تولید ملی، حمایت از كار و سرمایه ایرانی، فراتر از حل مشكلات اقتصادی

یك نگاه گذرا به آمار و ارقام مصرف انرژی در دهه های گذشته و پیش بینی های نیاز به انرژی در سال های آینده كه متعدد توسط مراكز مطالعات استراتژیك و سازمان های بین المللی و سرویس های جاسوسی در دنیا منتشر شده است نشان می دهد كه هر چه پیش می رویم، كانون مصرف انرژی در جهان از غرب به شرق منتقل می شود. روز به روز نیاز ایالات متحده امریكا و بیشتر كشورهای توسعه یافته به انرژی كمتر و نیاز كشورهای شرق آسیا، خاورمیانه و آفریقا بیشتر می شود. علت این امر گذار كشورهای این مناطق از وضعیت جهان سومی به وضعیت در حال توسعه و از وضعیت در حال توسعه به وضعیت توسعه یافته است. علت دیگر هم انتقال بازار تولید از غرب به شرق، به ویژه به چین است. در واقع، چین به عنوان بزرگترین بازار تولید در جهان، بزرگترین بازار مصرف انرژی هم خواهد بود.

یكی از دلایل موفقیت ایران در عبور از تحریم های نفتی همین موضوع است. اما لازم است به یك نكته مهم در این باره اشاره شود.

چه چیزی باعث شد جمعیت چین كه من به یاد دارم در روزگار نوجوانی ام یك میلیارد نفر بود، امروز به یك میلیارد و ششصد میلیون نفر برسد؟ چرا هیچ تلاشی برای جلوگیری از رشد این جمعیت نشد؟ چرا با اینكه رفاه در چین وضعیت خوبی نداشت و هنوز هم ندارد، جمعیت چین تا این اندازه رشد كرد؟

این یك استراتژی بلند مدت بوده است. چین موفق شد با مدیریت جمعیت، و در كنار آن، مدیریت صنعت و كشاورزی و فرهنگ و اقتصاد و سیاست خود، هزینه های تولید در كشورش را در پایین ترین سطح ممكن در جهان نگاه دارد. ریشه های فرهنگی مردم چین به این موضوع كمك كرد و اكنون بیشتر تولید جهان در چین و با كمترین هزینه، به خصوص هزینه های نیروی انسانی انجام می شود.

كالاهای چینی امروز همه بازارهای مصرفی جهان را پر كرده اند. قیمت های رقابتی چین بسیاری از بنگاه های اقتصادی جهان را از دور خارج كرده اند و اكنون سایه اقتصاد چین بر روی جهان سنگینی می كند و یك استعمار و استكبار جدیدی در جهان در حال شكل گیری است.

پیش بینی ها نشان می دهد كه بیست تا سی سال بعد، نیاز ایالات متحده امریكا و اروپا به نفت به میزان قابل توجهی كاهش می یابد. به خصوص، ایالات متحده امریكا قادر خواهد بود نفت مورد نیاز خود را از منابع نفتی خودش كه طی سال های گذشته خاك خورده است تأمین كند. بنابراین خریداران نفت خاورمیانه چین و برخی كشورهای خرد خواهند بود كه البته آن كشورهای خرد در برابر چین چیزی به حساب نخواهند آمد. در چنین موقعیتی، اگر چین نفت ایران را تحریم كند چه پیش می آید؟ آیا در آن زمان چین دیگری پیدا می شود كه سالانه سه تا پنج میلیون بشكه نفت از ایران بخرد؟! آیا در چنین شرایطی چین دیگری پیدا می شود كه از نظر اقتصادی برتری داشته باشد و جرأت كند در برابر ابرقدرت زمان بایستد و از ایران نفت بخرد؟! خیر!

چگونه می شود با این استكبار و استعمار جدید مقابله كرد؟ فقط و فقط یك راه وجود دارد: كاهش وابستگی اقتصاد ایران عزیز به صادرات نفت، یا به صورت شفاف تر و عملیاتی تر، تولید ملی، حمایت از كار و سرمایه ایرانی.

نام گذاری امسال با این عنوان، چیزی فراتر از حل و فصل كردن مشكلات اقتصادی روز كشور است. اینگونه موضوعات، مثل تولید ملی، همت مضاعف و كار مضاعف، نوآوری و شكوفایی و مانند آن، با یك نگاه نافذ بلند مدت پدید آمده است و حیف است كه ما در حد همین روزها و سال هایی كه در آن هستیم به موضوعات نگاه كنیم.

http://bloodmoney.mihanblog.com/