اگه عالم وآدم در مقابلش می ایستادند در کنارش می ماندم...هر روز محکم تر و ثابت قدم تر در یاریش می شدم...اصلا امکان نداشت هیچ چیز و هیچ کسی ورق را برگرداند...بخصوص وقتیکه چند کلمه ای باهاش صحبت کردم...بخصوص وقتیکه نجابتش را،صداقتش را و ایستادگی اش را دیدم...بخصوص وقتیکه بسان حبیب ابن مظاهر در شب انتخابات در جمع یارانش می گفت و می خندید و به یارانش این گونه نصیحت می کرد:آی ایهاالناس ما در این انتخابات به وظیفه مان عمل کردیم،پس ما پیروز شدیم،نتیجه مهم نیست.آری "هندوانه در بسته"ی آن روزها در زمین هشت سال دفاع مقدس بزرگ شد و آبیارش هم آقا روح الله بود.این روزها وقتیکه به سخنرانیش در سیزدهم ابان اعترض می کنند و بعنوان یک "کج سلیقگی" تلقی می کنند حالا در ۱۶ آبان زبان به مدح و تمجیدش می گشایند و منشش را "رساله تشکیلاتی ادب"می دانند.
پی نوشت:در ایام انتخابات مردم دکترجلیلی را به هندوانه در بسته ای تشبیه کرده بودند که نمی دانستند که سرخ است یا سفید یعنی تجربه ی لازم برای اداره کشور را ندارد و بر اساس این استدلال به کاندیداهای دیگر روی آوردند
