رشماري از عناصر فراري مقيم خارج كشور به دنبال نااميدي از ايجاد تشنج در 13آبان، 16آذر و روز عاشورا، به نمايش روزه سياسي و تحصن روي آوردند. مشابه نمايش شيرين عبادي و دوستانش را سال گذشته طيفي از ضدانقلاب (از گنجي تا گوگوش و ديگران) در نيويورك برپا كردند.
عبادي و 6 نفر ديگر از هم طيفان وي كه به ارتزاق مالي از سوي سازمانهاي ضد ايراني در آمريكا و اروپا شهره اند، مدعي شده اند به خاطر اعتصاب غذاي نسرين ستوده- از عناصر بازداشتي مرتبط با منافقين- در ژنو تحصن مي كنند. اتفاق جالب در اين ميان مصاحبه عبادي با يورونيوز است كه در آن مصاحبه ضمن تاكيد بر لزوم فشار غرب عليه ايران به بهانه حقوق بشر مدعي شد «مسئله حقوق بشر مسئله اي سياسي نيست بلكه يك استاندارد بين المللي است.» اما با اين حال وي حاضر نشد حتي يك جمله در محكوميت سركوب گسترده اعتراضات چند ميليوني در لندن و پاريس و برلين سخن بگويد همچنان كه به روال هميشگي، جنايات مداوم رژيم صهيونيستي در فلسطين اشغالي و اشغالگران آمريكايي و اروپايي در افغانستان و پاكستان را مسكوت گذاشت. وي حتي حاضر نشده ترور دو دانشمند هسته اي ايران و نيز حمله تروريستي سبعانه در چابهار را كه به شهادت 37 نفر از هموطنان شيعه و سني و زن و كودك منجر شد، محكوم كند.
اما در بيانيه صادره از سوي عبادي و دوستانش يك جمله خودنمايي مي كند «حال كه زورآزمايي با مرگ را بر ما تحميل كرده است، آزادي بايد پيروز شود». اين عبارت كه تحريك عنصر ساده دل بازداشتي به ايذاء خود است يادآور ماجراي چند سال پيش اكبر گنجي است و تحركاتي كه بعدها كاشف به عمل آمد جرياني مرتبط با خارج انجام داده بودند تا با تحميق گنجي از مرده او استفاده كنند چرا كه تاريخ مصرف وي را تمام شده مي دانستند.
ابراهيم نبوي يك ماه پيش طي مقاله اي در «جرس» ضمن توصيف گنجي به عنوان كسي كه سم بر زمين مي كوبد و مطالب را دير مي فهمد نوشته بود: «اگر مي خواستم اكبر گنجي را ترور شخصيت كنم، كه در همان روزهايي كه حتي همسر گنجي هم توافق كرده بود كه او اعتصاب غذا را تا مرگ ادامه دهد، نامه نمي نوشتم كه باباجان بي خودي اين آدم را شير نكنيد، يك دفعه ديديد جدي گرفت و مرد»! در آن ماجرا هم شيرين عبادي از صحنه گردانان بود.
در همين حال اخيرا ميرحسين موسوي از چند نفر از فتنه گران بازداشتي كه مدعي اند اعتصاب غذا كرده اند، خواسته بود به اين اقدام خود پايان دهند چون جنبش به آنان نياز دارد. در واكنش به اين موضع از سر ناچاري، محافل ضدانقلاب به موسوي اعتراض كردند. از جمله بالاترين در مطلبي نوشت: آقاي موسوي گفتند كه پيام ايستادگي شما را نسيم سبز رساند، اعتصاب تان را بشكنيد! آقاي موسوي چه طور به خود اجازه مي دهيد دستور صادر كنيد و از اين طريق از ديگران استفاده سياسي كنيد! آيا تكليف مبارزي كه شايد مي خواهد تا شهادت]؟![ پيش برود را شما تعيين مي كنيد؟ آيا فكر مي كنيد آنها شوخي مي كنند؟ اگر راست مي گوييد شما هم اعتصاب غذا كنيد(؟!)
اين پايگاه اينترنتي ضدانقلاب در مطلب ديگري خطاب به موسوي نوشته است: به جاي اين پيام هاي پوچ اقدام اساسي كن. شما فقط مي تواني با اعتصاب غذا به آنها كمك كني. من به نوبه خود احساس مي كنم شما دورو هستيد و تكيه تان اين است كه چرا رئيس جمهور نشدم. در ثاني چرا حكومت شما را مثل آن بازداشتي ها بازداشت نمي كند. مگر شما با آنها چه فرقي داريد؟ اين پيام هاي شما يك بازي سياسي است كه از طرف حكومت راه اندازي شده ]؟![ چون اپوزيسيون يك حكومت لائيك مي خواهند و شما بعيد است از عهده آن برآييد. شما اگر راست مي گفتيد بايد مثل بقيه و هم بند آنها مي شديد.