هیچ کسی نمی تواند با پخش طنز فاخر، نیم بها کردن سینما و مراکز تفریح، به خودی خود مخالف باشد؛ اما نباید این نکته را انز نظر دور داشت که آیا مدیران ما با خود می اندیشند که چه امکاناتی را در چه زمان حساس و عرفانی در خدمت مردم قرار می دهند؟
ماه مبارک رمضان، با تمام ویژگی های خاص و دوست داشتنی اش در راه است و مردم نیز در سرازیری آخر ماه شعبان، خود را برای حضور پررنگ بر سر خوان نعمت الهی آماده می کنند. ماه رمضان برای مسلمان، ماه خاطره و یاد و عشق و ایمان است، ماهی که در آن انسانیت، به بشر در راه مانده، گوشزد می شود و آدم ها آهنگ با خدا بودن را نزدیک تر از همیشه حس می کنند.
در ذات تعلیمات اسلامی و با استفاده از آیات و روایات متعدد، ماه رمضان، ماهی ذکر شده است که در آن، بندگان برای شستشوی روح و جسم از پلیدی ها و زشتی ها داوطلبانه به میهمانی پروردگار می روند و از آنان خواسته شده است تا به یکدیگر در همراهی با این ماه پرفضیلت همکاری و همیاری کنند و همدیگر را به یاد معاد و دنیای ابد بیاندازد.
بر این اساس، اساس فعالیت های فرهنگی و اجرایی در کشور، باید منطبق بر همین تعلیمات باشد؛ زیرا اگر جز این باشد و فعالیت های فرهنگی در کشور منطبق بر این آموزه ها نباشد، شاهد کاهش اثرات این ماه بر وجود بندگان خدا خواهیم بود زیرا فضای عبادت مناسبی برای آنها فراهم نشده است با بیان بهتر و شفاف تر باید گفت که این فضا، جای خود را بعضا به فضای غیر خدایی می دهد و دراین فضا نمی توان به خدا رسید.
از جمله برخی اقدامات فرهنگی که متاسفانه چند سالی است جای خود را در برنامه های کشور ما باز کرده است، می توان به فروش نیم بهای سالن های سینما و اکران تا سحر، نیم بها کردن برخی پارک ها و مراکز تفریح، ترویج برخی مسابقات ورزشی و فرهنگی شبانه، پخش سریال های طنز در ساعات روحانی پس از افطار و نماز جماعت و... اشاره کرد.
گفتنی است، هیچ کسی نمی تواند با پخش طنز فاخر، سریال های جذاب، نیم بها کردن نمایش و سینما و مراکز تفریح، به خودی خود مخالف باشد؛ اما نباید این نکته را انز نظر دور داشت که آیا مدیران ما با خود می اندیشند که چه امکاناتی را در چه زمان حساس و عرفانی در خدمت مردم قرار می دهند؟
سوال اینجاست که اگر مدیران ما توان برگزاری چنین برنامه های شاد و جذاب و مناسبی دارند، چرا در دیگر روزهای سال این خدمات را در اختیار مردم قرار نمی دهند و چرا در لحظاتی که باید تنها و تنها به خدا و خود اندیشید و دیگر هیچ، مردم را با بازی و فیلم و سریال و برنامه های دیگر سرگرم و از یاد خدا غافل می کنند.
بهتر است مدیران کشور ما برنامه های فرهنگی خود در ماه مبارک رمضان را با حفظ شادابی و طراوت به گونه ای تنظیم کنند تا یاد خدا در این برنامه ها بیش از هر چیز دیگری خودنمایی کند.
