گزارش ويكلي استاندارد از شكست آمريكا در جنگ نرم با ايران

آمريكا جنگ نرم در عراق را پس از 8 سال كش و قوس به ايران واگذار كرده و شكست خورده است.
به گزارش کیهان، نشريه ويكلي استاندارد، هفته نامه آمريكايي است كه توسط نومحافظه كاران منتشر مي شود. اين هفته نامه با ارزيابي سفر 8 روز پيش رابرت گيتس به عراق و نزديك شدن موعد خروج اشغالگران مي نويسد: شايد اين سفر، آخرين سفر رسمي گيتس به عراق باشد. او قرار است به زودي بازنشست شود. اما سفر وي سفر پيروزي نبود. گيتس مثل هميشه مبهم حرف زد و گفت هنوز زود است كه «پايان مأموريت» را اعلام كند. اين همان جمله اي است كه چند هفته پس از حمله نيروهاي ائتلاف به عراق، از سوي جرج بوش اعلام شد. دولت آمريكا بيشتر دوست دارد زماني كه آخرين سرباز را از عراق خارج كرد، پايان مأموريت را اعلام كند بدون توجه به اينكه دستاورد نهايي چيست؟
هفته نامه آمريكايي با اشاره به برخي اظهارنظرها كه عراق ديگر نيازي به حضور نظامي آمريكا ندارد، نوشت چنين اظهارنظرهايي، به طرز خطرناكي بي پايه و عوامانه است. هيچ نوع پيشرفتي در زمينه همكاري دوجانبه عراق با آمريكا در زمينه هاي غيرنظامي وجود ندارد. در واقع مي توان گفت آمريكا در زمينه همكاري هاي غيرنظامي هيچ كاري نكرده اما برعكس، ايران هر آنچه مي توانسته به كار گرفته تا ميان عراق و آمريكا فاصله بياندازد. نه تنها شبه نظاميان تربيت شده در ايران را مي توان در عراق ديد بلكه روحاني، سپاهي، و پروپاگانداي ايراني سراسر عراق را فرا گرفته است. آمريكا هيچ كاري در مقابله با اين وضعيت انجام نداده است. ما نتوانستيم كشورهاي غربي را قانع كنيم كه در سرمايه گذاري با شركت هاي ايراني درعراق رقابت كنند. هيچ نوع تحرك ديپلماسي عمومي با عراق براي محدود كردن تأثير ايران انجام نداده ايم. در مقابل ايراني ها به هر راهي متوسل شده اند تا تأثير آمريكارا كم رنگ كنند. اگر آينده آمريكا و عراق به قدرت نرم محدود باشد، پس ديگر آينده اي براي آمريكا در كار نخواهد بود. دولت اوباما اين بازي را از قبل واگذار كرده است. اين تصور كه آمريكا با قدرت نرم خود، جاي خروج نظامي خود از عراق را پرخواهد كرد، يك تفكر نادرست است.
گزارش ويكلي استاندارد حاكي است: منتقدان عمليات نظامي سال 2003 آمريكا در عراق مي گويند اين حمله هيچ نفعي براي آمريكا نداشت و فقط به نفع ايران تمام شد. تهران البته از سقوط صدام حسين سود برد اما خيلي از آمريكايي ها از كار كردن با سياستمداران عراقي كه مورد حمايت ايران هستند، ابا دارند. نقش ايران در معادلات اخير سياسي در عراق بسيار جدي است. مالكي چرا بايد خود را فداي آمريكا كند در حالي كه قرار است ديگر خبري از واشنگتن نباشد.