متاسفانه پدیده مد در کشور ما بیمار جلو می رود و هر چه پیش می رویم این مدها برهنه  و غیرآراسته تر می شوند. ترکیب بند همه ی این مدها چند چیز است ارضای احساس دیده شدن و حس خودنمایی، عادی سازی برهنگی و تحریک قوه جنسی جامعه و ترویج بدحجابی.

پوشش های خسته!

جوانان اکثرا بدون توجه به فلسفه ی یک مد و چیستی آن به استقبال یک پوشش می روند در حالی که بسیاری از این موارد نه تنها سنخیتی با فرهنگ ما ندارد بلکه ضد آن نیز است.

چکمه پوش ها: شما هم حتما جوک های بسیاری درباره دختران و چکمه های آنها شنیده اید، کسانی چشم به آسمان دارند تا اولین قطره باران بچکد تا چکمه پای خود کنند اما هیچ یک از این مدگرایان بدین توجه ندارند که  این پوشش در کشورهای غربی توسط کسانی استفاده می شود که جایگاه روسپیگری دارند.

تی شرت های مستهجن: برخی اوقات در تن جوانان با تی شرت های عجیب و غریبی روبرو می شوید که طرح ها و کلمات درشت و عجیبی بر آنها نقش بسته است اما بیشتر کسانی که از این لباس ها استفاده می کنند خبری از معنای نقش های تی شرت خود ندارند طرح های که حاوی کلمات و جملاتی چون Reaven به معنای اوج لذت جنسی بر روی تی شرت های دخترانه(،  KISS ME  به معنای مرا ببوس، COOL CAT متجاوز جنسی ,  DANCE ME با من برقص نقش هایی که اکثرا مستهجن و حاوی پیام های غیر اخلاقی اند و این جوانان بدون هیچ آگاهی تابلوی گردان یک  تابوی جنسی و یا فرقه انحرافی می شوند.

کوتاه ها: مد عجیب دیگر کوتاه شدن پوشش های زنانه بود بعد  از اینکه مانتوها سیر تکاملی تنگ شدن را سپری کردند و دختران را به سوی بدن نمایی بیشتر کشیدند و قبح چنین پوشش هایی ریخته شد، پوشش های دختران اعم از مانتو، کاپشن و..  شروع به کوتاه شدن کردن تا جایی که این مد به بلیزهایی ختم شد که کوتاه بوده و با کمر شلوار فضای خالی داشتند!
ترکیب های کوتاه کم کم جای خود را به ترکیب های باز دادند و مکمل هم شدند، مانتوهای بدون دکمه آخرین مدی بودند که بعد از  مانتوهای کوتاه،  شیشه ای و...جای خود را در میان جوانان باز کردند

ساپورت ها: ساپورت  مدی بود که آنهم سوغات غرب بود سوغاتی که روند نو و البته نامناسبی را در حوزه برهنگی مدها وارد کرد که ازآن تحت" پروژه شلوار از زیر مانتو" نیز یاد کرده اند. مدی که همراه با لباس های کوتاه و مانتوهای بدون دکمه بدترین چیزی بود که رسانه های غربی توانستند آنرا وارد سبک زندگی پوششی برخی از جوانان ایرانی کنند.

شلوارها:  قصه مانتوها به شلوارها نیز سرایت کرده است شلوار ها هم فراز و نشیب های بسیاری را طی کردند زمانی فاق آنها بسیار کوتاه شد و زمانی بر عکس شلوارهای آویزان مد شد! اما عجیب ترین مد در شلوار، شلوارهای کهنه یا به عبارت دیگر شلوارهای پاره! است.

برخی از جوانان امروزی  پول های گزافی می دهند تا شلواری به پا کنند که تا دیروز کسی به علت ژنده پوشی و بی کلاسی و نشان از فقر آن را نه تنها انتخاب نمی کرد بلکه بعنوان یک عیب شلوار آن را دور می انداخت اما حالا همان عیب مدی شده است که هزاران تومان پول آن است و کلاس دارد! جالب است برخی از کسانی هم پول خرید چنین شلوارهایی را ندارند برای هم رنگ شدن جماعت شلوار سالم خود را پاره می کنند!

سریال مد شلوارها نیز فعلا و در آخرین مرحله خود به شکلی رسیده است که واقعا پوشیدن آن جرات می خواهد چرا که این مد  بیش از اینکه غیر اخلاقی باشد سخیف و زشت است!

هر چند هنوز زیاد این مد مورد استفاده قرار نگرفته اما  در حال بیشتر شدن است و استفاده اخیر یک بازیگر از آن حاشیه ساز شده است که احتمالا این رفتار باعث  می شود خیلی ها به سراغ این مد واقعا غیر معقول بروند.

اما یقینا مانند تی شرت های مستهجن کسانی که از این شلوارها استفاده می کنند خبری از چیستی این مد و سابقه آن ندارند و نمی دانند که مبنای استفاده از شلوارهای پاره به 15 سال پیش برمی گردد که یک جوان 18 ساله به نام جان استواک که شلوار پاره ای داشت خجالت می کشید به خیابان برود و به همین دلیل سه نفر از دوستانش هم شلوارهای خود را پاره کرده و همراه او به خیابان رفتند. به این ترتیب شلوارهای پاره ای که نماد فقر بود در جامعه اروپایی به مد اصلی تبدیل شد.  مد شلوار پاره اگر وارد مدل های  گوناگون خود شود در کنار مانتوهای بدون دکمه می تواند سیر جدیدی از برهنگی در مد باشد که البته بعید است که به دلیل سخیف بودن آنها چنین اتفاقی بیفتد و هر کسی بدان تن دهد.

متاسفانه پدیده مد در کشور ما هر روز بیمارتر می شود و به همت شبکه های ماهواره ای، شبکه های اجتماعی و مانکن های خیابانی هر روز چیزهای جدیدی مد می شوند که بیشتر با فرهنگ ایرانی و حتی اصالت انسانی در تناقض است.  البته مد اگر درست استفاده شود می تواند کاملا برعکس عمل کند رهبر انقلاب درباره پدیده مد نظری جالب دارند و می فرمایند:" بنده با مد خیلی موافقم، جزو آدمهایی هستم که به مد گرایش دارم، اما مدی که از داخل جوشیده باشد- چون مد یعنی ابتکار و نوآوری - نه چیزی که از بیرون بیاید. مد آرایش مو و لباس و حرف زدن ما همه اش دارد از بیرون می آید.» "(مقام معظم رهبری 1381)اما با توجه به نیاز جامعه و وجود چنین دغدغه هایی هنوز متولیان مد و لباس ملی ما اندر خم یک کوچه اند و نتوانستند مدسازی کنند.

و جای افسوس دارد که این مدهای عجیب و غریب و سخیف به جای مدهای اصیل در سطح نخبگان فرهنگی هنری نیز ورود پیدا می کند و می بینیم که افرادی که برای برخی از جوانان الگو هستند و عنوان هنرمند  را یدک می کشند تن به چنین مدها و پوشش هایی می دهند که در شان یک هنرمند  نیست. پدیده مکانی ها و خیرابی ها به اندازه خود مدهای عجیب و غریب نامتعارف بوده و جای تاسف دارد.

منبع: تبیان