اصولاً به نفع نظام نيست. سياست مقاومت و قدرت هسته اي، هويتي آمريكا ستيز به ايران در ميان كشورهاي اسلامي داده و تحريم ها به سختي مي تواند حاكميت ايران را از اين روند دور كند. مقامات ايراني- كساني چون سعيد جليلي دبير شوراي عالي امنيت ملي- هيچ درسي از تحريم ها نمي گيرند گويا كه متوجه وضع نيستند]![
ري تكيه با ابراز ترديد نسبت به اينكه تحريم ها جواب بدهد، مي نويسد: كساني كه درغرب از تحريم هاي بيشتر حمايت مي كنند، اميدوارند فشارهاي اقتصادي باعث شود محافظه كاران مقابل حاكميت قرار گيرند اما اين واقعيت ندارد. جهت گيري سياسي ايران را نه با تحريم و نه با مذاكره نمي توان به راه آورد. در آخر هم بهترين راه براي حل اين پارادوكس، سرمايه گذاري روي آن طبقه سياسي در ايران است كه حاضر است پراگماتيسم را با اگماتيسم عوض كند و در حال حاضر هم، اين گزينه جريان سبز است.