آرشیو نسخه های rss پیوندها تماس با ما درباره ما
مفیدنیوز
اَللّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِهِ في هذِهِ السّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَةٍ وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْناً حَتّى تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فيها طَويلا                                                                           
صفحه اصلی | سیاسی | اجتماعی | فضای مجازی | اقتصادی | فرهنگ و هنر | معارف اسلامی | حماسه و مقاوت | ورزشی | بین الملل | علم و فناوری | تاریخ جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ rss
نسخه چاپی ارسال
دفتر مقام معظم رهبری
پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله نوری همدانی
پایگاه اطلاع رسانی آثار حضرت آیت الله مصباح یزدی
سایت اینترنتی حجه الاسلام والمسلمین جاودان
استاد قاسمیان
حجت الاسلام آقاتهرانی
پاتوق كتاب
شناخت رهبری
عصر شیعه
پایگاه وبلاگ نویسان ارزشی
صدای شیعه
عمارنامه
شبکه خبری قم
بالاترین خوشبختی

بالاترین خوشبختی


صراط


گمشده انسان ها و نهایت آرزوهای هر فردی است. همه كمال را در آن می دانند. تلاش های هر كسی در زندگی برای رسیدن به خوشبختی است. هر پدر و مادری، هر همسر وفاداری و هر دوست باوفایی بالاترین چیزی را كه برای محبوبش طلب می كند، به دنبال آن می رود و یا حداقل آرزویش را می نماید، خوشبختی و سعادت است. خیلی ها به امید رسیدن به آن زنده اند و روزگار می گذرانند. اگر امیدی به دست نیافتن به این كمال مطلوب نباشد، افسردگی جان و زندگی بسیاری را به خطر می اندازد. همه خوشبختی را دوست دارند و دنبالش می روند. اما در این بین بسیاری از انسان هها مسیر را اشتباه می روند و راه را بیراهه. اصلا خیلی ها نمی دانند خوشبختی چیست و در كجا باید آن را پیدا كنند. برای همین چشم و گوش بسته بی آنكه نشان از آن داشته باشند به دنبالش می روند و چون آن را نمی شناسند چیزهای دیگری را به اشتباه به جای خوشبختی باور می كنند و می پذیرند.

اسم ونشان خوشبختی را باید از اهلش پرسید. علم به آن را باید از دروازه شهر علم امیرمومنان علی علیه السلام آموخت كه فرمود:

بالاترین خوشبختی استواری در دین است.

آری اگر تمام ثروت جهان را به انسان بدهند اما در مقابل نتواند دین خود را حفظ كند چه سود؟ اگر تمام زیبایی های دنیا را كسی داشته باشد اما زیبایی آراستگی به دین را نداشته باشد به چه كار می آید؟ اگر كسی تمام وسایل رفاه زندگی را داشته باشد اما در به قیمت از دست رفتن ایمان برایش تمام شود چه فایده ای دارد؟ اگر كسی تمام امكانات را برای همسر و فرزندان خود مهیا كند اما نتواند آنها را با دین آشنا و در دین داری محكم و استوار بار آورد چه سودی دارد؟ مگر نه اینكه تمام این لذات، ثروت ها و امكانات دنیا زودگذر و فنا پذیرند؟ پس چگونه می توان به آنها دل بست و آن ها را خوشبختی تلقی نمود؟

نكته ای كه باید به آن توجه نمود این است كه مولای متقیان در این كلام گهربار، ملاك و شاخصی را برای تعیین خوشبختی و سعادت حقیقی بشر بیان نموده است. از این رو هر كه می خواهد بداند مسیر حركت زندگی اش رو به خوشبختی است و چه میزان به آن نزدیك و یا از آن دور شده است باید خود را با آن ملاك بسنجد. هر كس می خواهد بداند همسر و خانواده خود را خوشبخت نموده و یا توانسته است در مسیر خوشبختی قرار دهد باید میزان تاثیر خود را در دینداری و پایبندی به اعتقادات آنها ببیند و بسنجد.

سعادت و خوشبختی قله رفیع تمام كمال ها و ارزش ها است. هر كه می خواهد بداند چقدر به آن نزدیك شده است باید نگاهی به قله بی اندازد و نگاهی نیز به جایی كه خود ایستاده است.

باید محاسبه كند چقدر در حفظ دین، عمل به واجبات و ترك گناهان جدی است و تلاش می كند. باید نگاه كند ببیند به چه میزان تقید به دین و دینداری اهمیت می دهد. چقدر انجام واجبات خوشحال و ارتكاب معاصی اندوهگینش می سازد. تا چه اندازه حاضر است برای حفظ دینش از دنیا و ثروت های آن چشم بپوشد و دست بكشد.

http://serat.mihanblog.com



نام(اختیاری):
ایمیل(اختیاری):
عدد مقابل را در کادر وارد کنید:
متن:

کانال تلگرام مفیدنیوز
کلیه حقوق محفوظ است. نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع ميباشد.