بسم الله الرحمن الرحيم

دو سال بعد از فيلم "اخراجي ها 2" امشب دوباره به سينما رفتم. رفتم تا به تماشاي " ملك سليمان" بنشينم . اخراجي ها را هم در قم ديده بودم مثل امشب . موتور سوار كنارم ايستاد و پرسيد : چه خبر است؟ فيلم سينما چيست؟ چرا اينجا شلوغ است؟ تعجب كرده بود از ديدن آن همه طلبه معمم آن هم بر در سينما تربيت شهر قم!

گفتم : اسمش" ملك سليمانه" زندگي سليمان پيامبر را مثل "يوسف" به تصوير كشيده اند.

سري تكان داد و رفت . علت شلوغي سينما تربيت قم را فهميده بود . سينمايي كه مشتري خاص دارد.

آخر فيلم اخراجي ها هم كه نگاه كردم اكثر سالن سينما طلاب و همسرانشان بودند مثل امشب.

اما اينها مقدمه بود براي اين جمله :

" امشب ميان سالن سينما ، دلم براي دعا و حرف زدن با خدا تنگ شد. انگار كه سال هاست با او هم كلام نشده ام.

" ملك سليمان " يك ويژگي برجسته داشت و آن خدايي بود كه صداي سليمان را مي شنيد. جوابش را مي داد و به او نزديك بود. امشب ميان سالن سينما به حال سليمان غبطه خوردم .

خوش بحال سليمان.