چه کساني دم از مشارکت انتخاباتي در جهان مي زنند؟!

کشورهاي اروپايي همواره تمرکز زيادي بر روي برگزاري انتخابات در کشورهاي مختلف دنيا دارند تا به اين وسيله نشان دهند که براي دموکراسي و راي مردم اهميت قائل هستند!اين در حالي است که اساسا خود شهروندان اروپايي روال سياسي و اجتماعي موجود در اتحاديه اروپا را قبول ندارند و بارها مخالفت خود با تکروي ها و خودسري ها ي سران اروپاي واحد را نشان داده اند.در اين خصوص بهتر است گريزي به آخرين انتخابات پارلماني برگزار شده در اروپا بزنيم،جايي که قرار بود مردم سرتاسير اروپا پاي صندوقهاي راي رفته و نمايندگان پارلمان اروپا را انتخاب کنند.

علي رغم صرف هزينه هاي هنگفت انتخاباتي و استفاده از پوسترهاي رنگارنگ در سرتاسر اروپا،نتيجه نهايي مشارکت شهروندان اروپايي در انتخابات نشان داد که آنها تا چه اندازه به سران کشورهاي خود اعتماد دارند!

برگزاري انتخابات پارلماني اروپا نشان داد كه شهروندان اروپايي از تزوير و نيرنگ افرادي مانند مركل و ساركوزي به ستوه آمده اند. اروپاي واحد يكي از بدترين وسخت ترين شكستهاي تاريخ خود را در برابر مردم و شهروندان اروپايي تجربه نمود.رقم خوردن پايين ترين ميزان مشاركت شهروندان در انتخابات پارلمان اروپا شوك سختي را به مقامات سياسي كشورهاي عضو اتحاديه اروپا وارد کرد.جالب توجه اينکه سران کشورهاي اروپايي که همواره از برگزاري انتخابات در سرتاسر دنيا به عنوان حربه اي جهت تاثيرگذاري و دخالت سياسي استفاده مي کردند ترجيح دادند سخن زيادي در خصوص شکست خود در جلب مشارکت سياسي ملتهاي اروپايي بر زبان نياورند تا بر همگان اثبات شود که نسخه ليبرال دموکراسي تنها تجويزي براي ساير ملتهاي دنيا از سوي غرب است!

به راستي آمار مشاركت پايين مردم در انتخابات پارلماني اروپا
نشان‌دهنده چه چيزي است؟جز اينكه نمادي از اعتراض به دموكراسي فريبنده و پر تزويري باشد كه غرب ادعاي آن را دارد؟چرا شهروندان اروپايي نسبت به اروپاي واحد علقه اي ندارند؟مگر غرب همواره از ناحيه اين علقه به خود نباليده است؟هم اكنون مقامات اروپايي فاصله موجود ميان ملتها و دولتهاي اروپايي با يكديگر راحس نموده اند اما مسئله اصلي اينجاست كه اين شخصيتهاي اروپايي چگونه مي خواهند با چنين حقيقتي برخوردنمايند؟نکته مهم اينکه رقم خوردن مشارکت بسيار پايين انتخاباتي در انتخابات قبلي پارلمان اروپا از سوي مقامات قاره اروپا به نوعي بايکوت خبري و تحليلي تبديل شد.کمتر کسي از سياستمداران اروپايي حاضر شد در خصوص اين شکست بزرگ سخني به ميان بياورد.هم اکنون ماجرا با حدود سه سال قبل يعني زمان برگزاري انتخابات پارلمان اروپا نيز متفاوت است.در آن زمان هنوز اعتراضهاي جمعي به شدت فعلي نرسيده بود و مردم در خيابانها به تظاهرات و اعتصاب نپرداخته بودند.همچنين در آن زمان بحران يورو شديد نشده بود.با اين حال ملتهاي اروپايي از سياستمداران خود نااميد شده و اين نااميدي را پاي صندوقهاي راي نشان دادند.در حال حاضر شدت خشم و نفرت شهروندان اروپايي از سياستمداران خود بيشتر شده است.

آيا غرب پس از تجربه چنين شكست سختي مي خواهد بار ديگر به توليد مفاهيم تزئيني و مداخله گرايي در امور داخلي ديگركشورهاي دنيا بپردازد و خود را از شرايط فعلي نيز تهي تر كند؟گويا شواهد و مستندات موجود مويد چنين مسئله اي است!حتي كشورهايي كه طي سالهاي اخير به اتحاديه اروپا پيوسته اند نيز نسبت به سرنوشت سياسي اروپاي واحد كوچكترين احساس مسئوليتي ندارند و اين براي مدعيان دموكراسي در غرب يك فاجعه محسوب مي شود. هم اکنون سران کشورهاي غربي در حل و فصل ساده ترين نقاط اختلاف خود عاجز مانده اند حال نقاط مهم اختلاف مانند بحران مالي يونان و ...جاي خود را دارد.در چنين شرايطي شهروندان اروپايي خود را قرباني ناتواني و غرور سياستمدارانشان مي دانند و خشم از اروپاي واحد روز به روز در نزد شهروندان منطقه يورو بيشتر مي شود.

بي تفاوتي شهروندان كشورهاي اروپاي شرقي در انتخابات پارلماني اروپا نيز يکي از مهم ترين مواردي بود که خود را نشان داد . در اروپاي شرقي از هر 5 نفر يك نفر به پاي صندوقهاي راي رفت و اين آمار از سوي شبكه هاي تحليلي و خبري غربي به عنوان يك فاجعه محسوب شده است.گزارشهاي ارائه شده در خصوص انتخابات پارلماني اروپا و نحوه برگزاري آن در كشورهاي اروپاي شرقي مويد همين مسئله بود:

“در كشورهاي دموكراتيك اروپاي شرقي شرايط انتخابات بدترين شكل را داشت. اين طور به نظر مي رسيد كه اصلا هنوز اين براي آنها روشن نشده است كه تا چه حد پارلمان اروپا در تمام زمينه هاي زندگي آنها مهم است.”

آيا غرب در چنين شرايطي مي تواند از اروپاي واحد سخن به ميان آورد؟ به راستي چرا کشورهاي غربي که توان اقناع شهروندان خود جهت حضور پاي صندوقهاي راي را ندارند در خصوص انتخابات در ساير نقاط دنيا اظهار نظر مي کنند.آيا برخي کشورهاي اروپايي نمي توانند به جاي اعمال دخالتهاي وقيحانه خود در امور داخلي ساير کشورها حداقلهاي تحقق مشارکت سياسي در کشورهاي خود را تقويت کنند؟

مشاركت پايين شهروندان اروپايي در انتخابات پارلماني اتحاديه اروپا يك پيام اصلي و روشن داشت،اينكه ميان مردم و سران كشورهاي اروپايي فاصله زيادي وجود دارد و پركردن اين فاصله نيز وقت و انرژي زيادي مي طلبد.از سوي ديگر،اين مشاركت پايين نشان داد كه غرب در اقناع شهروندان اروپايي نسبت به مفهوم اروپاي واحد ناكام مانده است. برگزاري انتخابات پارلماني اروپا بهترين فرصت ممكن جهت سنجش نسبت شهروندان اروپايي باسه مولفه”ناسيوناليسم اروپايي”،”دموكراسي پارلماني”و”اروپاي واحد”بود.هرسه اين مولفه ها در جريان انتخابات پارلماني اخير اروپا با چالش مواجه گرديدند.

ميران پايين مشاركت سياسي فرانسويها درانتخابات پارلماني اروپا يكي از مهم ترين نكاتي است كه نمي توان به سادگي از كنار آن گذشت. غيبت شهروندان فرانسوي در پاي صندوق هاي راي انتخابات پارلمان اروپا از ويژگي هاي اين دور انتخابات بود كه مورد توجه رسانه هاي فرانسوي قرار گرفت . اين درحالي است كه فرانسه خود را كانون دموكراسي و آزادي در جهان مي داند. از هر ده شهروند واجد شرايط در فرانسه تنها حدود چهار نفر پاي صندوق هاي راي رفته بودند.همين مسئله به خوبي نشان مي دهد که حتي در کشورهايي که بيشترين ادعا را در خصوص تحقق دموکراسي دارند مفهومي به نام مشارکت سياسي مردم جايگاهي ندارد .

به قلم علیرضا وحیدی