تجربه‌ی 33 ساله‌ی مردم‌سالاری دینی نشان داده است که روش‌ها مثل ارزش‌ها از اهمیّت دوچندانی برخوردارند. در اسلام روش‌ها بسیار مهم‌اند و کسب قدرت با توسل به هر روشی و به هر قیمتی، وجود ندارد. سیاست ورزی عمل‌گرایانه در این ساختار سیاسی پاک، نتیجه‌ای جز شکست‌های پی در پی نخواهد داشت.
آن‌ها که دو سال پیش این تجربه‌ی عظیم و میراث گران‌بهای حضرت امام(ره) را لکه‌دار کردند تا با توسل به هر روشی به قدرت برسند و این الگوی پاک را به بهایی ناچیز فروختند تا شاید جایی برای خود در بین مردم باز کنند، امروز دوباره سودای بازگشت به قدرت بر سرشان زده است. اما گویا سرشان به سنگ نخورده و به همین زودی خاطره‌ی 9 دی را فراموش کرده‌اند.
هنوز عرق فتنه‌ی 88 بر تن دوم خردادی‌های شورشی خشک نشده برخی از آن‌ها به گونه‌ای اظهار نظر می‌کنند که گویی آماده‌اند وارد یک ماراتن ساختار شکنانه‌ی دیگر شوند. پس از پیغام و پسغام‌های مکرر خاتمی برای حضور مجدد در عرصه‌ی سیاسی کشور و این‌که ما می‌پذیریم که به نظام و رهبری ظلم کردیم برخی از دوم خردادی‌ها مدعی شده‌اند، پیش شرط‌هایی که از سوی اصلاح‌طلبان به عنوان کف مطالبات اعلام شده به نظر معقول و منطقی می‌آید.
برخی دوم خردادی‌ها مانند «موسوی لاری» وزیر کشور وقت اصلاحات با بازخوانی شروط «هاشمی رفسنجانی» در آخرین نماز جمعه‌اش، ضمن امنیّتی خواندن فضای جامعه بار دیگر در سلامت برگزاری انتخابات مجلس امسال نیز مانند سال 88 هم‌نوا با اپوزیسیون و دشمنان نظام تشکیک کرده‌اند و به قول خودشان شروطی برای حضور در انتخابات برای نظام و مردم گذاشته‌اند.
این عده اما در حالی فارغ از فهم واقعیّات جامعه به منظور حضور در انتخابات مجلس نهم برای نظام و مردم پیش شرط می‌گذارند که هنوز مشخص نیست نظام چگونه اصلاح طلبان را تفکیک می‌کند و آیا حاضر می‌شود برای فتنه‌گران فرش قرمز پهن کند؟
اصلاح طلبان در حالی فارغ از فهم واقعیّات جامعه به منظور حضور در انتخابات مجلس نهم برای نظام و مردم پیش شرط می‌گذارند که هنوز مشخص نیست نظام چگونه اصلاح طلبان را تفکیک می‌کند و آیا حاضر می‌شود برای فتنه‌گران فرش قرمز پهن کند؟
موسوی لاری در مصاحبه‌ی اخیر خود با روزنامه‌ی «اعتماد» گفته است: «آن‌چه آقای خاتمی مطرح کرده چیزی جز تکرار مبانی گذشته‌ی ایشان نیست. آقای خاتمی آشکارا گفته ما خودمان را بخشی از این نظام می‌دانیم. ما زیر چتر جمهوری اسلامی کار می‌کنیم و نه فراتر از جمهوری اسلامی.»
اما آیا کسی می‌تواند زیر چتر جمهوری اسلامی باشد و برای نظام و مردم شرط بگذارد. شروطی که خود آن‌ها می‌دانند بی‌پایه و بی‌اساس است. مردم دو سال پیش اما در روز تاریخی 9 دی با این دسته از خواص که به تعبیر «سردار جعفری» امتحان خوبی ندادند اتمام حجت کردند و اعلام نمودند که خواص تکلیف خود را با نظام، مردم و دشمن مشخص کنند. اگر چه به ظاهر پس از 9 دی برخی از خواص از جمله «خاتمی» از مواضع گذشته‌ی خود عقب‌نشینی کرده‌اند اما قبل از این‌که آن‌ها طلب‌کار باشند، نظام و مردم از آن‌ها تضمین می‌خواهند که این حرکت، مقطعی و تاکتیکی نباشد. تضمین‌ها و مطالبات مردم از سران فتنه در شعارها و دست نوشته‌های حرکت میلیونی 9 دی کاملاً مشخص بود:
اول؛ این دسته از خواص اگر به واقع نادم و پشیمان هستند باید برادری خود را با انقلاب، نظام و مردم اثبات کنند. بدون اثبات برادری مطمئناً نه امروز و نه هیچ فردای دیگری در قدرت سهمی نخواهند داشت و در مقابل چشمان مردم خوار خواهند شد.
دوم؛ ندامت عملی این خواص مردود تنها با تبرّی از ضدانقلاب، سران فتنه و شرارت‌های آشوب‌گران، ممکن است. برای اثبات این برائت آن‌ها باید در صف مقدم مقابله با دشمنان انقلاب حاضر شوند و هزینه‌های لازم را بپردازند.
سوم؛ مواضعی در حمایت از اسلامیّت و جمهوریّت نظام اتخاذ کنند و التزام عملی خود را به قانون اساسی نشان دهند. در حوادث دو سال پیش به واسطه‌ی عملکرد و مواضع این دسته از خواص اسلامیّت و جمهوریّت نظام در معرض تهدید قرار گرفت.
رهبر انقلاب اسلامی در اثنای فتنه‌ی 88 شناخت «لحظه و نیاز» و اقدام متناسب با آن را یک خصوصیّت و ویژگی بسیار مهم برشمردند و خاطر نشان کردند: «برخی از اهالی کوفه که با عنوان «توابین» چند ماه پس از حادثه‌ی عاشورا قیام کردند و به شهادت رسیدند به امام حسین(علیه‌السلام) ایمان داشتند و انشاءالله در نزد خداوند هم مأجور هستند اما آن وظیفه‌ای را که باید عمل می‌کردند، انجام ندادند زیرا «لحظه» و عاشورا را نشناختند.»
لحظه‌ها تاریخ سازند و تاریخ از مسیر لحظه‌ها می‌گذرد. برخی از لحظه‌ها مسیر تاریخ را عوض می‌کنند و بعضی دیگر تاریخی می‌شوند. نقش خواص در لحظه‌ها و لحظه شناسی خواص، سره را از ناسره و صحیح را از سقیم در مسیر تصمیم‌گیری جامعه باز می‌نمایاند. خواص یعنی کسانی که در لحظات تاریخی از روی بصیرت تصمیم‌گیری می‌کنند و دل‌خوش به زنده بادها و مرده بادها نیستند. جامعه عقربه‌ی حرکت خود را با تصمیم‌گیری‌های خواص تنظیم می‌کند.
حال سؤال این‌جاست که سران اصلاح طلب از جمله خاتمی که خود از همراهان سران فتنه بوده و در مقطعی پیشنهاد براندازانه‌ی رفراندوم را پس از انتخابات 88 مطرح کرده است، امروز جزو کدام دسته از خواص قرار می‌گیرد؟
این در حالی است که هنوز دلیل متقنی برای ردّ تحلیل‌هایی از این دست که عقب‌نشینی ظاهری فتنه‌گران بیش‌تر یک تغییر گارد در معارضه با نظام است، وجود ندارد. دشمن که با قمار در انتخابات روی اصل نظام تمام سرمایه‌ی خود را از دست داده در صدد است چند سکه‌ی سیاه خود را از روی میز بردارد. این جریان با ناکامی در جلب افکار عمومی به خصوص پس از حماسه‌ی تاریخی 9 دی به ظاهر میدان زیر سؤال بردن سلامت انتخابات را خالی کرده و اما به موازات آن طرح انحرافی «پیش شرط‌های غیر منطقی برای حضور در انتخابات» را مطرح کرده است.
واقعیّت اما این است که صرف نظر از طراحی‌های دشمن، جریان متخاصم به این زودی‌ها دست از معارضه بر نخواهد داشت و ساده لوحی است برخی حرکت‌های تاکتیکی و خرس خاله گی‌ها را به اسم عقب نشینی از مواضع پنهان و آشکار تلقی کنیم. به‌خصوص که دم خروس این عقب‌نشینی از پیش‌شرط‌های آن‌ها برای حضور در انتخابات، بیرون زده است.
در دهه‌ی چهارم انقلاب اسلامی مردم‌سالاری دینی در مرحله‌ی اثبات کارآمدی اسلام در اداره‌ی جامعه هستیم. حضور40 میلیون ایرانی پای صندوق‌های رأی در 22 خرداد نشان داد که ملت ایران ضمن تعظیم انتخابات در جامعه‌ی اسلامی اجرای احکام الهی و اسلامی را تنها نسخه‌ی شفابخش کشور می‌دانند اما در مقابل عده‌ای سعی دارند فضای کشور را مستبدانه وانمود نمایند و منکر دموکراسی واقعی در ایران شوند و به هر طریق ممکن چوب لای چرخ کارآمدی نظام قرار دهند.
هر چند این توطئه نیز به سرانجام نخواهد رسید و کسی نمی‌تواند در مقابل اراده‌ی ملت مسلمان ایران ایستادگی کند اما بیش از گذشته باید آگاه بود و با حضور در صحنه، مانع از تحرکات مذبوحانه‌ی مجموعه‌ی نیروهای ضد انقلاب شد.
منبع : پایگاه تحلیلی برهان
