صبح با تلفن هادی حجازی‌فر بیدار شدم. حسابی هیجان زده بود. خبر مصاحبه دکتر دهقان - وزیر دفاع - را برایم بازگو کرد که ایشان گفته «احمد متوسلیان زنده است». 

این خبر را درست روزی می‌شنیدم که اتفاقا منتظر خبر دیگری از جلسه شورای صنفی نمایش بودم؛ خبری که آن‌هم با کمی تاخیر اعلام شد و فیلم سینمایی «ایستاده در غبار» از نیمه ماه مبارک رمضان با سرگروهی پردیس سینمایی زندگی روی پرده خواهد رفت.

اولین چیزی که به فکرم خطور کرد این بود که اگر حاج احمد برگردد و فیلم را ببیند، چه واکنشی نشان خواهد داد؟ من را در آغوش می گیرد و یا اینکه اولین چیزی را که به دستش می‌رسد، به سمت‌ام پرتاب خواهد کرد؟

راستی که چقدر دوست دارم فیلم «ایستاده در غبار» را در کنار حاج احمد تماشا کنم! حتی اگر در پایان فیلم کتک مفصلی از او بخورم. از صمیم قلب دعا می‌کنم اکران فیلم تمام نشده، حاج احمد، تهران باشد و قصه‌ی بیش‌تر از سی سال اسارت‌اش را برایمان تعریف کند.

خدا را چه دیدی، شاید هم فیلم را دید و خوش‌اش آمد.