ناله های یک مستضعف و بی توجهی مسئولین

بعد از به روی  کار آمدن دولت عدالت محور نهم مردم ایران اسلامی که 16 سال ارتباط نزدیک با دولت مردان را تجربه نکرده بودند به یک باره صدای مردی را شنیدند که در تلاش و خدمت و دستگیری مردم مستضعف سر از پا نمی شناسد . مردی که آهنگر زاده بود و تنش بوی  تلاش و  کار می داد ، او را شناختند و برگزیدند. ارتباط او با ملت آنقدر نزدیک شد که دیگر هیچ ایرانی حسرت دیدن رئیس جمهور و دیگر مسئولین را در دل نداشت و برای ابراز علاقه  و بیان مشکلات خود کافی بود با نوشتن عریضه ای با رئیس جمهور مملکتش ارتباط برقرار کند . این رویه و ارتباط میمون ادامه داشت تا انتخابات دولت دهم و اینجا که مردم طعم خدمت و عزت را به عینه چشیده بود  وظیفه خود دانستند باری دیگر او را به خدمتگزاری برگزینند .

شکر خدا نحوه کار شبانه روزی دولت برای بسیاری از مسئولان در بخشهایی دیگر الگو و سرمشقی شد برای جمع آوری آرای مردم برای دوره یازدهم و یا بدست آورن منصبی  دیگر، خلاصه تا اینجای کار برای مردم بد نبود ، هر چند هنوز هم آن عده نفهمیدند که احمدی نژاد تشنه خدمت بود نه قدرت.

اما نمی دانم در مدیریت دولت دهم چه اتفاقی روی داد که آن ارتباطات مردمی و بی مرز  کمرنگ شد ، و مرز بین مردم و رئیس جمهورشان هر روز زیاد تر شد . آن دفتری که به دستور رئیس جمهور برای پاسخگویی به نامه های مردمی و حل مشکل آنها تاسیس شده  بود ( در میدان ونک) جمع شد و دیگر خبری از آن دفتر مردمی نیست . اگر نامه ای با پارتی و این دست و آن دست به رئیس جمهور رسانده شود متاسفانه شاهد خواهیم بود بعد از گذشت یک سال همچنان بی جواب و بی پاسخ می ماند . به یاد دارم در یکی از دیدارها نزدیک به 40 نامه که هر کدام از نامه ها از راه های دور و  نزدیک به دستم رسیده بود را به  یکی از نزدیکان رئیس جمهور که امروز اگر اورا در کنار رئیس جمهور نبینیم  باید تعجب کرد دادم ، نامه هایی که 70 درصد آن ها برای بار چندم بود که نوشته می شد و تا آن روز بی جواب مانده بود .اما در اینجا قصد دارم دو تا ازآن نامه ها را که برای رئیس جمهور ارسال شده است و بی جواب مانده است را نشان دهم تا شاید به احترام نامه دومی که خواهید خواند آن دفتر  پیگیری و ارتباط مردمی ، دوباره فعالیت جدی خود را آغاز نماید و شاید از این طریق کسانی پیدا شوند که به کمک صاحبان این نامه بیایند ، هر چند مانند  این نامه ها و این خانواده ها بسیار داریم .

این نامه بعد از دو نامه ای که در سال 86 برای رئیس جمهور  نوشته شده بود باری دیگر توسط خانم زهرا باغنده در تابستان88 برای ریاست محترم جمهور نوشه شد ولی متاسفانه جوابی دریافت نمی کند . نامه فوق توسط مادر شهید فراهانی به دست من رسید که اگر می توانیم کمکی در حق این مادر و فرزند انجام دهیم یا آن را به دست رئیس جمهور برسانیم که متاسفانه تا به حال میسر نشده است . اواسط شهریور ماه 89 به منزل این خانواده رفتیم و از وضعیت معاش و محیطی که در آن زندگی میکنند اطلاعات کسب کرده و فیلم برداری و عکس برداری نمودیم . این مادر و فرزند در محله خزانه بخارایی در محله ای بسیار آلوده  و درزیر زمین خانه ای زندگی میکنند .مادر شهید مسلم فراهانی مبلغ سه میلیون و پانصد هزار تومان پول پیش و هر برج مبلغ پنجاه هزار تومان بابت کرایه خانه آنها پرداخت میکند تصاویر فوق مربوط به محل سکونت این  مادر و فرزند است و تمامی  لوازم این خانه توسط این مادر شهید و  بعضی اهالی محله تهیه شده است.جهت اطلاع مسئولین که شاید بخواهند پیگیر این نامه باشند اعلام میکنم  هم اکنون این مادر با پیگیری های صورت گرفته تحت حمایت کمیته امداد رفته است و هر دوماه 60 هزار تومان دریافت میکند اما کمیته امداد فرزند این مادر رابه دلیل زنده بودن پدرش تحت حمایت قرار نمی دهد.

خوانندگانی که مایل به کمک به این خانواده می باشند می توانند کمک های نقدی خود را به حساب شخصی این مادر خانم زهرا باغنده به بانک تجارت شماره حساب 0003241585106 یا شماره کارت ۶۲۷۳۵۳۱۰۱۰۱۲۷۱۴۹ واریز نمایند .کارت های بانک تجارت ضمنااشخاصی که به هر دلیلی می خواهند اطلاعات بیشتری در جهت کمک به این خانواده داشته باشند در بخش نظرات نام و تلفن ثابت و همراه خود را قید بفرمایند تا مابا آنها تماس بگیریم .(دوستانی که از طریق اینترنت یا دستگاه های خودپرداز می خواهند پول واریز نمایند اطلاع داشته باشند اگر شماره کارت مورد قبول واقع نشد سه صفر در ادامه به شماره کارت اضافه نمایند) 

 نامه اول متعلق به مادر و نامه دوم متعلق به فرزندش می باشد خطاب به رئیس محترم جمهور

بسمه تعالی 

حضور محترم  ریاست جمهوری جناب آقای دکتر محمود احمدی نژاد

با سلام

احتراما به استحضار می رساند اینجانب زهرا باغنده فرزند اکبر حدود 13 سال پیش با فردی معتاد ازدواج کردم که حاصل این  ازدواج فرزند پسری 10 ساله است که در سال 86 مادر شوهرم حکم تخیله برای من گرفت و اسباب و اثاثیه ام رزا  در داخل کوچه ریخت و من به مدت 2 ماه  در سوز و سرما با پسرم در چادر که به کمک همسایه ها برایم گذاشتند زندگی  کردم تا به کمک یک مادر شهید و کمیته  امداد مبلغی را برایم فراهم  کردند و خانه ای اجاره کردند  و حالا به مدت 2 سال است که همسرم  من و فرزندم را رها کرده به همین دلیل به جهت امرار معاش در تولیدی شروع به کار کردم مدتی از کارم نگذشته بود  که دیسک کمرم عود کرد و من راهی بیمارستان شدم در تابستان 87 عمل  کردم به مدت 6 ماه در خانه بستری بودم و کمک خرجم خانم فراهانی مادر شهیدی  بود که برایم پول پیش خانه را جور کرد و بعد از استراحتم دوباره به تولیدی رفتم و مشغول به کار  شدم که یک ماه بیشتر نتوانستم کار  کنم و الان در خانه هستم هر جا تقاضای وام کردم از من فیش حقوقی رسمی خواستند من و فرزندم هیچ کس را جز خدا نداریم الان 2 سال است به دلیل شکستن بینی از دست شوهرم حکم  جلب او را دارم ولی نمی توانم  جا و مکان او را پیدا کنم و در مانده  شدم به دلیل بی کاری نمی توانم  کرایه خانه و خرج و مخارج  زندگی و پسرم را تهیه کنم دیگر روی آن را ندارم که به خانم فراهانی  هم بگویم حالا مانده ام با کوله باری از مشکلات لذا از شما مقام محترم عاجزانه خواستارم در صورت امکان جهت کاری که بتوانم انجام دهم را از شما دارم تا بتوانم در این روزگار سخت با آبرومندانه و سالم پسرم را بزرگ کنم با در خواست اینجانب مساعدت فرمایید همچنین خواهشمندم در خصوص کمک به یک مادر و فرزند بی سر پناه دستور اقدام عاجل و خدا پسندانه صادر فرمایید .

باتشکر خواهر دردمند شما زهرا باغنده

به نام خدا 

با سلام خدمت رئیس جمهور آقای دکتر احمدی  نژاد من پسری 10 ساله هستم که در کلاس چهارم  درس می خوانم اسم من علی است  که با مادرم زندگی میکنم پدر  من معتاد است من و مادرم را ول کرده رفته من از مادرم خواهش کردم تا بذاره برای شما نامه بنویسم آقای احمدی نژاد من شما را خیلی دوست دارم من همیشه حسرت پدری را داشتم که به مهربانی شما باشه  همیشه پای  تلویزیون می نشینم تا برنامه شما  را ببینم با حسرت نگاهتون میکنم  آقای احمدی نژاد مادر من بیکار و  مریض است که نمی تونه تو تولیدی کار  کنه ما در یک محله ای زندگی میکنیم که محیط خوبی نیست دوست دارم مادرم در جایی خوب  کار کنه تا بتونه منو  از این محله ببره از شما خواهش  میکنم یک کاری به مادرم بدید مادرم  خیلی سختی میکشه دوست دارم مادرم  و خوشحال ببینم من دوست ندارم با پدرم زندگی کنم کمکمون کنید از شما  تشکر می کنم و همیشه برای شما  دعا میکنم تا سالم باشید .

دوستدار شما علیرضا بی زمان

http://beheshte-khoban.blogfa.com