یورو ، بهانه ای برای نمایش فوتبال غیر حرفه ای!

چند شبی هست که مسابقات بورو هر شب از صدا و سیما پخش میشه، نمیدونم این همه شور و هیجان برای چیست؟! واقعا اینها واسه چی به ورزشگاه میرن؟! احساس میکنم فوتبال اروپا فقط اسم حرفه ای رو به دوش میکشه و هواداراشون هیچی از فوتبال نمی فهمند!

فوتبال هم فقط فوتبال ایرانی...
تا دقیقه ۸۰ که برنده ایم همه جوره حمایت میکنیم و دقیقه ۹۰ که تیممون رو بازنده میبینیم همه جوره توهین! فلانی باید برقصه... توپ تانک فشفشه... حیا کن ، رها کن... و قسمت زیبا و اکشن اون شکستن و پرتاب صندلی ها... نمیدونم برنامه ۹۰ اروپایی ها چی رو میخواد سوژه کنه؟!

آخه مسخره ها، تیمتون ۴ تا ۴ تا میخوره واسش دست میزنید؟! اینجور وقت ها باید بگین : بی غیرتا حیا کنید ، تیم ملی رو رها کنید !

حالا شما هیچی... من نمیدونم اون هوادارای دو تا کشور میزبان چرا نمی فهمن؟! آخه زشت نیست تیم هاتون توی کشور خودتون بازی کنن و همون مرحله اول حذف بشن؟! خجالت نمیکشین؟! واقعا با چه رویی آخر بازی تشویقشون میکنین؟! خیلی بی غیرتین !

آهای لهستانی ها ! واقعا واسه تک تک شماها متاسفم که چیزی از فوتبال نمیدونین و به ورزشگاه میرین! داور گل صحیح شما رو قبول نمیکنه و همین جوری ساکت نشستید؟! ما توی فوتبال خودمون کمک داور اگه از اون فاصله همچین کاری بکنه تموم اعضای خانوادش رو میاریم جلوی چشمش! اونوقت شما داور خط تون از دو قدمی دروازه گل صحیحتون رو قبول نمیکنه هیچی نمیگین و ادعای حرفه ای گری هم دارین؟! اصلا واضح بود که داور رو خریدن! من از میلیون ها کیلومتر گل صحیح شما رو دیدم ، اون وقت مگه میشه اون داور از دو قدمی دروازه گل شما رو نبینه!

اگه یک ذره ، فقط یک ذره عرق ملی داشتین، اول حسابی از خجالت داور در میومدین! بعد ادلار هاتون رو در می آوردین و نشون داور میدادین، مثلا میگفتین داور بیا پول بگیر ! یا حالا خارجکی ترش میشد کام آن داور گت مانی ! مرحله بعدی پس از پایان بازی هست، (البته در صورتی که داور بازی رو نیمه تمام نکنه و ۲ امتیاز ازتون کم نشه) اون موقع وقت شکستن صندلی ها و پرتاب اونها به سمت سر و کله ی داوره! و مرحله ی آخر که میتونه درس عبرتی باشه واسه بقیه داورا، تعقیب داور هست تا اولین پمپ بنزین، و کتک زدن اون در پمپ بنزین!

بگذریم... امیدوارم هر چه زود تر لیگ خودمون شروع بشه ، دیگه خسته شدیم از این فوتبال های مسخره ی یورو !

یک کلام حرف حساب : براستی تنها فرق ما و اونها اینه که اونها به معنای واقعی "هوادارن" و ما به معنی واقعی "تماشاگر" ، اونها میرن تا از تیم شون تا آخر و با هر نتیجه ای حمایت کنند و ما میریم تا فقط فوتبال تیم به ظاهر محبوب مون رو تماشا کنیم... فرق هوادار با تماشاگر اینه که هوادار هم در بردها و هم در باخت ها حامی تیمش هست اما تماشاگر در بردها حامی و در باخت ها... چی بگم، خودتون میدونین...

امیدوارم دیدن این بازی ها توجه ۲ گروه رو جلب کنه :

۱. ما تماشاگرا که یاد بگیریم هوادار باشیم و تیم مون رو چه در بردها و چه در باخت ها تشویق کنیم و بپذیریم که اشتباه داوری هم جزئی از فوتباله، حتی اگه از نظر ما به عمد باشه! و یاد بگیریم ورزشگاه جایی هست برای تماشای فوتبال و لذت بردن از آن نه خالی کردن عقده های درونمون، که البته خیلی از همین عقده ها رو همین دست اندرکاران فوتبال و کمبود امکانات ورزشگاه ها درست میکنند.

۲. مسئولین و دست اندرکاران فوتبال مون که بفهمن تمام اشکالات از تماشاگرا نیست، فکر نمیکنم امکانات ورزشگاه های اونها مثل ما باشه... ما به یک بدبختی باید خودمون رو به ورزشگاه برسونیم، به یک بدبختی بلیط تهیه کتیم، ساعت ها زیر آفتاب صبر کنیم تا بازی شروع بشه، بخاطر ترس از دست دادن جا و اینکه صندلی صاحب نداره حتی جرات نکنیم یه دستشویی بریم! و... و همه و همه ی اینها باعث میشه فشاری که روی اعصاب تماشاگرا میاد چند برابر بشه و تموم اینها رو آخر بازی سر بازیکنا و داور و شاید هم بیرون از استادیوم سر تماشاگرای تیم حریف دربیاریم!

http://din-siasat.blogfa.com