مادرِ شهیـد

از خانواده‌ی با اصل و نسبی بود. عقیل که علم انساب می‌دانست او را برای همسری به امام علی معرفی کرد. سعادت بزرگی نصیبش شده بود؛ قرار بود همسر امام زمانش شود و برای خدمت کردن به فرزندان ولایت به خانه فاطمه ـ سلام الله علیها ـ پا بگذارد. پدرش حزام بن خالد به امام علی گفت: " ما افتخار می‌کنیم که دخترمان کنیـز شما می‌شود"¹ فاطمه بنت حزام که بعدها ام‌البنین صدایش می‌کردند به ازدواج امام علی درآمد.

خواب دیده بود که یک ماه و سه ستاره از آسمان به دامنش آمدند. علاوه بر خودش که کنیز خانه ی علی بود، پسرهایش هم غلام حلقه به گوش و فدایی فرزندان فاطمه شدند. آنـقدر والامقام بود که از دامن او چهار پسر پا به عرصه‌ی وجود گذاشت که یکی از آنها عباس بود. پسری که در بصیرت و تبعیّت از امام زمانش حتی یک لحظه هم دریغ نکرد و سپر بلای امام حسین شد.

به او خبر رسید که پسرهایت در کربلا همراه امام حسین شهید شدند. ام‌البنین گفت:" فرزندانم و هر آنچه زیر آسمان است به فدای اباعبدالله الحسین شود".² حالا او شده بود مادر شهید. ام‌البنین مثل حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ، هم مادرِ شهید بود و هم مادری که شهید شد؛ با این تفاوت که شهادتش مثل حضرت زهرا در معرکه نبود، بلکه از شدت محبت و ارادت به پیامبر و اهل بیتش به مرگ شهادت از این دنیا رخت بر بست.³

معاصر نوشت:

مادرانی بوده و هستند که هم مادر شهید محسوب می‌شوند و هم به خاطر دوست داشتنِ پیامبر و اهل بیتش به عنوان "مادری که شهید شد" از آنها یاد می‌شود. مادرانی که وقتی شنیدند امام خمینی کبیر ـ ره ـ از آنها می‌خواهد برای میهن اسلامی و دین خود از هیچ کاری کم نگذارند؛ پسرهایشان را بدون هیچ چشم داشتی فدای دین کردند.

2 ـ تنقیح المقال، ج3، ص 70، به نقل از کتاب تقویم شیعه.

3 ـ قال النَّبِیِّ ـ صلی الله علیه و آله ـ : مَنْ مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ شَهِیدا ـ کسی که با (بر) محبت آل محمد بمیرد به مرگ شهادت مرده است. (بحارالانوار، ج23، ص 233.)

http://shoreshirin.blog.ir