شريك دزد و رفيق قافله

حتما ماجراي شريك دزد و رفيق قافله را شنيده ايد. يكي از عناصر نزديك به گروهك نهضت آزادي ادعا كرد اسلامگرايان تركيه كه اخيرا در رفراندوم تغيير قانون اساسي پيروز شدند، جريان هاي ملي- مذهبي و شبيه همين گروهك ملي- مذهبي در ايران هستند.
تقي رحماني در سايت ضد انقلابي روزنت- يكي از سايت هايي كه مطلقا كنتور نمي اندازد و دروغ گفتن در آن اوپن است- مي نويسد: من به عنوان عضوي از جريان ملي- مذهبي از پيروزي حزب عدالت و توسعه در رفراندوم تغيير قانون اساسي تركيه احساس خوشحالي كردم. گويا رجب طيب اردوغان بعد از پيروزي از زبان من سخن مي گفت. من هم حس پيروزي و كسب دستاورد داشتم. واقعيت اين است كه آنها در نهادسازي از ما جلو افتادند. آنچه حزب عدالت و توسعه انجام مي دهد ايده بازرگان(ملهم از مصدق) بود اما زمانه با بازرگان يار نبود.
وي اسلامگرايان تركيه را همچون گروهك هاي مدعي عنوان ملي- مذهبي در ايران سكولار توصيف كرد.
آنچه در اين تحليل مغالطه آميز- در جهت شارژ روحيه از هم پاشيده افراطيون- تعمدا مغفول مانده اين است كه اسلامگرايان تركيه اتفاقا در مصاف با جريان سكولار وابسته با آمريكا با چنگ و دندان مي جنگند و مواضع صريح ضد صهيونيستي دارند و در مناسبات سياسي هم جزو شركا و متحدان جمهوري اسلامي محسوب مي شوند، برخلاف جريان هاي گروهكي نظير نهضت آزادي كه رسما براي لانه جاسوسي آمريكا جاسوسي كردند و هم اكنون نيز چنان مشي مي كنند كه مورد حمايت هاي آمريكا و رژيم صهيونيستي قرار دارند.
آمريكا تا سالها تلاش كرده بود به كمك جريان سكولار حاكم بر تركيه(جريان حامي آتاتوركيسم) مانع از بالا آمدن اسلامگرايان شود اما اسلامگرايان اين كشور نيز مانند هر كشور ديگر خاورميانه، در نبرد دموكراسي بر جريان آمريكايي- صهيونيستي غلبه كردند.
در آمريكا، از برخي سران نهضت آزادي و گروهك هاي همسو به عنوان كساني كه «به شدت آمريكايي هستند» ياد مي شود.