اعتراف اكبر پونز به تعميق شكاف ميان گردانندگان فتنه سبز

عناصر ضدانقلاب خارج نشين معتقدند گردانندگان داخلي فتنه سبز دچار آشفتگي و بي برنامگي هستند. اين در حالي است كه خود آنها در خارج كشور مورد ملامت سرويس هاي اطلاعاتي و جاسوسي غربي هستند كه چرا با وجود امكانات و اختيار تمام هيچ راهي براي برون رفت از بن بست ارائه نمي دهند.
سايت ضدانقلابي خودنويس دراين زمينه نوشت: مشكل بزرگ سران جنبش سبز كه از سال گذشته پيدا بود، بي برنامگي آنها بود. اين ايراد حتي به مناظره هاي تلويزيوني آنها در تلويزيون نيز وارد است و اعلام مشكلات در دوران رياست جمهوري نهم در آن مناظره ها اگرچه بايد بخشي از صحبت ها مي بود، اما حاكي از برنامه و طرحي براي خود آنها نبود. اين بي برنامگي و گاهي بلاتكليفي به جنبش هم نفوذ كرد و بالاخره رسيديم به جايي كه امروز هستيم. اين در حالي است كه طرف مقابل علي رغم در دست داشتن همه چيز، كماكان برنامه ريزي هم مي كند.
همزمان، اكبر گنجي دون كيشوت فراري اصلاح طلبان و يكي از اعضاي پنج گانه اتاق فكر جنبش سبز! در خارج كشور طي سخناني در جمع شماري از هم قطاران و در كليساي كارتويزر شهر كلن، از تشديد اختلاف ميان كروبي و موسوي و خاتمي خبر داد و گفت: آنها همچنان سخن مي گويند در حالي كه چهره هاي شاخص جنبش سبز يا زنداني اند و يا سكوت كرده اند. شيوه حاكمان ايران اين است كه مخالفان را بر سر دو راهي سكوت و استفاده از مرخصي زندان يا حبس قرار مي دهند. وقتي نتوان در زندان سخن گفت چرا از امكان مرخصي نبايد استفاده كرد. جنبش تمام امكانات رسانه اي خود را از دست داده و به اندازه مخالفان خارج كشور از وب سايت ها بهره مند است. آنها همان امكانات قبل از انتخابات سال 88 را ديگر ندارند. شكاف بين سران جنبش افزايش يافته است، خاتمي از «جنبش سبز» يا درباره «جنبش سبز » حرف نمي زند. مسئله او بازسازي دوباره جبهه اصلاح طلبان با محوريت خود، گفت وگو با رهبري و فعاليت در چارچوب هاي تعيين شده است. اختلافات كروبي و خاتمي هم كاهش نيافته است. برخلاف موسوي و كروبي و رهنورد كه از حضور و عضويت همه مدافعان حقوق بشر و دموكراسي- مستقل از گرايشات ايدئولوژيك و نظر آنان درباره رژيم- در جنبش سبز سخن مي گويند، برخي از منسوبان جنبش با مرزبندي هايي خودساخته، گرايشات فكري و عملي بي شماري را از جنبش اخراج مي كنند كه اين موجب ريزش نيرو و كاهش حمايت از جنبش خواهد شد.
وي ضمن حمايت از موسوي و كروبي، به امام عصر(عج) و اسلام فقاهتي حمله كرد و گفت: اسلام فقاهتي، متكاي ايدئولوژيك رژيم بوده و هست. بر ساختن ]![ فرد مقدسي به نام امام زمان، طول عمر بيش از 12 قرن، مخلوق اين دستگاه است.
جالب اينكه در واكنش به اظهارات اكبر پونز كه متضمن تأكيد بر خباثت فتنه گران مورد اشاره وي است، سايت گويانيوز-وابسته به سازمان سيا- به انتقاد از گنجي پرداخت و نوشت: هم اكنون بخشي از ياوران جنبش، فقيهاني چون آيات عظام ]!؟[ صانعي، بيات، دستغيب و منتظري هستند. تأكيد مكرر آقاي گنجي به عدم وجود امام زمان شايد براي ايشان و دوستانشان كه سال ها با اين اعتقادات زيسته اند نوعي جبران مافات باشد نه تنها يار شاطر براي سران جنبش در داخل نيست بلكه بار خاطر هم هست.
گويانيوز اضافه كرد: شبح تجربه تحول ايدئولوژيك در سازمان مجاهدين خلق در سال 54، ماركسيست شدن بخش بزرگي از رهبران و فعالان اين سازمان و زخم چركيني كه اين تحول و آن هم با آن شيوه لااقل در بخشي از فعالان سياسي كشور از افق هاي فكري گوناگون پديد آورد، بر فراز بحث ها و گفتارهاي آقاي اكبر گنجي در پرواز است. جنبش نيازي به باز كردن جبهه جديدي ميان نيروهاي خودي ذيل عنوان باورمندان به امام زمان يا غيرباورمندان به امام دوازدهم يا معتقدان به پرداخت وجوهات به فقيهان يا غيرمعتقدان به اين امر ندارد.