درس های شهید بهشتی برای این روز های جبهه های اصولگرایی
راز آتش
تشکل حق ،انحصار طلب نیست
تشکّل حق تشکّلى است که پیرامون آرمان هاى حق به وجود بیاید و ما براى این تشکّل یک نشانه بارز اعلام کرده ایم و آن این است: تشکّل حق تشکّلى است که انحصار طلب نیست. یعنى چه انحصار طلب نیست؟ یعنى این منطق خود پرستانه و ضد خدا پرستى را ندارد که هر کس در این تشکیلات است، آدم خوبى است، هر کس در این تشکیلات نیست، آدم خوبى نیست. این تفکر، تفکر شیطانى است و نه رحمانى و نه یزدانى. تشکّل خوب و سالم تشکّلى است که یک نظام ارزشى را روشن و صریح مطرح مى کند. مى گوید ما پاسدار این نظام ارزشى هستیم. پاسدار این ارزش ها هستیم. هر که این ارزش ها را دارد، مورد حمایت ماست. خواه عضو تشکیلات ما باشد، خواه نباشد.هر کس این ارزش ها را ندارد، مورد انتقاد ماست. خواه عضو تشکیلات ما باشد، خواه نباشد. یکى از این ارزش ها هم تشکّل است. یعنى افرادى که از جهات دیگر خوب اند اما منفردند و به کار دسته جمعى عادت ندارند، نسبت به افرادى که منفرد نیستند و کار دسته جمعى مى کنند، مى گوییم این یک امتیاز بیشتر دارد؛ اما یک امتیاز، نه همه امتیازها. ما در موقع انتخاب نخست وزیر دقیقاً گفتیم شوراى مرکزى موقّت حزب جمهورى در معرض یک امتحان است، ببینیم چه کار مى کند. در یک جلسه طولانى بحث ها یمان را درباره اشخاص کردیم. گفتیم رأى گیرى مخفى مى کنیم، هر کسى سه نفر را معیّن کند. نفر اول یعنى سه امتیاز، نفر دوم یعنى دو امتیاز، و نفر سوم یعنى یک امتیاز. بعد که رأى مخفى را جمعآورى کردند و برادرمان رجایى که عضو حزب نیست، 40 امتیاز آورد و برادر بعدى که عضو حزب بود 25 امتیاز، بنده به سهم خودم خوشحال شدم. گفتم شورا از یک امتحان رو سفید درآمد. معلوم شد در رأى دادنش به چه مى اندیشد؟ به ارزش ها. درست است که اگر کسى عضو باشد، آن هم یک ارزش است، اما یک ارزش است. نه این‌که این ارزش جانشین همه ارزش هاى دیگر شود. تشکّل هاى این چنینى اگر یکى باشند که چه خوب، اگر دو تا، سه تا، ده تا هم باشند با هم برادرند. هیچ وقت با همدیگر ضد و معارض نمى شوند. این است که ما در مواضعى که در رابطه با گروه ها اعلام کرده ایم، اگر مطالعه فرموده باشید این را تصریح کرده ایم که رابطه حزب جمهورى اسلامى با گروه هاى معتقدِ در خط که از نظر نظام ارزشى با ما یک جور فکر مى کنند، اما تشکیلات دیگری دارند، برادرانه است و هر نوع رقابت رشک آمیز میان این گروه ها را گناه مى دانیم. تصریح کرده ایم که ما این را گناه مى دانیم. این همان تنگ نظرى است. این همان خود پرستى است. این است که ما براى تشکّل سالم یک نشانى گویا پیدا کرده ایم و روى این نشانى هم سخت مى ایستیم و ایستاده ایم. چه کل تشکّل را و چه اعضاى یک تشکّل را با همین یک نشانى محک مى زنیم. این سنگ محک خوبى است.
یادم مى آید حدود بیست و چهار ـ پنج سال قبل در قم چند نفر از برادرهاى ما دور هم جمع شدند و یک کار خوب را شروع کردند. چند نفر دیگر از برادرها آمدند گفتند فلانى مى خواهیم مشابه آن کار را شروع کنیم. یعنى گفتند فلان کار را مى خواهیم شروع کنیم که مشابه آن بود. گفتم خوب آن ها مگر نیرویشان کافى است؟ گفتند نه. گفتم چرا نمى روید با آن ها کار کنید؟ ــ از طلاب بودند، از طلاب فاضل، از فضلا. شروع کردند نسبت به آن ها عیب جویى کردن. به این جمله اى که عرض مى کنم خوب دقت کنید. خوب که عیب ها یشان را جستند و شمردند و عیب ها را نوشتند، گفتم که در این عیب هایى که شمردید این و این و این صحیح است، این عیب است، باید تلاش کنید تا بر طرف بشود؛ اما این و این و این عیب نیست. پوستش را که بِکَنیم و پوست کنده اش بکُنیم، معنایش این است که همین کار را اگر شما مى کردید، کار خیلى خوبى بود؛ ولى همین کار را چون آن ها مى کنند، کار کم ارزشى است و چیز به درد بخوری نیست؟ اگر انسان دید یک کار معیّن را اگر آن آقا بکند کار بى ارزشی است و اگر بنده بکنم کار خیلى مهمى است، پیداست که به جاى این‌که حق پرست باشد، خود پرست است. لذا همان موقع ما یک اصل پیدا کردیم. گفتیم اصل در انسان یکتا پرست و خدا پرست این است که ترازو و سنگ ترازویش براى وزن کردن خودش و اعمالش و دیگران و اعمالشان یکى باشد. با همان ترازو و با همان سنگ ترازو که خوبى هاى دیگران را مى سنجد، خوبى هاى خودش را هم بسنجد. با همان سنگ ترازو که عیب هاى خودش را مى سنجد، عیب هاى دیگران را هم بسنجد. یک متر دارد که وقتى آن طرف مى رود یک میلی متر را پنجاه میلی متر نشان مى دهد و وقتى این طرف مى آید یک میلی متر را یک میکرومتر نشان مى دهد. این ترازو درست است یا خراب است؟ این ترازو خراب است یا در حقیقت صاحب ترازو خراب است؟ چون خرابى مال خودش است. ما چه در کار فردى، چه در کار تشکیلاتى این را به عنوان یک اصل عالى اخلاق و معیار مى شناسیم و روى آن تکیه داریم و تشکّل را با این شرط، الهى و خدایى مى دانیم. هر حزبى، هر تشکیلاتى و هر سازمانى اگر این شرط را داشته باشد، اصول و نظام ارزشى اش هم نظام اسلامى باشد، از دید ما حزب الله است و هر حزبى و هر سازمان و تشکیلاتى اگر این شرط را نداشته باشد، به همان اندازه که ندارد حزب الشیطان است. اسمش هر چه مى خواهد باشد و رهبران و اعضایش هر کسى مى خواهند باشند.
قسمتی از بیانات شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی در جمع اعضاء حزب جمهوری اسلامی
http://razeatash.mihanblog.com
|
