صدیقه سادات موسوی: قشر مذهبی همواره از وضعیت پوشاک گله می کنند . اما چرا باز هم فروش این گونه مانتو ها ادامه دارد؟ چه چیزی فروشندگان را وا می دارد برخلاف نظر طیف گسترده ای از مشتریان خود همچنان همان انواع پوشش را عرضه کنند؟
در خیابان که راه می روی آستین های کوتاه مانتو ها بیش از نازکی و کوتاهی خودشان به چشم می آیند؛ چه آنها که مشکلشان را با پوشیدن ساق دست حل کرده اند و چه آنهایی که دستهایشان را به تماشا گذاشته اند. در این میان عده ای گرمای تابستان را بهانه می کنند و برخی نبود مانتوی مناسب را.
راحله 26 ساله و دانشجوست. او می گوید: پیدا نکردن مانتوی مناسب مشکل دیروز و امروز نیست، ربطی هم به فصل ندارد. همیشه باید برای پیدا کردن مانتوی مناسب تمام مراکز خرید را زیر و رو کنیم، تازه آن وقت هم معلوم نیست چیز بدرد بخوری پیدا کنیم یا نه.
بیشتر دختران محجبه ای که می بینم از وضعیت پوشاک گله می کنند . اما چرا باز هم فروش این گونه مانتو ها ادامه دارد؟ چه چیزی فروشندگان را وا می دارد برخلاف نظر طیف گسترده ای از مشتریان خود همچنان همان انواع پوشش را عرضه کنند؟
سیاوش فروشنده یکی از مانتو فروشی های میدان هفت تیر معتقد است: اگر مدت کوتاهی کسانی که از وضعیت پوشش ناراحتند اعتراض خود را با امتناع از خرید اعلام کند، فروشندگان هم به فکر چاره می افتند.
وی می گوید: معمولاً اعتراض قشر مذهبی در حد غرولند باقی می ماند همزمان که با مناسب نبودن اجناس موجود در مغازه اعتراض می کنند، نمونه ای از همان اجناس را هم می خرند.
فاطمه 47 ساله که شاهد گفتگوی ماست مخالفتش را با وی این طور ابراز می کند که مردم نمی توانند مانتو نپوشند، به همین خاطر هم مجبورند همین چیز هایی که عرضه می شود را بخرند و بعد خودشان کمی آن را دستکاری کنند.
وی به مانتویی که برای دخترش خریده است اشاره می کند و می گوید: مثلاً مشکل این مانتو با باز کردن درز های اطرافش حل می شود، مانتوی بهتری هم که از نظر کیفیت و قیمت مناسب باشد پیدا نکرده ایم، پس مجبوریم همین را بخریم و خودمان درستش کنیم.
سمیه 25 ساله نیز که از این وضعیت ناراضی است می گوید: آن قدر مراکز خرید را برای پیدا کردن یک مانتوی مناسب گشته ام که دیگر ترجیح میدهم به خیاطی مراجعه کنم.
وی ادامه می دهد: البته خیاطی هم مشکلات خودش را دارد، هم هزینه بیشتری می گیرد و هم زمان بیشتری. برای دوخت یک مانتو باید بیش از 50 هزار تومان هزینه پرداخت کنم.
علی اکبر رائفی پور ، محقق و پژوهشگر در این باه گفت: در بحث پوشاک چه طراحی و چه تولید، صهیونیسم تمام قد وارد شده است. اما واکنش ما چه بوده است فقط در مقطعی چادر ملی را طراحی کردیم که آن هم با تنگ شدن و تغییر شکل دادن از بین رفت و شأنیت خود را از دست داد.
وی افزود: در هیچ کشوری به جز کشور ما مانتو به این صورت مورد استفاده ندارد. به همین دلیل جای تفکر است وقتی مانتو هایی با طرح های نا مناسب از کشور های دیگر وارد می شود. این یعنی برای به قهقرا بردن پوشاک جوانان ما برنامه ریزی شده است.
رائفی پور ادامه داد: گاهی دیده شده که این طرح ها در داخل کشور کشیده می شود و برای اینکه به مشکل برنخورد برای تولید به چین فرستاده می شود . بعد هم این اجناس تولید شده به داخل کشور قاچاق می شود.
این محقق افزود: اشتباه است اگر فکر کنیم انگیزه سود مالی در میان است. چون اگر این طور بود به لحاظ منطقی باید پوشاکی را هم برای قشر مذهبی طراحی می کردند که این گروه از مشتریان را از دست ندهند ولی آنچه در عمل می بینیم این است که یک خانم محجبه که می خواهد هم حجابش را حفظ کند و هم پوشاکش زیبا باشد ، نمی تواند لباس مناسبی پیدا کند.
وی با اشاره به برگزاری جشنواره و نمایشکاه های تولید پوشاک ایرانی اسلامی گفت: خروجی این گونه برنامه ها به علت قیمت بالا ، مناسب نیست زیرا قشر متوسط جامعه _ و نه حتی ضعیف _ از پس خرید این محصولات برنمی آید.
رائفی پور افزود: در مقابل مانتو های نازک و بدن نما با یارانه ای که معلوم نیست از کجا تأمین می شود ، با قیمت 3 هزار تومان تا 10 هزار تومان که برای قشر ضعیف هم مناسب است ، عرضه می شود.
این پژوهشگر گفت: البته بر اساس پژوهش هایی که انجام شده به جز تعداد اندکی ، فضای کلی جامعه از این پوشاک راضی نیستند و لی چون انتخاب دیگری ندارند به نوعی مجبورند از این پوشاک استفاده کنند . گاهی هم دیده می شود که مردم خودشان با دستکاری کردن این مانتو ها ، آن را به حجابی که مد نظرشان است نزدیک می کنند.
وی ادامه داد: شرایط جوری شده است که برای خرید یک لباس مناسب باید یک سال منتظر باشیم تا نمایشگاه قرآن برپا شود.
رائفی پور افزود: با طراحی این پوشش ها ، در زمینه حجاب قبح شکنی رخداده است.می دانید قبحی که در عرصه اجتماع شکسته شود، تغییر و ترمیمش خیلی سخت تر می شود. اگر دقت کنیم می بینیم حتی تعریف ما از حجاب هم تغییر کرده است. الان در عرف ما مانتوی خوب مانتویی است که تا زانو باشد اما قبلاً این طور نبود.
وی گفت: شواهد نشان میدهد که اتفاقی که در حوزه فرهنگ پوشش ما در حال رخ دادن است از سر جهل نیست. زیرا برنامه ریزی دقیقی برای انجامش صورت گرفته است. باید مراقب باشیم مبادا اتفاق الجزایر در ایران تکرار شود. هرجا به قشر بانوان و حیای عمومی جامعه ضربه زده شود تمام آن جامعه در معرض خطر قرار می گیرد.
این پژوهشگر ادامه داد: در زمینه برند و مارک هم ما برده اسم شده ایم. تا جایی که فروشگاه های تاناکورا( لباس های دست دوم) در کشور ما وجود دارد که مشتریانش اغلب از قشر مرفه هستند. این نشانه ضعف فرهنگی است که برای خرید یک لباس مارک دار حتی ابتدایی ترین مسائل بهداشتی هم در نظر گرفته نشود.
رائفی پور با اشاره به کم کاری نهادها و دلسوزان داخلی در زمینه پوشاک گفت: در مقابل این همه برنامه ریزی برای پوشاک جوانان، ما چه کرده ایم ؟ زمانی تی شرت های «مای هیرو» با عکس شهدا تولید شد اما وقتی به تولید انبوه رسید آن قدر کیفیت پارچه اش پایین بود که هیچ استقبالی از آن نشد.
وی افزود: یک راه حل مفید برای این تغییر این وضعیت قرار دادن پوشش معیار برای ادارات و دانشگاه هاست. البته این کار به تنهایی مفید نیست بلکه باید در کنار آن فرهنگسازی برای ارزش دادن به اینگونه پوشش ها انجام شود.
این محقق ادامه داد: اگر جامعه مجاب شود که پوشش درست و مناسب شأنیت می آورد، برای این پوشش ارزش بیشتری قائل شده و رغبت بیشتری برای استفاده از آن نشان می دهد.
رائفی پور همچنین با هشدار در مورد توزیع لباس ها و کفش های مربوط به فرق خاص شیطان پرستی در سطح گسترده و عمومی گفت: به کار بردن نامرولوژی (numerology) _ رمز نویسی اعداد_ بر روی تی شرت ها و فروش انواع کفش که به کفش بزی (hoof shoes) معروف است در بازار همه و همه نشان از برنامه ریزی طولانی برای به قهقرا بردن جوانان این مملکت دارد.
گفتنی است این محقق پیش از این در مقاله ای درباره نفوذ صهیونیسم در عرصه پوشاک کشور هشدار داده بود. این مقاله را می توانید در آدرسhttp://masafnews.com/site/articles.php?article_id=70 مطالعه کنید.
منبع: البرز
