كينه كور !

در حالي كه سخنان افشاگرانه و مستند رئيس جمهور كشورمان در مجمع عمومي سازمان ملل متحد و بهره گيري وي از اين تريبون براي محاكمه قدرت هاي استكباري و افشاي جنايات و زورگويي هاي آنان، با استقبال آميخته به تقدير و تحسين ملت ايران و ساير ملت هاي مسلمان و مردم آزاده جهان روبرو شده و دشمنان بيروني در پي شوك برخاسته از آن به پريشان گويي افتاده اند، برخي از دنباله هاي آنها -از جمله حاميان فتنه 88-، مثل هميشه و همانگونه كه انتظار مي رفت به توهم پراكني هاي كودكانه و دم دستي عليه آن روي آورده اند اين توهم پراكني ها اگرچه، كم اهميت و خنده دار به نظر مي رسد ولي اشاره به چند نمونه از آنها مي تواند يك بار ديگر و براي چندمين بار از درك اندك و ميزان دشمني كور آنان با ارزشهاي انقلابي و انساني حكايت كند.
1- شماري از سايت هاي حامي فتنه اعتراض كرده اند كه چرا دكتر احمدي نژاد در سخنان خود به مسائل داخلي ايران اشاره اي نكرده است و كفه سنگين نطق خود را به مسائل جهاني و بين المللي اختصاص داده است! كه بايد گفت؛
الف: مجمع عمومي سازمان ملل متحد همانگونه كه از نامش پيداست و در آئين نامه نشست هاي سالانه آن نيز اشاره شده است، محل پرداختن به مسائل و موضوعات فراگير و بين المللي است و به روساي جمهور، نخست وزيران و ساير مقامات بلندپايه كشورها توصيه اكيد شده است نطق هاي برنامه ريزي شده خود را به مسائلي اختصاص دهند كه فراگيرتر از كشور متبوع آنان باشد و يا اگر موضوع و مسئله اي در حوزه كشور متبوعشان مطرح است، از جمله مسائلي باشد كه به چالش هاي منطقه اي و يا بين المللي كشيده شده باشد. بنابراين تمامي بندهاي نطق دكتر احمدي نژاد در چارچوب آئين نامه و در بستر مورد انتظار از رئيس جمهور يك كشور بوده است. طرح مسائلي نظير، زورگويي قدرت هاي استكباري، امتيازظالمانه «وتو»، جنايات رژيم صهيونيستي و ضرورت حذف آن از جغرافياي سياسي منطقه ، قانون شكني و عدول از مفاد NPT و پادمان هاي مربوطه در برخورد آژانس و كشورهاي 1+5 با فعاليت هسته اي ايران اسلامي، لزوم تغيير ساختار سازمان ملل متحد و تركيب شوراي امنيت اين سازمان و... آيا انتقاد كنندگان كه غالباً به دنباله دشمنان بيروني شهرت دارند، انتظار داشتند كه مثلاً آقاي احمدي نژاد در مجمع عمومي سازمان ملل متحد از طرح هدفمند كردن يارانه ها، سفرهاي استاني و يا تركيب كابينه سخن بگويد؟!
ب: برخلاف ادعاي منتقدان كه بسيار اندك وكم شمار نيز هستند، آن دسته از موضوعات و مسائل بين المللي كه در نطق رئيس جمهور به آن اشاره شده بود، ارتباطي مستقيم با جمهوري اسلامي ايران داشته و دارد. آيا رژيم صهيونيستي يك غده سرطاني در منطقه نيست و آيا ادامه حيات ننگين و غيرقانوني آن با زرادخانه هسته اي كه در اختيار دارد و حمايت همه جانبه قدرت هاي استكباري، همواره براي ملت هاي مسلمان مشكل آفرين نبوده است؟! و به عنوان مثال، آيا همين رژيم جعلي در طراحي و اجراي فتنه 88 نقش اصلي را برعهده نداشته است؟ و يا مگر امتياز جنگلي «وتو» يكي از موانع در مسير برخورداري بي دغدغه كشورمان از انرژي صلح آميز نبوده است؟! و...
2- «صندلي هاي خالي» به هنگام نطق آقاي دكتر احمدي نژاد يكي ديگر از بهانه هايي است كه برخي از منتقدان براي كاستن از اهميت و نقش برجسته سخنان ايشان در مجمع عمومي سازمان ملل به آن اشاره مي كنند و خالي بودن تعداد نسبتاً قابل توجهي از صندلي ها و يا ترك جلسه از سوي برخي هيئت هاي نمايندگي را نشانه كم توجهي!! جامعه بين الملل به حضور رئيس جمهور كشورمان و سخنان ايشان قلمداد مي كنند! و حال آنكه؛
الف: آنچه مهم است و دشمنان تابلودار نيز با صراحتي آميخته به عصبانيت از آن ياد كرده و مي كنند؛ بيان افشاگرانه و مستند آقاي احمدي نژاد در نشست ياد شده است. اظهاراتي كه مطابق برآوردهاي انجام شده، چندصد ميليون شنونده و مخاطب در سراسر جهان دارد و بايد گفت كه رئيس جمهور كشورمان با هوشمندي از اين فرصت بهره گرفته و تريبون پرمخاطب مجمع عمومي سازمان ملل متحد را به دادگاهي براي محاكمه قدرت هاي استكباري و قرائت كيفرخواستي مستند و مستدل عليه زورگويي ها، قانون شكني ها و جنايات آنها تبديل كرده است. نكته اي كه اوباما، نتانياهو و بسياري ديگر از سران كشورهاي استكباري با تأسف! از آن ياد مي كنند و رسانه هاي فراگير دنيا، خواسته يا ناخواسته چاره اي جز اعتراف به آن نداشته اند.
ب: اساساً مخاطب اصلي احمدي نژاد، سران كشورها و يا هيئت هاي نمايندگي آنها نبوده اند كه غيبت يا خروج آنان به هنگام نطق رئيس جمهور كشورمان در اهداف مورد نظر از سخنان ايشان و نتيجه اي كه در پي آن بوده است، كمترين تاثيري داشته باشد. مثلاً آقاي اوباما و هيئت نمايندگي آمريكا، يا رژيم صهيونيستي و يا برخي از كشورهاي اروپايي، خواب نيستند كه از نطق افشاگرانه دكتراحمدي نژاد، انتظار بيداري آنها را داشته باشيم! و يا برخي از كشورهاي وابسته، بر فرض حضور و بر فرض قبول نظرات رئيس جمهور كشورمان، از خود اختياري براي تغيير بينش و يا اصلاح منش جاري در كشورشان ندارند بنابراين حضور و غيبت آنها تغييري در اصل ماجرا نمي دهد. ضمن آن كه ملت هاي آنان، گوش هاي شنوايي براي شنيدن واقعيت ها دارند و هيئت هاي غايب نيز نه فقط خود را بي نياز از شنيدن نطق رئيس جمهور كشورمان نمي دانند، بلكه با دقت و نكته سنجي آن را مورد توجه و ارزيابي قرار مي دهند.كما اين كه هيئت هاي نمايندگي آمريكا، انگليس، فرانسه و... با وجود ترك اجلاس بلافاصله پس از پايان سخنراني دكتر احمدي نژاد عليه آن موضع گرفتند كه نشانه توجه آنان به متن نطق وي بوده است.
ج: صندلي هاي خالي به هنگام نطق بسياري از رؤساي جمهور و مقامات بلندپايه ساير كشورها نيز ديده مي شد كه البته برخي از اين غيبت ها با انگيزه اي متفاوت از غيبت در نطق رئيس جمهور كشورمان صورت گرفته بود، ولي به هر حال غيبت بود و صندلي هاي خالي به چشم مي خورد و در اين ميان مي توان به نطق نيكلاي ساركوزي رئيس جمهور فرانسه اشاره كرد كه با صندلي هاي خالي فراواني روبرو بود و گفتني آن كه همزمان با سخنراني رئيس جمهور فرانسه در مجمع عمومي سازمان ملل، بيش از 3 ميليون نفر از مردم اين كشور عليه سياست هاي ساركوزي دست به تظاهرات زده بودند و در همان حال در ايران اسلامي، توده هاي ميليوني ملت با افتخار چشم و گوش به واگويه نظرات خويش از زبان رئيس جمهور منتخب خود دوخته بودند.
3- و بالاخره ترك اجلاس از سوي سران و هيئت هاي نمايندگي برخي از كشورها نظير آمريكا، چند كشور اروپايي و رژيم جعلي صهيونيستي به هنگام نطق دكتر احمدي نژاد و ابراز ناخشنودي توأم با عصبانيت آنها نشانه ديگري از اين واقعيت غيرقابل ترديد است كه احمدي نژاد، مخاطبان واقعي نطق خويش را به درستي انتخاب كرده و اهداف مورد نظر را به دقت نشانه رفته است.