سند عنايت ويژه كروبي به مشاور فراري

همكار نشريات زنجيره اي در دولت اصلاحات معتقد است اگر كروبي ذره اي اعتقاد به تحركات كساني چون واحدي در خارج كشور داشت، پسر خود را از رفتن به خارج منع نمي كرد.
به گزارش کیهان، داريوش سجادي با اشاره به قلمبه سلمبه گويي هاي سردبير فراري روزنامه آفتاب يزد و ادعاي تشكيل كنگره ملي اپوزيسيون نوشت: اينجانب هيچ وقت اپوزيسيون نبوده و نيستم و ادعاي اپوزيسيون بودن هم نداشته ام. اين به معناي آن نيست كه با اپوزيسيون يا اپوزيسيون بودن مشكل دارم. اما درست يا غلط اپوزيسيون براي بنده تنها در داخل مرزهاي ملي ايران و با رعايت اصول و آداب مشروع سياست ورزي قابل فهم و درك و پذيرش است و پيشتر آنچه كه در خارج از كشور خود را تحت عنوان اپوزيسيون معرفي كرده و مي كند را تحت عنوان «بيزينس» در پست «اپوزيسيون تاجر» معرفي كرده ام.
وي در وبلاگ خود (سخن) از واحدي كه مي كوشد به نيابت از كروبي سخن بگويد، خواست كه اگر ژورناليست است در همان حد بماند و اداي اپوزيسيون بازي و فعال سياسي را در نياورد؛ «اما برادرانه از شما خواهش مي كنم لااقل در اين جايگاه نوين روي پاي خود بايستيد» و شيخ را به حال خود بگذاريد. براي شيخ اگر چنين ماجراجويي هايي ارزش داشت به فرزندشان امر نمي كرد كه تحت هيچ شرايطي كشور را ترك نكنند! تا اينك مانند عموم «اپوزيسيون خارج از كشور»!!! مبتلا به هذيان گويي سياسي شوند! زياده فعلا عرضي نيست.
سجادي همچنين به ذكر ماجرايي از روزهاي اوج فتنه سال 88 پرداخت و به تجمع شماري از مخالفان در نيويورك اشاره كرد كه در آن زمان خانم سانتي مانتالي شعارهاي آن چناني عليه جمهوري اسلامي داده است و به نوشته سجادي «آن خانم گفت اگر من كه 20 سال است از ايران خارج هستم، امروز به تهران برگردم و در فرودگاه شعار بدهم آيا من را بازداشت نمي كنند. در پاسخ گفتم اولا شما مگر مريضيد كه بعد از 20 سال كه مي خواهيد به ايران برگرديد اصرار داريد در بدو ورودتان و در همان فرودگاه شعار بدهيد؟! خوب مثل بچه آدم بريد كشورتان و بعد از اين همه سالهاي دوري به اقوام تان سر بزنيد! ثانيا علي رغم تصورتان مطمئن باشيد در چنان حالتي نيز ماموران مستقر در فرودگاه با شما برخورد خاصي نمي كنند و تنها شما را هدايت به گيت خروجي كرده و تحويل خانواده تان مي دهند حداكثر مي گويند طرف ديوانه است و تحويل خانواده تان مي دهند! چرا كه حكومت مي فهمد به شعار و مواضع كسي بايد واكنش نشان دهد كه از حداقلي از نفوذ كلام نزد مخاطب برخوردار است.