این روزها شبکه ای دیگر به خانواده پر جمعیت صدا و سیما پیوسته است به نام شبکه "شما" که خبر راه اندازی آن بیش از خود شبکه "شما" خبرساز شده است.

نام این شبکه یعنی "شما"، واژه دیپلماسی عمومی را در ذهن مخاطبان تداعی می کند و دستِ بر قضا تشابه و قرابتی هم با نام شبکه ماهواره ای "من و تو" دارد؛ که حالا این روزها به مدد برخورداری از استراتژی مغفول مانده "مدیریت تفاوت و تمایز"، مرزهای خود را در خانه ها گسترانده و مخاطبانی را برای خود دسته و پا کرده است. البته تشابه تنها در نام!

"شما" برخلاف انتظار عموم، در دیپلماسی رسانه ای تنور کارزار نرم را به نفع ما گرم نخواهد کرد. چراکه این شبکه از همان ابتدا و در ایام پخش آزمایشی، بنا را بر پخش برنامه های تکراری و تولیدات استان ها و فیلم هایی که بارها از شبکه های دیگر رسانه ملی دیده شده اند؛ گذاشته است و صرفا پیامی را به مخاطب مخابره می کند که جامعه برای شنیدن آن، حتی از حد اشباع خود عبور کرده است.

واژه "شما" ، این توقع را ایجاد می کند که مخاطب، یا مردم کانون توجه این شبکه باشند و آنچه که مردم انتظار دارند و مناسب ذائقه آنهاست را این بار از دریچه ی آن ببینند. حرفی را بزند که برازنده مخاطبش باشد و تاکنون شبکه های دیگر از توفیق پخش آن بی نصیب مانده اند.

بفرمایید شبکه!

شاید فرض بخشی از مخاطبان بر این باشد که احتمالا مسیر این شبکه در آینده و پس از پخش آزمایشی اش تغییر کند و به سمت پخش محتوایی جدید تغییر رویکرد دهد، چرا که امکان ندارد شبکه ای جدید تنها و تنها برای باز پخش و پس خوراند تولیدات استانی آن هم با هزینه ای سرسام آور راه اندازی شود!

قضاوت پیش رو، یک داوری زود هنگام نیست، چرا که مسوولین سازمان، در افتتاحیه این شبکه اعتراف کرده اند که اساسا "شما" را برای پخش برنامه ها و تولیدات استانها راه اندازی کرده اند. پس ظاهرا این شبکه برخلاف شبکه های رقیب ماهواره ای اش، به خلاقیت خاص، تعامل با مخاطب، حرف های نزده، خبرهای ویژه و استراتژی تفاوت و تمایز هیچ ربطی ندارد و محدوده ها و مرزهای خود را با شبکه های دیگر تعریف نکرده است و نمی شناسد.

قدر مسلم، ضریب میرایی چنین شبکه هایی آنچنان بالاست که حتی در روزهای نخستِ تازگی نیز ، توفیق جذب مخاطب را نخواهد داشت و صرفا آزمونی دیگر بر همان خطایی است که بارها با هزینه های فرساینده مرتکب شده ایم، و شرط بستن روی اسبی است که بارها شکست خوردن آن را تماشا کرده ایم و دیگر هرگز برنده نخواهد شد!

راه اندازی چنین شبکه هایی که سنگ بنای آنها از ابتدا بر تکرار مکررات بنا شده و صرفا برای کمیت است نه کیفیت، راه حل فرسوده ای است که پاسخ هیچ مشکل جدیدی را نمی دهد و تنها اضافه باری برای سازمان 28 هزار و 700 نفره صدا و سیما خواهد بود.

بزرگی می گفت "بحران یعنی دادن پاسخ کهنه، به پرسش های نو"