یادواره شهدای مدافعان حرم در پانزدهمین نشست سالیانه اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل در دانشگاه مازندران برگزار شد و از خانواده دو شهید مدافعان حرم؛ علی معصومیان و هادی باغبانی تقدیر به عمل آمد.

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ آمفی تئاتر شهید رضائی نژاد صندلی هایش پر شد و مراسم با تلاوت کلام الله مجید شروع شد و بعد از صلوات برای اتمام قرآن سالن تاریک شد و تنها نور صفحه نمایشی بود که عکس دو شهید روی آن چشم را به خود خیره می کرد و مجری با شهید حرف زد.

شهید من حالش خوبه، اما بیایم حال ِ پدر شهید برسیم.. حال و هوایش الان چه حالی است خبر از بغض پسر دیدن ها پدر مرد باید باشد غم برای مرد است.

حالا برویم سراغ مادر شهید... بعضی از مادران شهید هنوز چشم هایشان به در است شما می دانید نگاه در چشم پسر انداختن یعنی چی؟ من و تو نمی توانیم درک کنیم چون ندیدیم

مادر خیلی فرق دارد، مادر ِ شهید باغبانی باورت می شد که بگویی که از تو می گذرم؟!

متهم ردیف اول: همسر شهید

بعد از جنگ چقدر بهت تهمت زدند که همسر شهید هستی؟ این جا به تو نمی گویند که متوجه نمی شوی بلکه می گویند نمی فهمی چون نمی فهمی نگاه متهمانه به همسر شهید چیست؟ما نمی دانیم فرزند بزرگ کردن یعنی چی؟

پسر و دختر شهید: رضوانه حالت خوبه؟ پسر که خیلی مغروره، خیلی سخته از پدر بگوید، رضوانه دختر شهید بودن یعنی چی؟ یعنی بابا نداشتن؟ آهای دخترا! چشم هایتان ببندید؟ سر ِ سفره عقد اجازه را چه کسی می خواهی بگیری...؟

مجری این را گفت و از راوی دفاع مقدس که سال ها راوی گری کرده است دعوت کرد که برای دانشجویان  یادگاری از شهدا بگوید.

در ادامه مراسم آقای برزی به روایت گری پرداخت و بعد از تقدیر و تشکر از شهدا و ارواح پاک آنها حدیثی از نبی اکرم(ص) پرداخت: "هرکس به دیدن عالمی برود مثل کسی است که مرا زیارت کرده است؟" واقعایت شهدای ما چه بوده است و راه و افقی که آنها ترسیم کرده اند را باید ببینیم و ترسیم کنیم، شهدا 8 سال برای حفظ نظام مقدس جان خود را فدا کردند، تعداد کثیری از جوانان با شور و شعف در جبهه ها حضور پیدا کردند و برای رسیدن به معشوق واقعی خود به ابن نقطه رسیدند اگر ترکشی نمی‌خوردند ناراحت بودند و از ترکش خوردن ها خوشحال. هرچه بود وجود خدا بود و اول و آخر عاشق خدا.

اگر کسی برای نماز صبح بلند می شد خجالت می کشید چون می دید همه نماز شب می خوانند.

مجری در ادامه برنامه از شهید معصومیان گفت: شهیدی که مدافع حرم بود، شهید هنرمندی که تئاتر کار می کرد.

مجری پس از معرفی شهید معصومیان درد و دلی با شهید کرد اگر در زمان ما بودی می توانستی 3000 میلیارد اختلاس کنی و برای کل زندگی ات کافی بود، اگر امروزه بودی در کنار همین سواحل مازندران دختر و پسرهایی را می دیدی که راحت شنا می کنند.

سرتان را عین کبک در برف کردید، انجمن مستقلی ها پانزدهمین دوره نشست می گیرید، اما.. نگرفتید اصل قضیه چیست؟...

بدان حال دنیای مان خوب نیست.. رفتی اما هنوز هستند کسانی که امیدوار می کنند..

در این میان کلیپی از شهید هادی باغبانی پخش شد که در 28 مرداد؛ اولین سالگرد شهادت شهید ِ مدافع حرم است.

بعد از اتمام کلیپ مجری  از پدر و مادر و همسر شهید باغبانی دعوت کرد و که برای جمعی از دانشجویان سخنی از شهید بگویند.

 ادامه داد رضوانه پارسال 3 ساله بود که یتیم شد... امسال 4 ساله است... لالایی مادر برای دختر بی پدر یعنی چه؟

پدر شهید: یک هادی دادیم و ان شاءالله (اشاره به دانشجویان) این همه هادی بتوانند راه شهید را ادامه بدهند.

مادر شهید: در راه خدا قربانی کردم.

مجری از همسر شهید خواست تا بگوید هادی یعنی چه؟ فقط توانست بگوید خیلی با محبت بود و بغض امانش را نداد...

نگاه رضوانه فقط به دانشجویان، پدر بزرگ، مادر بزرگ و مادرش بود که اشک می ریختند برای کسی که به جای بوسیدن صورت پدرش عکس قاب پدرش را روی پرچم ایران بوسید و جنازه پدرش زیر آن پرچم بود...