در پی تصمیم اتحادیه‌ی اروپا مبنی بر ممنوعیت خرید نفت ایران تحلیل متفاوتی از اوضاع اقتصادی انگلیس از زبان نماینده‌ی پارلمان بریتانیا

«کوربن»، از سال 1983م. تا کنون، نماینده‌ی «ایسلینگ‌تون نورث[2]» در مجلس بریتانیا و عضو حزب کار انگلستان بوده است. او که به طور هفتگی در روزنامه «مورنینگ استار» قلم می‌زند، مخالف سرسخت جنگ عراق بوده و در بسیاری از تظاهرات‌های ضد جنگ در انگلیس سخنرانی کرده است. کوربن یکی از اعضای منتخب کمیته «ائتلاف متوقف‌سازی جنگ»  و از حامیان سرسخت «خلع سلاح هسته‌ای» است. آنچه در پی می‏آید متن این گفت‌وگوست:
1. چند روز پیش اتحادیه‌ی اروپا از تحریم نفت ایران خبر داد. هم‌زمان هم کشتی‌های جنگی آمریکا و فرانسه و انگلیس وارد خلیج فارس شدند. علت این سیاست‌های خصمانه‌ی غرب و به خصوص انگلیس، چیست؟

من واقعاً از این‌که اتحادیه‌ی اروپا قصد تحریم نفت ایران را دارد و از این‌که انگلیس و فرانسه و آمریکا نیروهای دریایی و کشتی‌های جنگی‌شان را وارد خلیج فارس کرده‌اند و به تنگه‌ی هرمز نزدیک شده‌اند اظهار تاسف می‌کنم و از این بابت بسیار نگران هستم.

احساسی که هم اکنون دارم چیزی شبیه احساسی است که در سال  2002 م. قبل از حمله به عراق داشتم. امیدوارم که این احساس درست نباشد اما امید کافی نیست. آن‌چه من خواستار آنم گفت‌وگو، به رسمیت شناختن یک‌دیگر، رابطه‌ی خوب انگلیس با مردم و دولت ایران است.

من به تحریم هیچ اعتقادی ندارم و گمان نمی‌کنم که اعمال آن هیچ تاثیر خاصی داشته باشد. دولت انگلیس ادعا می‌کند که ایران در چهارچوب قوانین آژانس بین‌المللی اتمی حرکت نمی‌کند و ایران اگر چه از امضاکنندگان پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای است اما از پذیرفتن پروتکل‌های الحاقی طفره می‌رود. یکی از وظایف آژانس گسترش استفاده‌ی صلح آمیز از انرژی هسته‌ای در خاورمیانه است که البته موضعش در قبال سلاح‌های هسته ای اسراییل قابل تامل است. به اعتقاد من راه حل تمام این مسایل صلح و گفت‌وگوست نه تحریم بیش‌تر.

2. چند ماه پیش، شاهد موج اعتراضات جوانان انگلیس به سیاست‌های دولت بودیم. چرا دولت انگلیس با خشونت به این اعتراضات پاسخ می‌داد؟

اعتراضات دانشجویی در انگلیس از سال 2010 م. و شش ماه پس از انتخابات سراسری آغاز شد و با واکنش خشنی از جانب پلیس مواجه شد. این اعتراضات در سال 2011 م. هم ادامه داشت. مجلس هم یک راهپیمایی عظیم را در مارس 2011 م. سازماندهی کرد که با واکنش خشونت‌آمیز پلیس مواجه نشد. در عصبانیت جوانان شکی نیست. آن‌ها نسبت به از دست دادن فرصت تحصیل رایگان تا سن 18 سالگی معترض هستند.

هزینه‌ی تحصیل در دانشگاه 300 درصد افزایش پیدا کرده است. نرخ بیکاری در انگلیس هم اکنون 21 درصد است و اگر چه به وخامت اسپانیا نیست اما این رقم به سرعت در حال افزایش است و بسیاری از مردم از این وضعیت ناراضی هستند و با برنامه ریاضتی دولت هم موافق نیستند چرا که شاهدند دولت صدها میلیارد دلار برای سیستم اتمی هزینه می‌کند و هزینه‌های دفاعی هم تا 35 میلیارد پوند در سال افزایش یافته است.

ما می‌خواهیم بودجه‌ی انگلیس به جای دفاع و سلاح، صرف آموزش و بهداشت شود حتی چندی پیش، مقابل سفارت انگلیس برای محکوم کردن جنگ علیه ایران راهپیمایی برگزار کردیم.

3. آمریکا پس از ده سال جنگ و خونریزی تصمیم به عقب نشینی از عراق گرفت. به نظر شما این جنگ و هم‌چنین جنگ با افغانستان چه تاثیری بر اوضاع داخلی کشورهای شرکت کننده در این جنگ‌ها، از جمله آمریکا و انگلیس، داشته است؟

من از همان ابتدا با این دو جنگ مخالف بودم. این دو جنگ تبعات زیادی داشت. از جمله باعث افزایش شدید هزینه‌های دفاعی شد. هم‌چنین باعث کاهش آزادی‌های مدنی در آمریکا و انگلیس شد و این آزادی‌ها، در دو کشور نماینده‌ی دموکراسی در جهان خدشه‌دار شد. تعداد بسیاری از مردم بی‌گناه افغانستان و عراق در این دو جنگ کشته شدند.

حدود هزار تن از سربازان انگلیسی در این جنگ‌ها جان خودشان را از دست دادند. بیش از 5 هزار تن از سربازان آمریکایی در این دو جنگ کشته شدند. هم اکنون دو کشور عراق و افغانستان از سطح بالایی از فساد، ناامنی و بی‌ثباتی رنج می‌برند. من هیچ‌گاه مدافع جنگ در جهان نبوده‌ام. من طرفدار حقوق بشر، صلح و دموکراسی هستم و اعتقاد دارم که دموکراسی با لوله‌های تفنگ و هواپیماهای جنگ‌افکن ناتو محقق نمی‌شود؛ بلکه از طریق دیپلماسی،‌ گفت‌وگو و به رسمیت شناختن یکدیگر حاصل خواهد شد.

4. ایران تهدید کرده است که در صورت تحریم نفتی‌اش، تنگه‌ی هرمز را مسدود می‌کند. آیا روندی که در حال شکل‌گیری است ایران را به این کار سوق نمی‌دهد؟

متاسفانه وضعیتی در حال شکل‌گیری است که به سرعت ما را به سوی جنگ سوق می‌دهد. انگلیس در اشغال ایران و عراق در زمان جنگ جهانی دوم نقش داشت. در سال 1952م. هم سازمان سیا در سقوط دولت ایران و بازگرداندن شاه به این کشور سهم داشت. بنابراین مردم ایران ذهنیت بدی نسبت به انگلیس و آمریکا دارند اما با این حال جنگ، راه حل این مشکل نیست بلکه همان طور که گفتم گفت‌وگو، ‌صلح و به رسمیت شناختن دیدگاه‌های یک‌دیگر است.

5. آیا روسیه و چین به کمک ایران نمی‌آیند؟

اظهارات وزرای خارجه روسیه و چین در این زمینه جالب است. آن‌ها گفته‌اند که هرگونه پیشنهاد جنگی از سوی سازمان ملل را وتو می‌کنند. بعید می‌دانم که هیچ یک از دولت های حاکم درانگلیس بدون مجوز سازمان ملل دست به اقدام نظامی زند و من فکر می‌کنم بر خلاف لیبی، این مجوز در مورد ایران صادر نخواهد شد./انتهای متن/

فیلم کامل این مصاحبه را می توانید از اینجا مشاهده کنید.

[1].Jeremy Corbyn
[2].Islington North  

منبع:برهان