صاحب حکومت ( ولی فقیه ) غیر از صاحب حکم و فتوا ( مرجع تقلید ) است. صاحب فتوا ، کلیات را خوب می تواند از اصول و مدارکش در بیاورد ؛ اما تطبیقش بر موضوعات ، فهم دیگری می خواهد ؛ یک فهم دیگری می خواهد ؛ یک بصیرت و زرنگی و فطانت می خواهد.

محتمل است چیزی که در مقلَّد ( مقلد به فتح لام ، یعنی : مرجع تقلید ) معتبر نیست ، در حاکم معتبر باشد. این هم یکی از ابتلائات عجیب است ، که اگر یک شخصی یک قدری عقلش و فطانتش از متعارف کم باشد ( ممکن است ) مجتهد عادل صالح تقی باشد ، اما ( اگر ) خوش باور باشد ، نمی شود گفت : چون از او تقلید می کنند ، حکومت هم برایش جایز است.
نه این طور نیست. گفته اند و نشان داده اند که شخصی در علمیت و عالمیت فوق العاده و خیلی خیلی صالح و متقی و عالم بوده ، اما نقل کرده اند که در موضوعات ، حرف مردم را گوش می داد و به تحریکات مردم ، متحرک می شد. این چنین کسی به درد حکومت کردن  نمی خورد.

آیت الله بهجت(ره)

—————————–

پی نوشت: 

اما هر مرجعی به درد حکومت داری نمیخورد.

http://revayatkhoon.ir