هفته پیش اسدالله بادامچیان نماینده مردم تهران در مجلس و نماینده قوه مقننه در کمیسیون ماده 10 احزاب گفته بود مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم قوانین تحزب را رعایت نکرده اند. وی گفت مجمع روحانیون مبارز شکل خود را رها کرده، آنها نه مجمع عمومی، نه انتخابات مجدد، و نه حتی دبیر کل ندارند و حاصلا گزارش مالی هم نمی دهند. وی در عین حال تخلفات مجمع روحانیون مبارز را در جریان فتنه 88 را مربوط به ماده 16 قانون احزاب دانست و گفت قوه قضائیه به آنها رسیدگی می کند. اما بادامچیان زمان مشخصی را برای ارجاع تخلفات این مجمع به دستگاه قضا ارائه نکرد.
با این حال فولادگر یکی دیگر از اعضای کمیسیون ماده 10 احزاب در تازه ترین موضع به خبرنگاران گفت، در حال حاضر تخلفات مجمع روحانیون مبارز در حوادث انتخابات ریاست جمهوری سال 88 در حال بررسی است که بعد از جمع بندی به مراجع ذیربط ارسال می شود.
حال این سوال پیش می آید که تخلفات مجمع روحانیون مبارز در انتخابات چه بوده که باید به قوه قضائیه ارسال شود، بولتن نیوز در زیر به این پرسش پاسخ می دهد:
1-توهم تقلب، توقع ابطال و همه‌پرسی
تقلب به تعبیر یکی از اعضای مستعفی و تائب مجمع روحانیون مبارز «اسم رمز» آشوب‌های پس از انتخابات دهم بود. توهمی که سازندگان، خود باورکنندگان هم شدند. با اعلام نتایج انتخابات دهم و خودداری دو کاندیدای جریان اصلاحطلب از تسلیم شدن در برابر آرای ملت، مجمع روحانیون مبارز با انتشار بیانه‌ای، از اعمال نوعی «مهندسی آراء گسترده» ابراز تأسف کرد و خواستار ابطال انتخابات شد:
«برای دفاع از جمهوریت نظام، ابطال این انتخابات و تجدید آن در فضای عادلانهتر و منطقیتر مناسب است»
علی اکبر محتشمی‌پور، عضو مجمع روحانیون و رییس کمیته صیانت از آراء موسوی نیز بعد از اعلام نتایج انتخابات در کنفرانس مطبوعاتی خواستار ابطال انتخابات شد. وی از اصطلاح«شبه کودتا» برای حوادث پس از انتخابات بهره جست.
از این به بعد تقلب و مهندسی آراء و در نتیجه در خواست ابطال انتخابات، رویکرد ثابت این تشکل در بیانیهها و اعلامیهها بود. سومین بیانه‌ی مجمع پس از اعلام نتایج انتخابات دهم دوباره بر طبل ابطال انتخابات کوبید:
«مردم میگویند در انتخابات امانتداری نشده است و باید ابطال شود،....»
مجمع روحانیون مبارز چند ماه بعد گام نهایی در مطالبات ساختار شکنانه را برداشت و خواستار همه‌پرسی شد. در بیانیه این مجمع که به بهانه‌ی تجلیل از خطبههای هاشمی رفسنجانی در نماز جمعه صادر شد، آمده بود:
«با توجه به این که اعتماد میلیونها انسان نسبت به روند انتخابات سلب شده است... برای خروج از بن‌بست و بحران موجود به جای اصرار بر روش‌های نا کارآمد ... در یک همه‌پرسی که عموم ملت ایران آزادانه بتوانند در آن شرکت کنند .... نظرخواهی شود.»
2-سهیم در اغتشاشات
نقش مجمع روحانیون مبارز به تأیید ادعای موسوی و کروبی در تقلب خلاصه نشد، علاوه بر حضور مستقیم چهرههای برجسته‌ی مجمع در راهپیمایی اغتشاش آمیز 25 خرداد 1388، از این تاریخ تشکل اصلاحطلب پای ثابت فراخوان‌ها برای تجمع و اغتشاش بود. در این میان راهپیمایی30خرداد 88 قابل تأمل است. روز شنبه 28 خرداد مجمع روحانیون در فراخوان عمومی برای راهپیمایی روز دوشنبه 30 خرداد داد. با اقامه‌ی نمازجمعه 29 خرداد به امامت مقام معظم رهبری و توصیه‌ی ایشان مبنی بر پرهیز از «اردوکشی خیابانی» و در شرایطی که مجوزی از سوی وزارت کشور برای راهپیمایی مذکور صادر نشده بود، انتظار می رفت مجمع اطلاعیه خود را پس بگیرد. ولی این اتفاق تا بعدازظهر روز شنبه طول کشید. تنها 2 ساعت مانده به زمان تجمع، مجمع با صدور اعلامیه‌ای آن را لغو کرد. اما این اعلامیه بسیار دیر هنگام بود، چرا که اغتشاشاتی در آن روز رخ داد که حتی منجر به جان باختن چندین نفر شد و بدون شک فراخوان مجمع در این رویداد بیتأثیر نبود.
3-بحران سازی
با فروکشی کردن اغتشاشات خیابانی و آغاز برخورد قضایی نظام با اغتشاش‌گران، به بهانه‌هایی مانند حمایت از دستگیر شدگان، محکومیت دادگاه حوادث پس از انتخابات و ... بیانیهها و اطلاعیههایی از سوی مجمع صادر شد که مخرج مشترک همه آنها ترسیم فضای سرکوب، خفقان و نا امنی در کشور بود. مجمع در بیانیهای با تکرار ادعای تقلب نوشت:
« اعتراض آرام و پرشکوه مردم .... مورد تهاجم بیرحمانه قرار گرفت ...حتی تظاهرات آرام مردم را به خاک خون کشیدند...»
یا در بیانیه دیگری که به بهانه‌ی محکومیت دادگاه حوادث پس از انتخابات انتشار یافته بود، نوشت:
«متأسفانه پرده‌ی دیگری از سناریوی مفتضحانه و غیراخلاقی اصحاب تخلف و تقلب به نمایش گذاشته شد با این حرکت ناشیانه نه تنها تأثیری بر رفع تنش و ایجاد آرامش نداشت خشم ملت هوشیار و غیور ایران را برانگیخت»
مجمع در بیانیه‌ی دیگری که در آستانه‌ی ماه محرم سال 1388 صادر کرد، با بحرانی جلوه دادن اوضاع کشور، بازداشت متهمان حوادث پس از انتخابات را بدون رعایت قوانینی که از حقوق شهروندان دفاع می‌کند و نقض صریح قوانین کشور عنوان کرد.
برگزاری مراسم ترحیم کشته شدگان ناآرامیهای پس از انتخابات و... روی دیگر اقدام‌های تحریک کننده‌ی مجمع روحانیون برای تداوم این حوادث بود.
4- از مواضع مهدی کروبی تا شروط هاشمی
هرچند اقدامات و اظهار نظرهای مهدی کروبی، عضو سابق مجمع جای بررسی و تأمل جداگانه دارد، اما ادعاهای وی و ایراد اتهام‌های متعدد به نظام جمهوری اسلامی، این موضوع از سوی مجمع تأیید شد. به دنبال انتشار نامه‌ی مهدی کروبی به آقای هاشمی رفسنجانی که اتهام‌های بسیاری را متوجه نظام می‌ساخت، از جمله اتهام اعمال خلاف شرع و اخلاق مانند شکنجه و تجاوز و... در زندان‌های جمهوری اسلامی بود، مجمع با صدور بیانه‌ای ضمن حمایت از ادعاهای کروبی مدعی «سرکوب مردم» و «دستگیریهای وسیع با بهانههای واهی» و ...شد.
اما چرخ قدرت بازی‌های عجیبی دارد، مجمع روحانیون مبارز مانند دیگر جریان‌های اصلاحطلب برای حذف رقیب تازه وارد (محمود احمدینژاد) به ناچار دست اتحاد به رقبای سابق دراز کرد. هرچند سابقه ائتلاف آقای هاشمی رفسنجانی و جریان اصلاحطلب به دور دوم نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در سال1384(رقابت آقایان هاشمی و احمدی نژاد) می‌رسید؛ ائتلافی که در انتخابات دهم مستحکم شد، اما بعد از شکست رقیب اصلاحطلب در انتخابات دهم گرایش اصلاح طلبان برای سوء استفاده از پتانسیل رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام دو چندان شد. به دنبال اقامه‌ی نماز از سوی هاشمی در 26 تیر 88 که حرف و حدیث‌های بسیاری به دنبال داشت، مجمع روحانیون مبارز با صدوربیانیه‌ای ضمن تجلیل از هاشمی رفسنجانی، خواستار مراجعه به آراء عمومی شده و نوشت:
«به پیشنهادهای خیرخواهانه عزیزانی چون هاشمی رفسنجانی توجه و اهتمام کنند تا در سایه آن رهبری، ملت و کشور همه برنده‌ی صحنهای باشند که اگر وضع فعلی ادامه یابد، همه بازنده خواهند بود»
5-حمایت از حرمت‌شکنان عاشورا
شاید جمله‌ی میرحسین موسوی در حمایت از حرمت‌شکنان عزای حسینی در روز عاشورای 1388 هیچ وقت از حافظه‌ی ملت شیعه‌‌ی ایران پاک نشود که آنها را «مردمی خداجو» نامید، اما مجمع روحانیون هم با انعکاس وارونه این رویداد، حرمتشکنی را به پای حزبالله و کسانی نوشت که شب قبل به حضور سیدمحمد خاتمی در حسینیه جماران اعتراض کرده بودند.
6-پیگرد قضایی فرمانده
انتشار اسنادی از وابستگی و ارتباطات سید محمدی خاتمی و موسوی خویینی‌ها بهانهای بدست داد تا مجمع روحانیون مبارز با انتشار بیانیهای این بار نوک پیکان را سمت نهادی نشانه رود که رسالت آن پاسداری از آرمانهای انقلاب است. مجمع در این بیانیه خواستار پیگرد قضایی محمدعلی جعفری فرمانده سپاه به اتهام انتشار دروغپردازی و تهمت ناروا به محمد خاتمی و خوئینیها شد. سپس روابط عمومی مجمع اعلام کرد که این مجمع از فرمانده سپاه و روزنامه کیهان شکایت خواهد کرد.
بنابراین، مرور رفتارهای ساختارشکنانه‌ی مجمع روحانیون در همراهی با آمران و عاملان فتنه‌ی 88 روشن می‌کند که اگر حزب مشارکت و سازمان مجاهدین، بازوی راست فتنه88 به حساب آیند، این تشکل اصلاحطلب در خوشبینانهترین حالت بازوی چپ فتنه محسوب می‌شود. از این رو، برخورد قانونی با این تشکل اصلاحطلب از جمله لغو مجوز فعالیت آن هم‌چنان می‌تواند جزء مطالبات مردم و دلسوزان نظام و انقلاب باشد، هم‌چنان که در مقاطعی واکنش‌ها و مطالباتی از مردم و فعالان سیاسی را شاهد بودیم از جمله به دنبال برخی از رفتارهای مجمع به ویژه صدور بیانیه‌ی شماره‌ی3، مردم و فعالان سیاسی خواهان برخورد کمیسیون ماده 10 احزاب با تخلفات و اقدامات غیرقانونی مجمع روحانیون مبارز شدند و یا بعد از شعارهای «نه غزه، نه لبنان» در تجمع حامیان موسوی و کروبی در روز قدس 1388، مطالبات مردمی برای عزل محتشمی‌پور، عضو برجسته‌ی مجمع از ریاست کمیته‌ی دفاع از مردم فلسطین شکل گرفت و وی از این مسئولیت کنار گذاشته شد.
بولتن
