نسخه چاپی سایت تحلیلی و اطلاع رسانی مفید نیوز |
تا عاشورا، عاشوراست؛ ما ايستاده ايم خامنه اي!
قطعه 26
يا حسين! اين فقط اشك نبوده كه در عزايت ريخته ايم. كربلا نديده در ركابت بوده ايم. يا حسين! زمان را ياراي اين نيست كه ميان تو و ياران نديده ات، فاصله بياندازد. تو در دهمين روز ماه عاشوراي 61 قمري به شهادت رسيدي و دهه 60 شمسي جنوب ايران عجب كربلايي بود. شب حنابندان، شب عاشوراي رزمندگان ما بود. ناديده عاشقت بوده اند. از ازل عاشقت بوده اند. عاشقان شهادت را تو عاشق شهادت كرده بودي. بچه هاي گردان حبيب را يادت هست؟ شبهاي عمليات، زيارت عاشوراي تو را مي خواندند تا تو در هنگامه وصل، در آغوش شان بگيري. لبخند هر شهيد در لحظه شهادت، براي ديدن تو بود. اگر سر شهيد بر سينه توست، درد چيست؟ زخم كدام است؟ تير كجاست؟ يا حسين! ما از قوم سلمانيم؛ كار ما از مسلماني گذشته است. ما نيز در «جزيره»، «مجنون» ليلاي كربلا بوده ايم. «طلائيه»، كربلاييه بود و خيبر و بدر و كربلاي چهار و پنج نيز. «هور» شعبه اي از علقمه عباس تو بود و كارون و بهمن شير و اروند نيز. اين بچه ها اغلب به نام نامي مادرت متوسل مي شدند؛ نشان به نشان رمز يا زهرا. سربند يا زهرا. يا زهرا. يا زهرا. يا زهرا. جنوب، جنب كربلاي تو بود. يا زهرا. دوكوهه، بخشي از خيمه تو بود. يا زهرا. خيمه تو بزرگ است؛ هر آنكس كه عاشورايي است جايي در خيمه تو دارد. يا حسين! بگذار از مادري بگويم كه به عدد پسران ام البنين، شهيد تقديم راه تو كرده است. مادر شهيدان جنيدي. مادر 4 شهيد. مادر نصرالله، رضا، محمد و عبدالحميد. اين آخري، بعد از جنگ به شهادت رسيد. جانباز عشق درصد بود. آبان سال 78 بر اثر موج گرفتگي، دچار بيماري تومور مغزي شد و 21 اسفند 79 به ديار باقي شتافت. آن 3 تاي ديگر اما در همان جنگ. رضا ارديبهشت سال 62 در روستاي غمچيان به شهادت رسيد. محمد 18 اسفند 62 در خيبر. پيكر محمد 18 سال بعد در 12تير سال 76 به ميهن بازگشت. نصرالله از همرزمان شهيد چمران بود و همان اوايل جنگ در منطقه سوسنگرد به شهادت رسيد. 18 ديماه سال .59 القصه؛ اين شهيدان را پدري بود عالم. مرحوم حاج شيخ احمد جنيدي. ايشان شب عاشوراي سال 77 و در شرايطي كه هنوز فرزند جانبازش عبدالحميد به شهادت نرسيده بود، دعوت حق را لبيك گفت. رهبر انقلاب در همان زمان رياست جمهوري باري در شهر رودسر به منزل اين شهيدان مي رود. آن زمان هنوز پدر اين شهيدان در قيد حيات بود. آنچه «آقا» از اين ديدار تعريف كرده اند، بسي خواندني است: «اين مرد را ديدم و ديدم كه يكپارچه استقامت است و من بي اختيار دست اين مرد را بوسيدم و ديدم او يك چيز ديگري است؛ پاك و روشن.» رئيس جمهور مكتبي همين مي شود؛ دست بوس پدر چند شهيد. نكته هاست در باب اين خانواده چند شهيد. اولين شهيد اين خانواده يعني نصرالله 72 روز پيكرش مفقود بود. شهيد دوم رضا 13ماه و شهيد سوم محمد 14سال. آري 14سال. پدر اين شهيدان اما، امام جمعه منصوب حضرت امام خميني در شهر رودسر شمال بود كه بعدها و در زمان رهبري حضرت «آقا» اين حكم ادامه يافت. طرفه حكايتي است داستان اين خانواده عاشورايي، يا حسين. چند شب ديگر يعني شب عاشورا دوازدهمين سالگرد درگذشت حاج آقا جنيدي است كه در روزگار حيات پدر 3 شهيد بود و اينك كه عبدالحميد هم به كاروان شهدا پيوسته است، ايشان پدر 4 شهيدند. در ورودي 2 شهر، سردري نصب شده با جمله اي از رهبر انقلاب. يكي پيشواي ورامين كه هم اينك مادر اين 4 شهيد، آنجا زندگي مي كنند و ديگري، رودسر، شهري از استان گيلان كه پدر اين شهدا آنجا امام جمعه بوده اند. سالها پيش و 3 شب مانده به درگذشت حاج آقا جنيدي، درست در همچين شبي، كه در شهر پيشوا اين اباالشهدا در بستر بيماري افتاده بودند، رهبر انقلاب براي دومين بار به منزل خانواده شهيدان جنيدي مي رود و از اين مجاهد نستوه؛ مرحوم حاج شيخ احمد جنيدي، تعبير به «اولياءالله» مي كنند و 3 شب بعد، درست در شب عاشوراي سال 77 به فرزندان شهدايش مي پيوندد اين مرد خدا اما از دامن زن، مرد به معراج مي رود. حسين قدياني http://ghadiany.com/ |
http://mofidnews.com/index.php?page=desc.php&id=177&tab=weblog |