تحریم نفت، تشدید بحران اقتصادی اروپا
تشریف
ماجرای تحریم نفتی ایران توسط اروپا از همان ابتدا به قدری دور از ذهن بهنظر میرسید که یکی از معتبرترین نشریات اقتصادی جهان بدون درنظر گرفتن هیچ مصلحتی آن را "احمقانه" بخواند.
طرح تحریم خرید نفت ایران از سوی اتحادیه اروپا که با بهاصطلاح "ابتکار" فرانسه کلید خورد، حتی آنقدر فکر شده و قابل استناد نبود که در بین متحدان قدیمی سارکوزی در اروپا هم هوادار آنچنانی پیدا کند و از همان ابتدا مخالفانی جدی مانند یونان را روبروی خود میدید.
ماجرا این است که واردات نفتی اروپا از ایران تنها حدود 20 درصد از درآمد صادراتی نفت ایران را شکل میدهد، ولی وابستگی خود اروپاییها به نفت ایران بهقدری هست که قطع این جریان میتواند مصرفکنندگان مغرور اروپایی را با مشکلات جدی مواجه کند؛ به ویژه کشورهایی مانند یونان، اسپانیا و ایتالیا که تاکنون بخش قابل توجهی از نفتخام خود را از تامینکنندهای به اسم ایران دریافت میکرده اند.
آمارهای غیر رسمی نشان میدهد که از ابتدای سال جاری میلادی تاکنون به طور متوسط روزانه حدود 20 درصد نفت ایران به کشورهای مختلف اروپایی صادر شده است که در این بین ایتالیا، اسپانیا، یونان، آلمان و فرانسه از مهمترین خریداران نفت صادراتی ایران بودهاند.
بر اساس این آمار، در حال حاضر به طور متوسط روزانه حدود 150 تا 160 هزار بشکه نفت به ایتالیا، 100 هزار بشکه به اسپانیا، کمتر از 200 هزار بشکه نفت به یونان و حدود 100 هزار بشکه به مجموع کشورهای انگلیس، فرانسه، هلند و آلمان صادر می شود.
در حالی که در بخشی دیگر از بیانیه وزارت نفت ایران آمده است که " اتحادیه اروپا با تحریم نفت ایران عملا نفت، این ابزار غیرسیاسی را وارد بازیها و مطامع سیاسی کرده و قطعا تبعات این تصمیم عجولانه بهغیر از اروپا، کشورهای دیگر جهان را نیز متاثر خواهد کرد"، بار دیگر این سوال در کانون توجه قرار میگیرد که با تصمیم جدید اروپا کدام طرف معادله بیشتر ضرر خواهد کرد؟
اما سوالی که طرح اتحادیه اروپا را از همان ابتدا به چالش میکشید با پاسخی تقریبا روشن همراه است. این سوال که با اجرایی شدن این طرح ایران بیشتر ضرر می کند یا اروپا، برای فعالان سابقهدار بازار نفت پاسخ مبهمی ندارد.
حداکثر ضرر طرح تحریم از سوی اتحادیه اروپا برای ایران، این خواهد بود که مسیر نفتکشهایش را تغییر دهد و با پرداخت هزینه بیشتری نفتش را به مشتریان دیگری در سمت دیگر دنیا برساند که البته این هزینه بیشتر نیز با افزایش قیمت نفت ناشی از این تحریم جبران خواهد شد.
ولی از طرف دیگر، با تحریم نفت ایران قبل از هرچیز قیمت طلای سیاه در بازار افزایش مییابد که در این میان مصرفکنندگان بحرانزده اروپایی بیش از هر چیز ضرر میکردند. این درحالی است که ایران به راحتی میتواند از محل افزایش قیمت نفت، نهتنها هزینههای جابجایی مسیر ترانزیت نفتش را تامین کند، بلکه سود بیشتری را هم از محل قیمتهای جدید به دست میآورد. یک حساب ساده که ثابت میکند تحریم واردات نفت ایران از سوی اتحادیه اروپا فقط یک اقدام نمادین و بلوف سیاسی است و نه چیز دیگر.
در این زمینه نماینده ایران در اوپک از تحریم صادرات نفت ایران به عنوان خودکشی اقتصاد کشورهای اروپایی یاد کرده و گفته است که "آمریکاییها در آستانه انتخابات ریاست جمهوری در بازار جهانی نفت دنبال ماجراجوییهای جدیدی هستند."
سیدمحمدعلی خطیبی، اجرای سناریوی تحریم صادرات نفت ایران به کشورهای عضو اتحادیه اروپا را "یک خودکشی اقتصادی" برای کشورهای این منطقه میداند و با تاکید بر اینکه در حال حاضر کشورهای اروپایی یکی از بزرگترین بحرانهای اقتصادی را پشت سر می گذارند، میگوید که "با وجود این بحرانهای اقتصادی در منطقه یورو هر گونه اعمال تحریم علیه نفت ایران، کشورهای اروپایی را وارد یک بحران عمیق تر از شرایط موجود خواهد کرد."
این مقام مسوول هم ضمن اشاره به این موضوع که کارشناسان عاقل اروپایی نسبت به تبعات تحریم صادرات نفت ایران به اروپا هشدار دادهاند، معتقد است که "تحریم نفت ایران، اقتصاد اروپا را شکننده و آسیبپذیرتر از گذشته خواهد کرد."
نماینده ایران در مجامع بینالمللی هم بر این موضوع تاکید دارد که شرکتهای نفتی به عنوان خریداران اصلی نفت ایران هیچ تمایلی ندارند که این فروشنده مطمئن را به راحتی از دست بدهند، ولی هم اکنون تمامی تصمیماتی که علیه صنعت نفت ایران گرفته می شود تحت تاثیر فشارهای سیاسی است.
http://tashrif.blogfa.com/
|