بیدار شدن زیر پای دشمن؛ //فرماندهان علمی جهاد اقتصادی کجایند؟
سرویس اقتصادی مفیدنیوز :: چند سالی است که با درایت رهبر عزیزمان فهمیدهایم که جنگ جدید دشمن در عرصهی اقتصادی قوت بیشتری خواهد داشت. اما بیم آن است که حُرم سخنان رهبر عزیزمان به گوشهای جان ما نرسد و آن وقت است که باید منتظر عاقبت کوتاهی در اطاعت رهبرمان باشیم که از امیرالمومنین علیه السلام در غررالحکم کلام ۹۶۸۱ نقل شده است: مَنْ نَامَ عَنْ نُصْرَةِ وَلِيِّهِ انْتَبَهَ بِوَطْأَةِ عَدُوِّهِ. هر کس در یاری ولیش کوتاهی کند، در زیر قدمهای دشمنش از خواب بیدار شود.
تاریخ: ۱۶ شهريور ۱۳۹۳
همه میدانیم که انقلاب عزیز و نظام مقدس جمهوری اسلامی آغازگر گفتمانی نو و تازه در نظام سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جهان دو قطبی آن روز بود.
نظامی که نه عدالت اقتصادی را از سوسیالیسم میگرفت و نه مالکیت را با قرائت کاپیتالیسم برمیتابید. معنای آزادی،حقوق بشر، حقوق زن و مردمسالاری را از نو و چه نیکو تعریف میکرد و همه را از شکرستان وحی و عقل معنوی بهره گرفته بود.
این ملت با شعار نه شرقی و نه غربی که از امامش آموخته بود طرحی نو درانداخته بود و اگر نظامش میماند و میبالید و الگوی مستضعفان میشد -همانطور که طوطیان مثنوی شدند- راه چپاول را بر شرق و غرب میبست. اینجا بود که با همهی اختلافات بین بلوک شرق و غرب در جنگ تحملیلی، هم گلولههای امریکایی و هم بمبهای ساخت شوروی بر سر ملت ما باریدن گرفت. و امام (رحمه الله) آنجا حکم دفاع از ناموس و دین و وطن را به یاد مردم آورد و ملتی که در گذشتهی دویست سالهی خود هر بار که به رهبری سلاطین جنگیده بودند قطعهای از وطن را تقدیم دشمن کرده بودند حالا یک وجب را نیز از دست ندادند. و خدا رحمت کند امام وشهدا را و صبر دهد جانبازان ما را و اجر دهد ایثارگران و آزادگان و خانوادههای معظم ایشان را.
دشمن که از حربهی نظامی طرفی نبست خود را به آب و آتش زد. از همان روز اول البته تحریم چاشنی همهی اقداماتش بود.
تهاجم فرهنگی کرد ایستادیم تهدیدمان کرد تهدیدش کردیم. تحریم علمی مان کرد بالیدیم. و بالیدیم.
سال ۹۱ اما بیان خلف صالح روح الله یعنی رهبر عزیزمان در گوش جانمان صدایی کرد. او در پیام نوروزی فرمود:
اگر ما توانستيم توليد داخلى را رونق ببخشيم، مسئلهى تورم حل خواهد شد؛ مسئلهى اشتغال حل خواهد شد؛ اقتصاد داخلى به معناى حقيقى كلمه استحكام پيدا خواهد كرد. اينجاست كه دشمن با مشاهدهى اين وضعيت، مأيوس و نااميد خواهد شد. وقتى دشمن مأيوس شد، تلاش دشمن، توطئهى دشمن، كيد دشمن هم تمام
چند سالی است که با درایت رهبر عزیزمان فهمیدهایم که جنگ جدید دشمن در عرصهی اقتصادی قوت بیشتری خواهد داشت.
خواهد شد.
همه میدانیم که انقلاب عزیز و نظام مقدس جمهوری اسلامی آغازگر گفتمانی نو و تازه در نظام سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جهان دو قطبی آن روز بود.
نظامی که نه عدالت اقتصادی را از سوسیالیسم میگرفت و نه مالکیت را با قرائت کاپیتالیسم برمیتابید. معنای آزادی،حقوق بشر، حقوق زن و مردمسالاری را از نو و چه نیکو تعریف میکرد و همه را از شکرستان وحی و عقل معنوی بهره گرفته بود.
این ملت با شعار نه شرقی و نه غربی که از امامش آموخته بود طرحی نو درانداخته بود و اگر نظامش میماند و میبالید و الگوی مستضعفان میشد -همانطور که طوطیان مثنوی شدند- راه چپاول را بر شرق و غرب میبست. اینجا بود که با همهی اختلافات بین بلوک شرق و غرب در جنگ تحملیلی، هم گلولههای امریکایی و هم بمبهای ساخت شوروی بر سر ملت ما باریدن گرفت. و امام (رحمه الله) آنجا حکم دفاع از ناموس و دین و وطن را به یاد مردم آورد و ملتی که در گذشتهی دویست سالهی خود هر بار که به رهبری سلاطین جنگیده بودند قطعهای از وطن را تقدیم دشمن کرده بودند حالا یک وجب را نیز از دست ندادند. و خدا رحمت کند امام وشهدا را و صبر دهد جانبازان ما را و اجر دهد ایثارگران و آزادگان و خانوادههای معظم ایشان را.
دشمن که از حربهی نظامی طرفی نبست خود را به آب و آتش زد. از همان روز اول البته تحریم چاشنی همهی اقداماتش بود.
تهاجم فرهنگی کرد ایستادیم تهدیدمان کرد تهدیدش کردیم. تحریم علمی مان کرد بالیدیم. و بالیدیم.
سال ۹۱ اما بیان خلف صالح روح الله یعنی رهبر عزیزمان در گوش جانمان صدایی کرد. او در پیام نوروزی فرمود:
اگر ما توانستيم توليد داخلى را رونق ببخشيم، مسئلهى تورم حل خواهد شد؛ مسئلهى اشتغال حل خواهد شد؛ اقتصاد داخلى به معناى حقيقى كلمه استحكام پيدا خواهد كرد. اينجاست كه دشمن با مشاهدهى اين وضعيت، مأيوس و نااميد خواهد شد. وقتى دشمن مأيوس شد، تلاش دشمن، توطئهى دشمن، كيد دشمن هم تمام
چند سالی است که با درایت رهبر عزیزمان فهمیدهایم که جنگ جدید دشمن در عرصهی اقتصادی قوت بیشتری خواهد داشت.
اما بیم آن است که حُرم سخنان رهبر عزیزمان به گوشهای جان ما نرسد و آن وقت است که باید منتظر عاقبت کوتاهی در اطاعت رهبرمان باشیم که از امیرالمومنین علیه السلام در غررالحکم کلام ۹۶۸۱ نقل شده است:
مَنْ نَامَ عَنْ نُصْرَةِ وَلِيِّهِ انْتَبَهَ بِوَطْأَةِ عَدُوِّهِ. هر کس در یاری ولیش کوتاهی کند، در زیر قدمهای دشمنش از خواب بیدار شود.
رهبر ما خلف میرزای شیرازی است که به فتوای او استعمال تنباکو در حرمسرای ناصر الدین شاه ممنوع شد. و ما را چه شده است که حکم او را برای نوآوری و شکوفایی کشور، مضاعف نمودن تلاش و همت و اصلاح الگوی مصرف میشنویم و اهداف او بتمامه حاصل نمیشود. او به میدان میآید و صریحا حکم جهاد اقتصادی میدهد و در عرصهی حمایت از تولید، سرمایه و کار ملی را به عنوان هدف ریز شده و یکی از مصادیق جهاد اقتصادی بیان میکند و هنوز ما به تولید خود با دید حقارت نگاه میکنیم و هنوز سران ما با خودروی غیر ملی واژگون میشوند. و هنوز مدیران ما لباس مارک دار میپوشند و فرزندان و عیال آنها که جای خود دارد. و بعد افق دید را با حماسه ی اقتصادی آشنا می کنند و در نهایت پیوند بین اقتصاد و فرهنگ برقرار می کنند و ضمن بیان راهکار شعار « اقتصاد و فرهنگ با عزم ملّی و مديريّت جهادی» سرمی دهند.
مشکل کجاست؟ از فاعلیت فاعل نیست پس از قابلیت قابل است.
در میدان جنگ پشت خاکریز ایستاده است و امر به حمله میکند:
آرپیجیزن عرصهی صادرات به خواب رفته، توپخانهی پشتیبانی از بخش خصوصی و تعاونی کوتاهی میکند.
امدادگری که قرار است تامین کند اقشار محروم را کجاست؟ و مگر مستاجران و کشاورزان و کارگران اولین زخمخوردگان این میدان نیستند؟
از وظایف دیگران میگذریم. فقط از فعالان عرصهی علم سوال میکنیم. فرماندهان علمی این جهاد اقتصادی کجایند؟ باز جای امیدواری است که دانشمندان رشتههای پزشکی و مهندسی و علوم طبیعی کشور به داد آبروی دانشگاه رسیدهاند؟ حوزویان در عرصهی معرفی نظریات اسلام در زمینهی علوم انسانی و با توجه به ضرورت زمان اقتصاد اسلامی چه میکنند؟ و جای این سؤال از متخصصان علوم انسانی دانشگاهها و به ویژه اقتصاددانان کشور است که برای تعالی اقتصاد کشور و ارائهی راهکارهای تحقق شعارهای سالهای اخیر چه کردهاند؟
دوستی میگفت: وقتی رکود اقتصادی امریکا بالا گرفت اوباما در نطق خود از ارائهی بیش از چهل طرح، توسط دانشمندان اقتصادی کشورش برای حل مشکلات سخن گفتهاست.
انسان ناخودآگاه به یاد فرمایش امیرالمومنین علیه السلام میافتد که به یاران ضعیف خود فرمود:
شگفتا! شگفتا! به خدا سوگند، اين واقعيّت قلب انسان را مىميراند و دچار غم و اندوه مىكند كه شاميان در باطل خود وحدت دارند، و شما در حق خود متفرّقيد.
به خدا سوگند دوست دارم معاويه شما را با نفرات خود مانند مبادله درهم و دينار، با من سودا كند، ده نفر از شما را بگيرد و يك نفر از آنها را به من بدهد!
بچههای تبلیغات کجایند؟ خیلی از اهل هنر که از ابتدا نیامدند و آنها که از ابتدا آمدهاند اکنون کجایند؟
چرا تنها اثر به سخره گیرندهی تحریم در رسانهی ملی باید خنده بازار باشد که یکی به میخ زند و یکی به نعل. و کجایند خمپارهاندازان مطبوعاتی ما و سایتهای خبری ما؟ آهان دیدیمشان ولی چرا گرا را اشتباه گرفتهاند؟ اینجا که خودیهایند! کجا را میزنند؟ و از همه مهمتر سه فرماندهی گروهان این گردانند. که بنا بود یکی به خط بزند و دیگری حفاظت کند خط را از فاسد و نفوذی و دیگر نقشه های عملیات را کارآمد کند.
ما کجاییم؟ چه شده است که فرمان فرمانده را نمیشنویم؟
آیا ما هم بعد از پیروزی ابتدایی احد به فکر جمع غنائمیم؟ آیا کاری مهمتر از خدمت به دین و کشور و ملت داریم؟
آیا برای ما عبرت نمیشود که چندین بار، زیان گران عدم تمکین نسبت به رهنمودهای ایشان را تحمل کنیم؟ یادمان رفته که در دههی هفتاد چقدر ایشان از لزوم تامین عدالت اجتماعی در کنار توسعه فرمودند و اهمال این رهنمون چگونه به فاصلهی زیاد بین دهکها انجامید؟ یا چقدر از تجملگرایی بر حذرمان داشتند و ما الان به کجا رسیدهایم؟ یادمان هست از شکلگیری یک اشرافیت در مسئولان نهی کردند و چه شد؟ و یا مبارزهی با فساد را از سه قوه مطالبه کردند و کوتاهی آنها به فسادهای بزرگ انجامید؟ خاطرمان هست که گفتند برخی مطبوعات پایگاه دشمنند و همینها پیادهنظام فتنهی ۷۸ شدند؟ دربارهی مسالهی هستهای که دیگر لازم به تذکر نیست. و در آخر گفتند از بصیرت و نبودِ آن جرقهی فتنهی ۸۸ شد؟
تا به کی باید هزینهی ولایتمدار نبودن را پرداخت کنیم؟این حقیر به عنوان یک انقلابی که باید حامی ملت مسلمانش باشد و خیرخواه مسئولان نظامش پاسخ این سوالها را که گاهی مردم آنها را از ما پرسیدهاند از که باید بخواهد؟ آیا جای آن نیست که همایشی واقعی برگزار شود و آسیبهای عمل ننمودن به فرمایشات و بالخصوص رهنمودهای اقتصادی مورد بررسی قرار گیرد؟ بگذریم...
در پایان با پوزش از برخی از انتقادات عرض میکنم که پیشرفتهای چشمگیر کشور نسبت به گذشته بر ما پوشیده نیست اما از مسئولان و ملتی که فتح را در جهاد نظامی تجربه کردهاند بیش از اینها توقع خواهد رفت.
و البته میدانیم که امید، ترجیعبند بیانات رهبر حکیممان است. ایشان با همهی نواقصی که در عملکرد مسئولان و برخی از ما مردم میبینند از آیندهی رو به روشنایی کشور اسلامی و عاقبت رو به اضمحلال دنیای مادیت میسرایند. و چه بهتر که ما با عمل به فرمایشات راهبردی ایشان، رسیدن به پیشرفت و رفاه همراه با آرامش و معنویت و اخلاق را تسریع بخشیم.
و باید صبر و استقامت نیز چاشنی مجاهدتهای خود سازیم اندکی صبر سحر نزدیک است.
اِنَّ موعدَهُمُ الصبح. اَلیس الصبحُ بقریب.
منبع: رویکرد - حجت الاسلام سعید صلح میرزایی- نویسنده کتاب حماسه اقتصادی
|