وقتی بیانیه نویس ها ناشناس می شوند

به گزارش «جوان آنلاین»، پس از سخنرانی رئیس جمهوری در مقر سازمان ملل متحد در خصوص ضرورت تشکیل کمیته حقیقت یاب پیرامون حادثه مشکوک 11 سپتامبر که منجر به وقوع دو جنگ و نقض حقوق میلیونها شهروند در داخل و خارج از امریکا شد بیانیه منتصب به 14 زندانی فتنه 88 منتشر شد که آنان نیز تشکیل کمیته ای را خواهان شده بودند. چندی بعد نامه ی دیگری با عنوان 16 زندانی خطاب به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام منتشر شد که خواهان تعریف جرم سیاسی شده بودند تا در نهایت عدد امضا کنندگان نامه ها به 23 تن رسید که در شروع سال جدید با دو موضوع منتشر شد ( به مناسبت سال نو و دیگری خطاب به مراجع تقلید).
فارغ از محتوای نامه ها ، نحوه جمع آوری امضا و میزان اطلاع افرادی که از سوی رسانه ها به عنوان امضا کنندگان این نامه ها معرفی می شوند از محتوای مطالب نامه ها ، سوال اساسی اینست که چه کسانی این نامه ها را نگاشته و منتشر می کنند در حالیکه برخی از زندانیان از وجود چنین نامه ای ابراز بی اطلاعی می کنند؟
دوم آنکه چگونه نامه ای با عنوان 23 نفر مشخص منتشر می شود اما امضا کنندگان آن رسما اعلام نمی شوند؟
شاید این نامه ها ادامه سناریو دشمنان برای زنده نگه داشتن فتنه متعفن 88 باشد، چنانکه وبسایت جرس نیز با اعلام بی اطلاعی از نویسندگان نامه ها از واژه «احتمال » برای اسامی امضا کنندگان نامه نام می برد و می نویسد «این زندانیان سیاسی تصمیم گرفته اند بیانیه های خود را در سال تازه و از این به بعد، با عنوان کلی 23نفر» منتشر کنند.