آی ایرانیان چند روزی برای دلتان از دنیا مرخصی بگیرید ،آخر سالروز شهادت امام رضا استٰ؛ همگی بیایید این روز ها از مرکب غفلت که ما را به سمت دنیا می برد پیاده شویم و با پای اشک به زیارت آستان مهر ایرانیان ،حضرت امام غریب بشتابیم.

به خدا آقا دلش با شماست ،نرسیدید به مشهدش بشتابید ،پس چه می کنید با مرغ رمیده دل؟ بیایید و بگذارید این روز ها مرغ دلتان با آستانه بوسی بهشت مردم ایران جلا یابد و قوت گیرد؛ امروز در فضای زائرانی قرار گرفتم که صدها کیلومتر را با پای پیاده به عشق یک سلام طی می کنند،عاشقانه و عارفانه، که این سفر خود یک سیر و سلوک معنوی است از مرداب عادت به سوی بهشت ملکوت.

بخدا آقای رئوفی که ما می شناسیم بخیل نیست که به سلام دل های شکسته و دور افتاده پاسخ ندهد پس لا اقل در این روز ها برای چند لحظه ای هم که شده اجازه دلتان را از این دنیای رنگارنگ و بی روح بگیرید و رو به او کنید...

آقا منِ دور افتاده را هم بطلب ، به شور عاشقانی که با پای برهنه و تاول زده به پابوسی حریمت می شتابند ،سلام خالصانه من را هم بپذیر،ای امام رئوف، ای کسی که بدن زائرانت بر آتش جهنم حرام است و قدم هایشان به سوی تو براستی به سوی بهشت است، به اشک غربت گوشه چشم ما دور افتادگان نگاه کن و به آه دلمان دست خالی دلمان را از لبخند رضایتت و آبشار عنایتت،  قسم به لطف بیکرانت لبریز گردان؛السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا،ایّها الامام الرئوف و رحمة الله و برکاته.

http://aql.blogfa.com/