صانعی طبق اظهارات خود، محکوم می باشد

یکی از راه های تشخیص میزان انحراف افراد و جریانات، مقایسه مواضع و سخنان سابق و فعلی آنها می باشد.

 این روزها بسیاری از افراد بخاطر انتساب و نزدیکی شان به حضرت امام (ره) و یا تعریف و تمجیدهای امام(ره) از روحیات گذشته و حسن اعمال سابقشان، خود را تا ابد مبرا از هر عیب و نقصی می پندارند در حالی که ملاک شرع مقدس اسلام و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران برای تایید افراد و جریانات، همواره حال فعلی آنها بوده است و آن بزرگوار هیچگاه پیرامون ثبات عقیده اشخاص و جریانات در ادامه مسیر پیش رو، کلامی بر زبان جاری نکرده اند.

آقای شیخ یوسف صانعی که این روزها تریبون اصلی اش، رسانه های بیگانه و ضدانقلاب می باشد و چندی پیش بخاطر عدم تخصص، تعهد و تدین لازم برای تصدی امر مرجعیت، از جانب جامعه مدرسین حوزه علمیه قم فاقد صلاحیت اعلام شد، همچون بسیاری از کسانی که این روزها در دام دنیا اسیر و مغلوب شده اند، سعی دارد تا عنایت سابق حضرت امام(ره) نسبت به خود را مبنای صلابت فعلی خود قلمداد کند، این در حالی است که بطلان بودن این موضوع برای تمام کسانی که به مبانی اخلاقی، فقهی و حکومتی حضرت امام(ره) آشنایی دارند، پر واضح و روشن است.

پایگاه شخصی شیخ یوسف صانعی در تمجید از این روحانی حامی فتنه نوشته است: " حضور مستمر و موفّق آية الله العظمى (!) صانعى در سالهاى طولانى در درس امام و جدّيت ايشان در درك و فراگيرى مبانى و تحقيقات امام و مراوده طولانى با آن بزرگوار، موجب شناخت ويژه حضرت امام خمينى نسبت به ايشان و بذل عنايتهاى خاص شد. اين عنايتهاى پدرانه، براندوخته هاى علمى، اخلاقى و سياسى شاگرد برجسته اى چون آية الله صانعى افزود و توانست ديدگاه هاى فقهى، سياسى و اجتماعى روشنى را براى معظّم له به دنبال آورد، تا آن جا كه رهبر كبير انقلاب اسلامى ايران، در مورّخ 1/12/1358، در حالى كه تنها حدود يك سال از پيروزى انقلاب شكوهمند اسلامى مى گذشت، با دقّت و آگاهى كامل و هوشيارى فراوان نسبت به همه جوانب و شايستگيهاى مورد نياز، يكى از مهم ترين مسئوليتهاى علمى و اجرايى كشور را به شاگرد برجسته و يار هميشگى (!) خود سپرد و وظيفه خطير عضويت در شوراى نگهبان را به ايشان واگذار كرد.

در حكم امام سلام الله عليه خطاب به ايشان، آمده است: « بنا بر اصل نود و يكم قانون اساسى جمهورى اسلامى كه به منظور پاسدارى از احكام اسلام و قانون اساسى از نظر عدم مغايرت مصوّبات مجلس شوراى اسلامى با آنها، شورايى به نام شوراى نگهبان تشكيل مى شود كه انتخاب شش نفر از فقهاى عادل و آگاه به مقتضيات زمان و مسائل روز از اين شورا به عهده اين جانب مى باشد، لذا جناب عالى را به عنوان يكى از شش فقيه، به عضويت شوراى نگهبان منصوب مى نمايم. از خداوند متعال، موفقيّت هر چه بيشتر شما را اميدوارم.» "

این سایت در ادامه آورده است: "انتصاب معظّم له در شوراى نگهبان، اولين حكم رسمى و مسئوليت اجرايى ايشان از سوى حضرت امام خمينى بود و همان گونه كه در حكم مشخّص شده است، از ديدگاه سكّاندار كشتى بزرگ انقلاب، ايشان از همان ماههاى اوليه پيروزى انقلاب، فقيهى شايسته، عادل و آشنا به همه شرايط و اوضاع و احوال انقلاب، مسائل روز و مورد نياز جامعه انقلابى و مردم مسلمان ايران بوده است. آية الله العظمى (!) صانعى، پس از حدود سه سال تلاش بى وقفه در اين مسئوليت خطير، در مورّخ 19/10/1361 از آن شورا كناره گيرى كرد. به جهت عنايت خاصّ امام به ايشان، در همان تاريخ 19/10/1361، حضرت امام در ديدار با رئيس ديوان عالى كشور و قضات شوراى عالى قضايى و شعب ديوان عالى كشور، بياناتى ايراد نمودند و در ضمن آن فرمودند: «من از شوراى عالى قضايى كه بود، تشكّر مى كنم. اينها دو سه سال زحمت كشيدند، رنج بردند و خدمت كردند و براى مقامى هم نيامده بودند. آنها از بزرگانِ روحانيون هستند. آنها هم از محلّ مورد امنشان آمدند در محيطى كه زحمتش زياد و رنج و كارش زياد و مسئوليتش پيش خدا زياد بود. حال براى يك مرد روحانى با روحيات اسلامى، مطرح نيست كه رئيس ديوان عالى كشور شود يا دادستان كلّ كشور و يا كار ديگرى انجام دهد... و حالا ما مى خواهيم اين رنج را به گردن آقاى آقا شيخ يوسف صانعى به عنوان دادستان كل [بگذاريم‍‍] و معرّفى كنم به آقايان; و من آقاى صانعى را مثل يك فرزند بزرگ كرده ام. آقاى صانعى وقتى كه سالهاى طولانى در مباحثاتى كه ما داشتيم تشريف مى آوردند، ايشان، بالخصوص مى آمدند با من صحبت مى كردند و من حظّ مى بردم از معلومات ايشان و ايشان، يك نفر آدم برجسته اى در بين روحانيون است و مرد عالمى است.» بدين ترتيب، ايشان با تلاش بى شائبه و كوشش مستمر در يك دوره چند ساله، سرانجام از سمت خود استعفا دادند. به دنبال استعفاى معظّم له، حضرت امام خمينى در مورّخ 16/4/1364 طى بياناتى چنين فرمودند: «از رفتن آقاى صانعى، متاسّف و متاثّرم. اميدوارم ايشان در هر كجا كه باشند، فرد مؤثّرى باشند. از زحمات و كوششهاى ايشان، تشكّر و قدردانى مى كنم. من ايشان را سالهاى طولانى است كه مى شناسم. او مردى عالم، متعهّد و فعّال است.» همچنين امام خمينى، چندى بعد در تاريخ 18/4/1364 در جمع اعضاى ديوان عالى كشور و مسئولان قوّه قضاييه، مطالبى را ايراد فرمودند كه در بخشى از آن چنين آمده است: « ... مسئله دادستانى كه همه مى دانيد از امور بسيار مشكل و حسّاس است و آقاى صانعى كه مردى فاضل و عالم است و سالها او را از نزديك مى شناسم و او را عنصرى فعّال و خوب مى دانم، تا به حال اين سمت را داشتند كه از زحمات ايشان تشكّر مى كنم.» البته معظّم له، مسئوليتهاى اجرايى ديگرى نيز داشته اند كه بعضى از آنها عبارت اند از: نماينده حضرت امام خمينى(قدس سره) در شوراى عالى بازسازى مناطق جنگى، عضويت در اولين دوره مجلس خبرگان رهبرى به عنوان نماينده منتخب مردم تهران در انتخابات مورّخ 19/9/1361 با كسب بيش از دو ميليون رأى"

حال باید مبانی فکری و میزان تعهد آقای صانعی در سابق و در ایامی که مورد تمجید حضرت امام(ره) قرار گرفت را با شرایط و حال و روز امروز وی مقایسه نمود تا شخصیت فعلی وی برای همگان روشن گردد.

 

آقای صانعی در دوران حیات حضرت امام(ره) و حتی تا مدتی بعد از رحلت بنیانگذار جمهوری اسلامی، خط و مشی را دنبال می کرد که مورد تایید عموم بزرگان و مردم انقلابی کشورمان بود امّا به یکباره با اسیر شدن در دام دنیا، همچون بسیاری از منحرفین و دین گریزان تاریخ، راهی را دنبال کرد که به قطع اگر حضرت امام (ره) در قید حیات بودند، برخوردی شدیدتر از آنچه با منتظری نمودند با وی می کردند.

صانعی در درس خارج دوشنبه 29 آذر سال 1372، نسبت به توطئه بلندگوهای استعماری در ارتباط با مرجعیت هشدار داد و از حوزه های علمیه خواست که مواظب باشند تا "بی بی سی"  برای آنها مرجع معرفی نکند.

وی در آن ایام گفت:" کسانیکه از بیرون قم آمده اند اگر فکر کرده اند که با کمک دوستانشان در خارج، حوزه علمیه انقلابی را می توانند در دست بگیرند، سخت در اشتباهند. کسانی که تا دیروز با امام دشمنی می کردند فکر کرده اند می توانند بیایند در این حوزه و قدرتی پیدا کنند و قداستها و ارزشهای امام را از بین ببرند، کور خوانده اند. مگر از روی جنازه نسل جوان حوزه بگذرند. مگر بنده و امثال بنده در این حوزه بمیریم. هر کسی هم که به آنها کمک کند بد کرده است. هر عالمی که به آنها کمک کند اگر آگاهانه است از عدالت بیرون رفته است و مثل خود ( آنها) گناهکار است مگر دشمنی با امام ساده است؟ دشمنی با امام یعنی دشمنی با اجرای احکام اسلام و لگد کردن خون شهدا."

صانعی در ادامه گفت: " ارزش عالم و فقیه به ربانی بودنش است نه چیز دیگر. چند تا اصطلاح یاد گرفتن و حفظ کردن که کاری ندارد. مردم اگر دست یکی روحانی را می بوسند بخاطر این اصطلاحات نیست، مضافا بر اینکه جوانهای حوزه علمیه قم به مراتب بهتر از این آقایان اصطلاحات را بلدند."

وی همچنین با ذکر اینکه ما نیازی نداریم که بی . بی . سی برایمان مرجع پیدا کند، تصریح کرد: "ما مرجعی می خواهیم مثل حضرت امام(ره) که با یک فتوا استکبار را بیچاره کند."

صانعی در ادامه با عنوان کردن اینکه امروز با کلیات گفتم ولی فردا با جزئیات خواهم گفت، خطاب به مخاطبانش تصریح کرد: "اگر دست از فعالیتهای خود برنداشته و طلاب راه افتادند، گلایه نکنند."

وی همچینی در پایان از مسئولین حوزه خواست جلوی اینگونه افراد را بگیرند.

 

حال با توجه به این سخنان و دیدگاه های آقای صانعی در برهه ای که مورد تایید ملت و  امام ملت بود، آیا حرکتهای اعتراضی اخیر طلاب حوزه علمیه قم به سوی دفتر وی درست مطابق با آن منش انقلابی و استکبار ستیزی سابق وی که مورد تایید امام(ره) و ملت بود، نمی باشد؟

آیا او که این روزها به دشمنان و استکبار و رسانه های آنها آگاهانه خدمت می کند، طبق سخنان گذشته خود از عدالت بیرون نرفته است و گنهکار نمی باشد؟

لازم بذکر است که آقای صانعی در ماجرای اغتشاشات بعد از انتخابات دهم ریاست جمهوری، بر خلاف مشی سابقش مردم را ترغیب به اعتماد نمودن به رسانه های استکباری نمود و اظهار داشت: "کسي که به راديو و تلويزيون ايران توجه کند، هيچ چيزي از مسائل خبر ندارد. رسانه‌هاي غربي را نگاه کنيد، ببينيد اينها چه مي‌کنند. ببينيد آقاي سازگارا (ضد انقلاب فراري) چه مي‌گويد؟ من ايشان را آدم متديني مي‌دانم! "

آیا غیر از این است که با تغییر رویه سالهای اخیر آقای صانعی و هم مسلکی او با ضدانقلاب و مصاحبه های متعدد وی با رسانه های بیگانه علیه نظام و انقلاب ، طبق اظهارات صریح گذشته اش، وی محکوم به خیانت و بی عدالتی گردیده است و به قطع در گناه رسانه های بیگانه و ایادی داخلی و خارجی آنها شریک می باشد.