ابوموسی کجاست؟
راز 57
اساساً اگر بیایند و از نظر ادبی نامش را ریشه یابی کنند، نتایج حاصل، می شود مدرک علیه ادعایشان: ابوموسی در اسناد تاریخی و نقشه ها با نام بوموو BoumOuw بوم+اوو Aouw یعنی آب (معرب آن بومف) و با نام گپ سبزو (به معنای جای سبز) و بوم سوز یا بوموسوBoumSou. ثبت شده است (بوم به معنی مکان است و «سو» چند معنی دارد سو Souw مخفف سوز Souz نام یک نوع سبزی است و بطور کلی نیز در زبان فارسی کهن معنی سبز می‌دهد و در مجموع می‌توان آن را به معنای زمین سبزنامید). و از یکصد سال قبل، نام ابوموسی ، “ابوموسی” شد. و البته سن امارات قد نمی دهد به یادآوری این اطلاعات.
از تاریخش اگر بگویند که نمی گویند چه بسیار سفرنامه و تاریخ نوشته ها و اسناد معتبری که مالکیت قطعی ایران بر تمام خلیج فارس و از جمله این جزایر را از ۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح و از زمان باستان تا قرون اخیر اثبات می کنند.
“جغرافی دانان و تاریخ نگاران عرب اسلامی دوره آغازین اسلام، همچون طبری، مسعودی و یعقوبی به اتفاق در کتب خطی به جای مانده از خود اذعان دارند که تمامی نواحی خلیج پارس در دوره‌های پیش از اسلام به ایران تعلق داشته‌است. «ابن حوقل بغدادی» در کتاب خود «صورة العرض» که در سال ۱۹۹۳.م در لندن به زبان انگلیسی به چاپ رسید، عنوان می‌کند که: «همان طور که بارها گفته شد، دریای پارس دریایی است از اقیانوس احاطه کننده جهان که در اطراف چین و شهر«واق واق» از آن منشعب می‌شود؛این دریا از سرزمین‌های سند(هند) و کرمان تا فارس ادامه می‌یابد و در میان همه سرزمین‌ها به نام پارس خوانده می‌شود، زیرا پارس ا ز همه کشورها پیشرفته تر است و شاهان آن محکم ترین کنترل (حاکمیت) را در دوران کهن داشته‌اند و حتی اکنون نیز تمامی کرانه‌های دور و نزدیک این دریا و همه سرزمین‌های پارس و دیگر را تحت کنترل دارند.”
از تمام این تاریخ چسبیده اند به چند سالی که خود بیچاره شان مستعمره ی انگلیس بوده اند و با حیله های روباه پیر ادعاهایی سر این جزایر مطرح شده است. ادعاهایی که چون خود انگلیس از باطل بودنشان و از حقیقت مالکیت حقوقی ایران بر این جزایر اطلاع داشت، در حد مسائل سیاسی نگاه داشته شد و به مراجع حقوقی بین المللی کشیده نشد. چرا که منابعی که توسط خود انگلیس ثبت شده، به حقوق ایران اعتراف کرده بودند کم نبود. تنها برای مثال :
۱- گزارش هیأت نمایندگی “سر جان ملکم” به دربار فتحعلیشاه در خصوص “حدود و ثغور امپراطوری ایران”؛
۲- گزارش “کاپیتان هین”، هیدروگرافر مشهور کمپانی انگلیسی هند شرقی مورخ ۱۸۲۹؛
۳- گزارش “کاپیتان جرج بارنس بروکس”، نماینده وپژه کمپانی هند شرقی در سال ۱۸۲۵؛
۴- گزارش “کلنل رابرت تیلور”، نماینده سیاسی بریتانیا در منطقه عربستان عثمانی در تاریخ ۲۵ فوریه ۱۸۳۶؛
۵- مجموعه گزارش‌های اداری کارگزاری سیاسی بریتانیا در خلیج فارس مربوط به سال‌های ۱۸۷۶ تا ۱۸۷۷؛
۶- کتاب “ایران و مساله ایران”، نوشته “لرد کرزن”، نایب‌السلطنه حکومت انگلیسی هند که در سال ۱۹۰۳ سفری تشریفاتی و رسمی به خلیج فارس به عمل آورده بود؛
۷- بروشوری که در سال ۱۹۰۲ از سوی وزارت دریاداری بریتانیا جهت استفاده اعضای وزارت خارجه تهیه شده بود؛
۸- نقشه رنگی رسمی ایران که اولین بار در سال ۱۸۸۶ با عنوان “نقشه ایران” در بخش اطلاعات وزارت جنگ بریتانیا تهیه شد؛
۹- نقشه‌ای که به‌وسیله نیروی دریایی بریتانیا در سال ۱۸۸۱ ترسیم گردید؛
۱۰- نقشه ۱۸۶۱ که تحت نظارت لرد کرزن تهیه شد و در سال ۱۸۹۲ به زیور طبع آراسته شد.
اصلاً ریشه یابی لغت ”ابوموسی” پیش کش! لطف نموده اعترافات و صحبتهای خودشان را برای ما و خودشان بازخوانی کنند. مثلاً در کتاب دکتر اقتداری به مطلبی اشاره شده است که تارخیش بر می گردد به زمان مظفر‌الدین شاه. این نوشته توسط “سدیدالسطنه کبابی”- سیاستمدار و مورخ بندر‌عباس – آماده شده است. در آن آمده است که؛ بسیاری از شیوخی که به جزیره ابوموسی آمدند، یک اعتراف‌نامه نوشتند و اعلام کردند که “ما برای علف‌چرانی و گوسفند‌چرانی می‌آییم و رعیت دولت ایران هستیم و مهمان دولت ایران هستیم و بسیار از دولت ایران تشکر می‌کنیم که اجازه داده ما در اینجا بمانیم و گوسفندان خود را چرا دهیم” . حالا رسیده اند به ادعای مالکیت؟
و کلاً در تاریخ به این شیوخ و ادعایشان توجهی نشده است و در جنگ ها و درگیری های قبل از ۱۹۷۱ هم که طرف جنگ انگلیس بود -و اگرچه بحرین بر اثر بی لیاقتی شاهان ایران از کشورمان جدا شد- اما همان سالها هم شکی برای کسی در مالکیت ایران بر جزیره ابوموسی نمانده، مساله تمام شده بود. از همین انگلیس و انگلیسی ها ، “سرجفری آرثور“ در زمان بازپس گیری جزایر توسط ایران در منطقه حاضر بود. وی بعدها در یک سمینار در دانشگاه کمبریج در پاسخ به اعتراضات و اتهام اعراب نسبت به وی و کارگزاران وقت انگلیس اظهار داشت“ عربها در آن موقع نمی دانستند که چگونه یک قرص نان را بین خود تقسیم کنند! ما دست برداشتن ایران از بحرین را و استقلال امارات را برای آنها تأمین کردیم آنها چه می خواهند و آیا بیش از این می خواهند؟”
حالا این جماعت-که تاریخ همین سرزمین های خودشان را کمی بررسی کنیم می رسیم به حکومت های تاریخی ایران- به جای طرح ادعا در مورد سرزمین هایی که حتی ارباب مکارشان علی رغم تمام تلاش هایش نتوانست به نامشان کند، کمی سکوت کنند و الّا اگر به ادعا باشد … مدارک ما از حد یک کتاب آنهم کتابهایی به قد و قواره ی سن امارات خیلی بیشتر و خیلی قدیمی تر اند.
http://www.raze57.com
|
