اگر کسی بخواهد طلبه شود و قبل از آن برای مشورت سراغ یکی از اساتید اخلاق برود آن استاد اخلاق بعد از آزمودن وی به او خواهد گفت که اگر به دنبال دنیا و منافع آنی ، اشتباه آمده ای ،اگر به دنبال کسب قدرتی ،اشتباه آمده ای که همه اینها را در غیر این لباس هم می توان بدست آورد اما درین لباس کمترین گناه تو در پیشگاه خداوند شدید ترین مجازات ها را به دنبال دارد و سقوط تو درین لباس سقوط در پایین ترین درکات جهنم است که در حدیث است که اهل جهنم از بوی عالمی که به علم خود عمل نمی کند در عذابند!


انحراف یک عالم مانند انحراف بقیه اقشار جامعه نیست بلکه انحراف در هر قشری به حسب شان و دایره عمل در همان قشر می باشد،بر همین اساس در بسیاری از مواقع عوام ممکن است متوجه انحراف یک عالم نشوند و این نکته نشان دهنده خطر  فساد یک عالم است ،در جایی که همین منیت ها و قدرت طلبی ها عالمی را که شاید بیش از پنجاه سال علم دین خوانده است و دیگران را ارشاد کرده است به قعر جهنم می فرستد.

حضرت امام روح الله کتابی دارند به نام جهاد اکبر که هشدار به طلاب حوزه علمیه است و آفت عالمان بی عمل را در این کتاب گوشزد می کنند ،امام خمینی در این کتاب که بعضا در حوزه های علمیه به عنوان کتاب اخلاقی تدریس می شود عالم بدون تهذیب نفس و عالمی که فقط علم آموخته ولی درس ولایتپذیری را در سایه تقوا نیاموخته است آفت اجتماع و سد اسلام و شجره خبیثه می خوانند؛ قسمتی از سخنان حضرت امام خمینی  خطاب به اینگونه افراد بدین شرح می باشد:


شجره خبیثه

آنان كه دين سازى كرده باعث گمراهى و انحراف جمعيت انبوهى شده‏اند بيشترشان اهل علم بوده‏اند؛ بعضى از آنان در مراكز علم تحصيل كرده رياضتها كشيده‏اند. «10» رئيس يكى از فرق باطله در همين حوزه‏هاى ما تحصيل كرده است. ليكن چون تحصيلاتش با تهذيب و تزكيه توأم نبوده، در راه خدا قدم برنمى‏داشته، خباثت را از خود دور نساخته بود، آن همه رسوايى به بار آورده است. اگر انسان خباثت را از نهادش بيرون نكند، هر چه درس بخواند و تحصيل نمايد نه تنها فايده‏اى بر آن مترتب نمى‏شود بلكه ضررها دارد. علم وقتى در اين مركز خبيث وارد شد، شاخ و برگ خبيث به بار آورده شجره خبيثه میشود. هر چه اين مفاهيم در قلب سياه و غير مهذب انباشته گردد، حجاب زيادتر مى‏شود. در نفسى كه مهذب نشده، علم حجاب ظلمانى است: العلم هو الحجاب الاكبر. لذا شرّ عالم فاسد براى اسلام از همه شرور خطرناكتر و بيشتر است. علم نور است، ولى در دل سياه و قلب فاسد دامنه ظلمت و سياهى را گسترده‏تر میسازد.


سدّ راه پيشرفت اسلام

و در بخش دیگری می فرمایند: اين اصطلاحات هر چه زيادتر شود، اگر با تهذيب و تقوى همراه نباشد، به ضرر دنيا و آخرت جامعه مسلمين تمام می‏شود. تنها دانستن اين اصطلاحات اثرى ندارد. علم توحيد هم اگر با صفاى نفس توأم نباشد وبال خواهد بود. چه بسا افرادى كه عالم به علم توحيد بودند و طوايفى را منحرف كردند. چه بسا افرادى كه همين اطلاعات شما را به نحو بهترى‏ دارا بودند، ليكن چون انحراف داشتند و اصلاح نشده بودند وقتى وارد جامعه گرديدند بسيارى را گمراه و منحرف ساختند. اين اصطلاحات خشك اگر بدون تقوى و تهذيب نفس باشد، هر چه بيشتر در ذهن انباشته گردد كبر و نخوت در دايره نفس بيشتر توسعه مى‏يابد. و عالم تيره بختى كه باد نخوت بر او چيره شده نمی‏تواند خود و جامعه را اصلاح نمايد، و جز زيان براى اسلام و مسلمين نتيجه‏اى به بار نمى‏آورد؛ و پس از سالها تحصيل علوم و صرف وجوه شرعى، برخوردارى از حقوق و مزاياى اسلامى، سدّ راه پيشرفت اسلام و مسلمين می‏گردد و ملتها را گمراه و منحرف می‏سازد؛ و ثمره اين درسها و بحثها و بودن در حوزه‏ها اين مى‏شود كه نگذارد اسلام معرفى گردد، حقيقت قرآن به دنيا عرضه شود؛ بلكه وجود او ممكن است مانع معرفت جامعه نسبت به اسلام و روحانيت گردد.



عمامه های بزرگ بدون تهذیب نفس

ایشان در بخش دیگری اشاره به آفت بزرگ شدن برخی افراد بدون صلاحیت می کنند و می فرمایند: خيلى از چيزهاست كه انسان را بيچاره كرده، از تهذيب و تحصيل باز می‏دارد. يكى از آنها، براى بعضى، همين ريش و عمامه است! وقتى عمامه كمى بزرگ شد و ريش بلند گرديد، اگر مهذب نباشد از تحصيل باز می‏ماند؛ مقيد می‏گردد؛ مشكل است بتواند نفس اماره را زير پا گذارد و پاى درس كسى حاضر شود و در بخشی دیگر می فرمایند: اگر به سبب اعمال و كردار و رفتار نارواى شما يك نفر گمراه شده [و] از اسلام برگردد، مرتكب اعظم كباير مى‏باشيد.  خدا نكند انسان پيش از آنكه خود را بسازد جامعه به او روى آورد و در ميان مردم نفوذ و شخصيتى پيدا كند كه خود را می‏بازد.



بوى تعفن عالم بی عمل

در بخشی از سخنرانی های حضرت امام (ره) که در این کتاب آمده ایشان به روایاتی در این زمینه اشاره می نمایند: در روايت است كه وقتى جان به حلقوم مى‏رسد، براى عالم ديگر جاى توبه نيست، و در آن حال توبه وى پذيرفته نمى‏شود؛ زيرا خداوند از كسانى تا آخرين دقايق زندگى توبه مى‏پذيرد كه جاهل باشند. و در روايت ديگر آمده است كه هفتاد گناه از جاهل آمرزيده مى‏شود پيش از آنكه يك گناه از عالم مورد آمرزش قرار گيرد.  زيرا گناه عالم براى اسلام و جامعه اسلامى خيلى ضرر دارد. عوام و جاهل اگر معصيتى مرتكب شود، فقط خود را بدبخت كرده، بر خويشتن ضرر وارد ساخته است؛ ليكن اگر عالمى منحرف شود و به عمل زشتى دست زند، عالمى را منحرف كرده، بر اسلام و علماى اسلام زيان وارد ساخته است.  اينكه در روايت آمده كه اهل جهنم از بوى تعفن عالمى كه‏ به علم خود عمل نكرده متأذى مى‏شوند ، براى همين است كه در دنيا بين عالم و جاهل در نفع و ضرر به اسلام و جامعه اسلامى فرق بسيار وجود دارد. اگر عالمى منحرف شد، ممكن است امتى را منحرف ساخته به عفونت بكشد.

http://aql.blogfa.com