نویسنده وبلاگ "یادداشت های یک طلبه" در مطلب اخیر وبلاگ خود نوشت: شنیدم دروازه بان سابق و اسطوره فوتبال ما جناب ناصر حجازی از دنیا رفتند خوب منم مثل خیلی از دوستداران ایشون وخیلی از هموطنان خودم ناراحت شدم و واقعا از صمیم دل براشون طلب رحمت وغفران دارم

تکریم ایشون تکریم افتخار آفرینی ووعزت آفرینی بر ای کشور اسلامی ما ایرانه

فقط یه سوال

این که خیلی از دوستداران ایشون به بیمارستان رفتند وخیلی ها تسلیت دادن وتسلیت گفتن و...خیلی خوبه وبجا

فقط نمیدونم هر روز چند تا اسطوره دیگه تو کنج چند تا بیمارستان این کشور جان به جان آفرین تسلیت میکنند فقط اونجاها کمتر ازین خبراست چرا؟؟؟

خوب این یه سوال ساده است چرا؟؟؟

یا اونها اسطوره نیستن ونبودن؟؟؟

یا بین اسطوره ها هم تبعیض هستش؟؟

اونهایی که با جانشون از ناموس وحیثیت این کشور دفاع کردند ،برای حفظ دین وانقلاب از همه چیزشون گذشتند و خیلی از اونها در کنج خانه هاشون ودر گوشه آسایشگاه ها با سختی روزگار میگذرونند وهر از گاهی یکی ازونها به سوی محبوب حقیقیشون پر میکشند اسطوره نیستند؟

برای اونها همینقدر حساسیت و وداع افتخار امیز وجود داره؟

ناصر خان روحت شاد

در شب میلاد گوهر عصمت وطهارت نمی خوام کام کسی تلخ بشه فقط سوالی از بعضی سروران گرامی که قراره نماز برا جناب ناصر خان عزیز بخونن دارم برا چند تا ازون اسطوره های جهاد وغیرت وشهادت نماز خوندین؟

راستی شده گاهی سری به بیمارستان ساسان بزنی؟؟؟

یادش بخیر استاد درسمون تو دوره دانشجویی...شهید رضایی یه جانباز بی ادعا که برامون محاسبات عددی درس میداد... از اواسط ترم دیگه نتونست بیاد سر کلاس وسر از بیمارستان ساسان دراورد بعد از مدتی هم فرستادنش آلمان ..موقع رفتن بشوخی میگفت برام فیلم از شریف تا راین بسازین

و ....بدن بی روحش برگشت

یادم نیست، رییس مجلس که نه، هیچ مسوول مملکتی برای این اسطوره پیام تسلیت نداد....

به روح بزرگ همه اونهایی که فکری جز سرفرازی وعزت کشور اسلامی ما نداشتن فاتحه