رئيس موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) بر ضرورت پرهيز از تملق و تعريف و تمجيدهاي بي جا از ديگران به خصوص در دوران انتخابات تاكيد كرد.
به گزارش کیهان، آيت الله محمدتقي مصباح يزدي در جلسه تفسير شب هاي ماه رمضان كه در دفتر مقام معظم رهبري در قم برگزار شد، به تشريح عكس العمل انسان ها در مقابل نكوهش و ستودن پرداخت و گفت: انسان ذاتاً به خوشنام بودن در اجتماع علاقمند است و از عيب جويي و استهزا ناراحت مي شود.
وي با بيان اين كه هيچ انساني مايل به ريختن آبروي خود نيست و از طرفي در روايات به پرهيز از خودنمايي و رياكاري تاكيد شده است، افزود: دستور اسلام اين است كه مجال تعريف به ديگران ندهيم و به بندگان نيز اجازه آشكارسازي اسرار ديگران و حتي فاش كردن گناه خود در مقابل ديگري را نداده است.
رئيس موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) ارتباط صحيح با ديگران را مايه قوام زندگي اجتماعي خواند و تصريح كرد: هيچ كس بدون برقراري ارتباط با ساير افراد قادر به تامين نيازهاي مادي و معنوي خود نيست.
وي ستارالعيوب بودن خداوند را از نعمت هاي بزرگ الهي دانست و تاكيد كرد: بايد به وسيله دعا شكرگزار اين نعمت بزرگ بود و اين در حالي است كه متاسفانه برخي فرقه ها در اين زمينه به خطا رفته و براي رسيدن به تكامل و سركوب هواي نفس خود، گناهان خويش را افشا كرده و سعي مي كنند علاوه بر اين كار سبب سوءظن ديگران نسبت به خود نيز بشوند.
عضو خبرگان رهبري ابراز داشت: شاد شدن در مقابل تعريف و تمجيد ديگران از صفات منافقان است كه متاسفانه در مواقع انتخابات نمايان تر مي شود.
وي ادامه داد: هرچند شاد بودن به واسطه پوشيده بودن عيوب توسط خداوند در مقابل ديگران كاري پسنديده محسوب مي شود، اما اگر اين مطلب در باور انسان اصالت وجودي پيدا كند امري نكوهيده است.
آيت الله مصباح يزدي نظام هاي اخلاقي بشري را مورد توجه قرار داد و گفت: در اين نظام ها عقل ملاك ارزيابي است و نوع تعريف ديگران براي افراد اهميت دارد؛ در برخي مكاتب مادي گراتر نيز تنوع سلايق مردم اعمال را قراردادي و نهايتاً منجر به فناي مباني اخلاق مي سازد؛ چرا كه ملاك نظر اكثريت است و اين حقيقي نيست.
وي پيمودن اين مسير را بسيار خطرناك خواند و افزود: در مكتب الهي تمامي كمالات متعلق به خداوند است و ملاك خوبي نيز در بندگي خداست؛ در اين نظام فطرت خداجوي بنده سبب علاقه به افراد مومن و يك فضيلت است.
رئيس موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) ادامه داد: تملق گويي ديگران شامل تعريف هاي بيهوده و بي تناسب با فرد، نسبت دادن فرد به يك نژاد، شهر يا اجدادش و يا حتي تعريف از وجود برخي نعمت هاي خدادادي چون استعداد از جمله مصاديق چاپلوسي و تملق است كه شايد نه تنها ملاك برتري نيست كه ممكن است موجب بدبختي افراد نيز بشود.
وي افزود: بعضي از افراد به واسطه صفات نيكوي اخلاقي كه خداوند به آنها ارزاني داشته كارهاي خير زيادي انجام مي دهند كه در اين موارد وسوسه هاي شيطان موجب مي شود انسان در مقابل تملق گويي ديگران به آساني تسليم شده و خوشحال شود.
آيت الله مصباح يزدي در پايان راهكار مقابله با شادي ناشي از اين نوع تعريف ها را تشريح كرد و گفت: پي بردن به گذرا بودن توان انجام كار نيك، عاقبت انديشي و... مي تواند در اين زمينه موثر باشد تا اين تعريف ها افراد را به سمت رياكاري سوق ندهد و زمينه سقوط وي را فراهم نكند.