مسئولان مربوطه در مرخصي هستند ؟!

بعضي وقت ها خوب است آدم چيزي را نبيند و حرفي نزند، و به قول معروف خودش را بزند به كري، اما بعضي وقت ها اگر سخني از مرحله حرف بگذرد و به عمل برسد، ديگر نشنيدن و نديدن عين خيانت است. آن وقت نه تنها بايد حرف زد كه بايد تشر زد، داد زد و يقه گرفت.
گاهي وقت ها، بعضي چيزها حكم آوار دارد كه اگر بريزد، خفه مي كند، مي كشد و خرابي به بار مي آورد، هرچند ظاهرش شكل آوار نيست! مثل همين جريان رستوران هاي زنجيره اي آمريكايي...
چند روز قبل يك نفر هفته نامه آسيا را داد دستمان و خواست ورقي بزنيم تا «ماي» برند نديده با چهار تا فروشگاه و مارك و برند خارجي آشنا شويم كه گويا از نان شب هم براي هر ايراني واجب تر است! اين كه يك ايراني در شرايط تحريم و جنگ نرم سردتر از دهه 70 شوروي و آمريكا، نداند كه شركت «نايك» چه كفشي به بازار فرستاده و مدل هاي پاييزه «كانالي» كدام است و «دي كن واي» (DKNY) عطر يك ميليون دلاري به بازار مي فرستد، به حتم اين روزها يك فاجعه به حساب مي آيد؛ چرا كه از هر ده نشريه اي كه ورق مي زني دوتايش چنان با تبليغات خارجي عجين شده كه به سختي مي توان كلمات فارسي را در آنها پيدا كرد.
تاريخ نشريه براي شنبه 29مرداد بود و روي جلدش هم به ظاهر يك خبر كه نمي دانستيم بايد از شنيدنش خوشحال شويم يا ناراحت يا حتي دلخور و عصباني از دست سياست هاي عجيب و غريبي كه دست كم ما را در رابطه با خودمان و تكليف مان با اين برندها و رستوران ها و مارك ها و به كل آمريكايي ها دچار سردرگمي كرده است.
اين كه ما بالاخره با آمريكا مشكل داريم يا نداريم؟ شركت هاي آمريكايي به خصوص از نوع شكمي اش كه هيچ دردي از اقتصاد اين مملكت دوا نمي كنند و فقط سرمايه مي برند، بالاخره خوب است يا بد؟
اين كه در اين روزها كه اقتصاد ورشكسته آمريكا و اروپا موج اعتراض مردم اين كشورها را در خصوص سرمايه داري به همراه داشته است، ما بايد حكم ناجي سرمايه داري را بازي كنيم يا مخالف آن را؟
و... و دهها مسئله ديگر كه جوابش در دست مسئوليني است كه مذاكره مي كنند و مجوز مي دهند به «كي اف سي» كه هيچ چيز از مك دونالد كه به خاطرش سه دهه قبل، آن همه هياهو به پا شد كم ندارد. آيا آرمان هاي ما فرق كرده است؟
بعد از خبر افتتاح كي اف سي، روزنامه آسيا چند خبر ديگر را در شهريور به چاپ رساند، آمدن مدير ارشد اين شركت، تيتر يك اين نشريه در روز 12شهريور بود كه مي گفت، انگاري خوش به حالمان شده، ما ايراني ها تحريم هاي آمريكا را دور زده ايم!!
پيگيري خبر راه اندازي اين رستوران در شماره هاي بعد با خبر حضور پررنگ پپسي و كوكا همراه شد و دست آخر نويد سه رستوران كنتاكي را در تهران و كرج به مردم داد!
اكنون در شرايطي كه هر روز به افتتاح اين شركت ها نزديك مي شويم يك سؤال در ذهن ما مطرح مي شود، آيا به راستي اين ما هستيم كه اقتصاد ورشكسته آمريكا و اروپا را كه براي به پاخاستن به ميلياردها دلار و هزاران شغل نياز دارد، دور مي زنيم يا آمريكايي ها در قالب كنتاكي و نوشابه ما را دور زده اند تا علي رغم تحريم هايي كه در بوق و كرنا مي كنند، سرمايه هاي ارزي ما را از كشور خارج كنند.
در حالي كه نيازهاي دارويي، مواد صنعتي، صنايع هواپيمايي و ... دهها نياز اقتصادي ما به خاطر تحريم هاي آمريكا با مشكل مواجه است، نوشابه و كنتاكي آدم را به ياد فريب كودكانه اي مي اندازد كه اروپايي ها دويست سال قبل براي فتح جزيره هاوايي در مقابل بوميان آمريكا اجرا كردند، آنها در حالي كه تظاهر مي كردند، اشياي گرانبهايي را به بوميان مي دهند، با دادن آينه و شانه و سنجاق سر و امثال آن، گنج هايي را به غارت بردند كه بنيان اروپا را ساخت، آيا ما در درك شرايط كنوني و هدف هاي استعماري شركت هاي آمريكايي، تا حد بوميان هاوايي تنزل كرده ايم؟
و بالاخره روزنامه آسيا در شماره ديروز خود از ورود مدير ارشد كي اس اف KSF به تهران خبر داد و اين سؤال را پديد آورد كه مسئولان مربوطه براي مرخصي به كدام نقطه دورافتاده رفته اند كه عرصه اقتصادي كشور را در چنگال شركت هاي غارتگر آمريكايي و كارچاق كن هاي رسانه اي و دلال هاي مفت خور داخلي رها كرده اند؟!

منبع: کیهان