کلینتون: در مذاکره با ایران دنبال راهی هستیم که برای همه قابل پذیرش باشد

هیلاری کلینتون وزیر خارجه امریکا روز پنج شنبه 7 ازدیبهشت 1391 (26 آوریل 2012) طی سخنانی در موسسه وودرو ویلیسون آخرین دیدگاه های خود درباره مذاکرات اتی با ایران را تشریح کرد.

 

متن کامل بخش مربوط به ایران رد سخنان وی چنین است:

 

در ژانویه آینده، که من احتمالاً تا آن زمان بیش از یک میلیون مایل دیگر سفر خواهم کرد، من به این محدودۀ زمانی به عنوان دورانی که خدمت در آن برای من امتیاز و افتخاری ویژه بوده است، خواهم نگریست. اما در عین حال می دانم که ما کارهای زیادی برای انجام دادن در پیش رو داریم. و هنگامی که من کار خود را به عنوان وزیر امور خارجه آغاز کردم، می دانستم که با مشکلات دشوار بسیار زیادی روبرو خواهیم شد. من به طور سریع تنها به چند مورد از این مشکلات اشاره می کنم.

 

نخست، فعالیت های اتمی ایران. ما چگونه می خواستیم با آنچه که یک تهدید آشکار به شمار می رفت، مقابله کنیم؟ ما چگونه می توانستیم جامعه بین المللی را متحد کنیم تا کشورهای مختلف نه نقش  بی طرفی را ایفا کنند و نه برای تضعیف تلاش های دیپلماتیک ما تلاش کنند؟

 

به همین دلیل ما در ابتدا تصمیم گرفتیم که به دیپلماسی فرصتی واقعی بدهیم. و پرزیدنت اوباما دست باز خود را به سمت مردم ایران دراز کرد. ما در دیپلماسی عمومی خود از تمامی راهکارها، از ماهواره و تلویزیون و توئیتر گرفته تا پست به روش سنتی استفاده کردیم. ما مشارکت خود را با متحدان اروپایی مان  تقویت کردیم. ما بار دیگر با موسسه هایی مانند آژانس بین المللی انرژی اتمی ارتباط برقرار کردیم. ما تمامی اعضای شورای امنیت، شامل روسیه و چین را متقاعد کردیم تا سختگیرانه ترین تحریم هایی را که تا کنون اعمال شده است علیه ایران تصویب کنند و فشار علیه ایران را افزایش دهند.

 

و سپس ما این فشارها را با تحریم های یکجانبه خود و تحریم های اتحادیه اروپا افزایش دادیم. ما به طور مستقیم با بانک ها و شرکت های بیمه همکاری کردیم تا از اجرای این تحریم ها اطمینان حاصل کنیم. اکنون نفت کش های ایران بدون استفاده باقی مانده اند، نفت این کشور به فروش نمی رود، و ارزش واحد پول آن سقوط کرده است. دریچه گفتگو هنوز باز است، و ما به طور فعال در حال پیگیری راهکارهای دیپلماتیک هستیم. اما می دانیم که باید بتوانیم نشان دهیم که در این مسیر دیپلماتیک در حال پیشرفت هستیم. اکنون برای دانستن این مطلب که این داستان چگونه پایان خواهد یافت، بسیار زود است، اما این حقیقت که ما بر سر میز گفتگو بازگشته ایم، انتخاب پیش روی رهبران ایران را به طور آشکار نشان می دهد.

 

ما همچنین به طور پیوسته در حال بررسی چگونگی بکارگیری دیپلماسی چندبعدی هستیم. ایجاد وحفظ یک ائتلاف برای اعمال فشار بر ایران و منزوی کردن آن یک نمونه به شمار می رود، اما موارد دیگری نیز از این دیپلماسی وجود دارد. تمایل ما برای گفتگو و برقراری ارتباط نشان دهنده حسن نیت ما بود. تمایل ما برای گوش دادن، نشان دهنده فروتنی ما بود. تمایل ما برای تدوین راهکارهایی که حتی برای کشورهایی که بدگمان هستند نیز قابل پذیرش باشد، اکنون در حال نتیجه دادن است. این تنها شامل چین و روسیه نمی شود، بلکه سایر قدرت های در حال ظهور مانند هند، ترکیه، آفریقای جنوبی، کره جنوبی، اندونزی و برزیل نیز را که در ارتباط با آنها دیپلماسی فشرده ضرورتی اساسی دارد، در بر می گیرد.

 

همسو کردن منافع ما با این کشورها که نفوذ آنها در حال افزایش است، همیشه کاری ساده ای نیست . و ما در سوریه به طور مستقیم شاهد هستیم که این امر در برخی مواقع تا چه اندازه می تواند دشوار باشد. اما این فرایند می تواند موفقیت آمیز باشد و موفقیت آمیز نیز بوده است. ایران یک نمونه است. ما در عین حال تلاش می کنیم تا در زمینه سایر چالش های جهانی، از همکاری با صندوق بین المللی پول و سایر سازمان ها گرفته تا مدیریت بحران اقتصادی بین المللی و تامین امنیت مواد و تسلیحات اتمی قاچاق، با یکدیگر همکاری کنیم.