حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
لا تقولوا رمضان فإن رمضان اسم من أسماء الله تعالي و لكن قولوا: شهر رمضان(1)
نگویید رمضان، همانا رمضان نامی از نامهای خداوند است ؛ بلکه بگویید ماه رمضان

از امیر المومنین  علی علیه السلام روایت شده است:
نگویید رمضان؛ زیرا نمی دانید رمضان چیست؛ و اگر کسی گفت باید صدقه داده و روزه بگیرد. بلکه همانطور که خداوند فرموده است بگویید ماه رمضان. (2)

این حدیث نشان دهنده عظمت ماه مبارک رمضان است و اینکه هیچ کس اجازه ندارد حتی به نام این ماه اهانت کند

ای مهمانان میزبان کریم است و همه وسایل پذیرایی را مهیا نموده تا مهمان او بدون دغدغه و با آرامش بتواند خود را اصلاح کند و به پیشرفت دست یابد.

شيخ صدوق (ره) به سند معتبره روايت كرده از حضرت امام رضا (عليه السلام) از پدران بزرگوار خود از حضرت اميرالمؤ منين (عليه و على اولاده السلام) كه فرمود : خطبه اى خواند براى ما روزى حضرت رسول خدا (صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ آله) پس فرمود : اَيُّها النّاس بدرستى كه رو كرده است به سوى شما ماه خدا با بركت و رحمت و آمرزش.

ماهى است كه نزد خدا بهترين ماه ها است و روزهايش بهترين روزها است و شب هايش بهترين شب ها است و ساعت هايش بهترين ساعتها است و آن ماهي است كه خوانده اند شما را در آن بسوى ضيافت خدا و گرديده ايد در آن از اهل كرامت خدا .

نَفَسهاى شما در آن ثواب تسبيح دارد و خواب شما ثواب عبادت دارد و عملهاى شما در آن مقبول است و دعاهاى شما در آن مستجاب است . پس سؤال كنيد از پروردگار خود به نيّت هاى درست و دل هاى پاكيزه كه توفيق دهد شما را براى روزه داشتن آن و تلاوت كردن قرآن در آن به درستى كه شقى و بد عاقبت كسى است كه محروم گردد از آمرزش خدا در اين ماه عظيم .(3)

عَنِ الصّادِقِ عليه السلام: اَنَّهُ مَنْ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ فى شَهْرِ رَمَضانَ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ اِلى قابِلٍ اِلاّ اَنْ يَشْهَدَ عَرَفَةَ (4)
امام صادق عليه السلام فرمود: هر كه در ماه رمضان آمرزيده نشود، تا سال آينده آمرزيده نشود مگر آنكه در عرفات حاضر شود.

در این ماه عزیز که خداوند درهای جنت را گشوده و درهای جهنم را بسته است و شیاطین در غل و زنجیر هستند، تنها و تنها یک عامل می تواند جلوی پیشرفت و هدایت مارا بگیرد و آن چیزی نیست جز  نفس خود ما.

این نفس سرکش که در ایام سال هرچه خواسته خورده ، هرچه خواسته انجام داده، هرچه خواسته دیده و شنیده و بهانه آنها را وسوسه و اغوای شیطان ذکر کرده و اعمال خود را توجیه نموده، حال با چه بهانه ای میخواهد دوباره گناه کند، زمانی که شیطان در بند است و خوردن و آشامیدن و استفاده از غرایز در روز ممنوع .

پس باید از روزه این ماه کمک بگیریم تا بر نفس خود غلبه کنیم.

امام على عليه السلام:
نِعمَ العَونُ عَلى أشَرِ النَّفسِ وكَسرِ عادَتِهَا التَّجَوُّعُ؛(5)

گرسنگى كشيدن، چه نيكو يارى دهنده اى بر سركشىِ نفْس و شكستن عادت آن است.
که اگر این گونه نباشد و نتوانیم با استفاده از این ماه عزیز به خود کمک کنیم نهایتا ضرر بزرگی را متحمل خواهیم شد.

امام على عليه السلام:
مَن أجهَدَ نَفسَهُ في إصلاحِها سَعِدَ، مَن أهمَلَ نفسَهُ في لَذّاتِها شَقِيَ وبَعُدَ؛(6)
هركه نفس خود را در راه اصلاح آن به رنج افكند، خوشبخت شود و هركه آن را با لذّتهايش واگذارد، بدبخت گردد و (از درگاه حقّ) دور شود.

مثالی که شاید برای این حدیث مناسب باشد
نفس مانند اسبی است که وقتی نزدیک طویله می شود و به یاد کاه و یونجه می افتد (شهوات) ، با سرعت به سوی طویله می دود سردر طویله کوتاه است و اسب توجهی به سوارش نمی کند و سر سوار به سردر طویله می خورد و در خون خود میغلتد و او مشغول خوردن می شود.

و این قصه نفس است که به شهوات خود می پردازد و انسان را به تباهی می کشد. بکوشیم از این فرصت به خوبی بهره ببریم.

قال علی علیه السلام: الْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ، فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَیْرِ (9)
امیرمؤمنان حضرت علی (علیه السلام) :  فرصت به مانند ابر گذرا مى گذرد، پس فرصت هاى نیك را غنیمت دانید.  

امام محمّد باقر (صلوات الله علیه) فرمودند:
ايّاك و التّفريط عند امكان الفرصة فانّه ميدان يجری لأهله الخسران.(7)
مبادا فرصت‏هاى به دست آمده را از دست بدهى كه در اين ميدان آن كه وقت را ضايع كند، زيان مى‏بيند.

قال رسولُ الله (صلی الله علیه وآله):
مَنْ فُتِحَ لَهُ بابٌ مِن الخَیرِ فَلْیَنتَهِزْهُ؛ فإنّهُ لا یَدرِي مَتی یُغلَقُ عَنهُ(8)
پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله): هر كس كه درى از خير به رويش گشوده شود بايد آن را غنيمت شمرد، زيرا كه نمى‌داند آن در كى به رويش بسته مى‌شود.

پس فرصت را غنیمت شماریم و از لحظه لحظه و آن آن این روزها و شبها استفاده کنیم، در زمانی که شیطان در حبس است و درهای جهنم بسته، نفس خود را به خوبی ها عادت دهیم و از بدی ها دور سازیم  و آنقدر آن را مقاوم کنیم تا وقتی که ای ماه عزیز پایان یافت و عمر ما سپری شد و شیطان از بند آزاد شد دیگر نتواند بر ما غلبه کند یا نفس ما را وسوسه کند و او را با خود همراه سازد.

زمان آن رسیده تا با کاروان روزه داران واقعی همراه شویم و به امید آنکه روزه ما نیز مانند روزه داران خاص الخاص گردد. آنان که از خوردن و آشامیدن خود‌داری می كند، اعضاء و جوارحشان نیز روزه دارد و علاوه بر آن غیر از خدا هیچ چیز دیگری در دل شان نیست.

ای یك دله صد دله ؛دل یك دله كن
مهر دگران را ز دل خود یله كن

(1) کنز العمال/23743
(2)المراقبات/آیه الله ملکی تبریزی(ره)/فصل10/صفحه193
(3)مفاتیح الجنان
(4) الکافی، 4، 66)،
(5) (غرر الحكم، ح 9942)
(6) (غرر الحكم، ح 8246 و 8247 - منتخب ميزان الحكمة، ص 272)
(7) تحف العقول، ص286
(8) میزان الحکمه/حدیث15796
(9) (نهج‌البلاغه فيض، ص 1086)

مفیدنیوز - غلامعلی