با گذر از خیابانها ، مترو  و حضور در دانشگاه و غیره میبینم که سطح حجاب و عفاف در جامعه بسیار کمرنگ شده است، و يا از نگاهي ديگرحضور افراد محجبه در سطح جامعه كمتر شده است؛ كه البته خود بحث جداگانه اي مي طلبد.

به یک دید می توان گفت در حال حاضر در جامعه سه دسته از افراد در خصوص نوع حجاب وجود دارند:

دسته ی اول : کسانی که هیچ اعتقادی به بحث عفاف و حجاب و حیا ندارند و خانه ی اعتقادی آنها از پایه ویران است و اگر میبنیم که به ظاهر پوششی حداقلی  در مکان های عمومی دارند به خاطر اعتقاد جبری به ضوابط و قوانین کشور است؛ که البته گاها آن هم رعایت  نمیشود و مصداق آن مثلا در خروج هواپیما از مرز رسمی کشور ، شاهد هستیم که افراد کلا به تغییر لباس ها مشغول میشوند و تقریبا هیچ پوششی باقی نمی گذارند؟! چرا که خود را رها از قید و بند رسمی کشور می بینند؛ و یا نوع پوشش این افراد در مجالس خصوصی و در برخود با نامحرمان در محیطهای غیر عمومی و ...

دسته ی دوم : افرادی که  کمی دین دار هستند و در حد تعریف شخصی خود پای بند به حجاب می باشند
از نظري می توان این افراد را در گروه کسانی قرار داد که در حجاب و احکام دین اهل تفریط و کوتاهی هستند زیرا ممکن است  به احکام جهل داشته باشند یا اینکه از احکام حدی دیگر قائل باشند و یا تعبیری متفاوت از اصل احکام داشته باشند.
 
حضور این دو دسته متاسفانه در حال حاضر در جامعه ی  ما کم نیست، بخصوص دسته ی دوم؛ در نگاه ديگر اين دو دسته باید گروه هدف باشند برای کار فرهنگی و تغییر افکار و البته سرمایه گذاری اصلاحی باید برای این دو گروه خصوصا دسته ی دوم صورت پذیرد .

دسته ی سوم : افرادی که سعی میکنند در جامعه حجاب را طبق احکام دین مقدس اسلام و الگوی فاطمی رعایت کنند یعنی حجابی که به نوبه ی خود از آنها در ظاهر و بالاخره درباطن، انسانی کامل و متدین بسازد؛ مثلا رعایت حجاب وعفاف در ظاهر  و رفتار که متاسفانه این گونه افراد در جامعه کمتر به چشم میخورند.

اما نكته تامل برانگيز و نگران  كننده، سياستي است كه برخي افراد غرض دار در نظر گرفته اند  که دسته ی سوم را با توجه به نوع حضوردر جامعه افرادی نشان دهند که در دین افراط میکنند و نشانه ی افراطی بودن آنها را حجاب افراطی می دانند و این نگاه اشتباه را پر رنگ کرده و مدام روی آن مانور میدهند و به جای بحث و بررسی و اشاره به خطر بزرگ  حضور دسته ی اول و دوم و آلودگی های حاصل از نوع حجاب و پوشش آنها، تمام اذهان را به کوبیدن دسته ی سوم با بحث افراط در حجاب، آن هم با تعریف خودشان مشغول ميكنند. اما نكته اينجاست است که این افراد با اصطلاحات بازی میکنند و حجاب های خوب و اسلامی را با تعبیرات غیر دینی و هدف دار خود تحت عنوان افراط در حجاب بیان میکنند در حالی که حتی مصداق افراط در حجاب را نمی دانند مانند برخی از اساتید دانشگاهها و یا بعضی از برنامه سازان صدا و سیما.

اما مصداق حجاب افراطی چیست ؟
اگر بخواهیم طبق احکام بگوییم یعنی حجابی که در یک مکان خاص و در زمان خاص موجب وهن حجاب و اسلام شود که با توجه به شرایط موجود در جامعه بعید است چنین زمان و مکانی پیدا شود.

در جواب به اینگونه افراد این طور عرض می کنیم که ما با افراط در دین مخالفیم؛ اما چرا از اصل جا مانده اید و به فرع بعدی و اقلی می پردازید ، انصافتان کجاست؟ آیا درجامعه ی فعلی ما با وجود این همه تفریط و كوتاهي در ظاهر جامعه  اصلا نوبت به بحث در خصوص افراط در احکام  دین با فرض وجود میرسد ؟ آیا شما قائل نیستید که خطر بزرگ ابتدا باید دفع شود بعد به اصلاح درونی کار برسیم ؟ چرا به بحث تقویت حجاب در بی اعتقادان و افراد ناآگاه نمی پردازید؟ روز به روز تعریف های شخصی و خارج از دین از حیا و حجاب  در بین این افراد زیاد میشود ؟ آیا فقط افرادی که به عقیده ی شما دردین افراط میکنند برای جامعه و محیط آن خطرناکند یا خطر افراد بی قید و بند را براي جامعه نمي بينيد ؟
 
    
مفيدنيوز - ا. حیدری