آرشیو نسخه های rss پیوندها تماس با ما درباره ما
مفیدنیوز
اَللّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِهِ في هذِهِ السّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَةٍ وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْناً حَتّى تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فيها طَويلا                                                                           
صفحه اصلی | سیاسی | اجتماعی | فضای مجازی | اقتصادی | فرهنگ و هنر | معارف اسلامی | حماسه و مقاوت | ورزشی | بین الملل | علم و فناوری | تاریخ جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ rss
نسخه چاپی ارسال
دفتر مقام معظم رهبری
پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله نوری همدانی
پایگاه اطلاع رسانی آثار حضرت آیت الله مصباح یزدی
سایت اینترنتی حجه الاسلام والمسلمین جاودان
استاد قاسمیان
حجت الاسلام آقاتهرانی
پاتوق كتاب
شناخت رهبری
عصر شیعه
پایگاه وبلاگ نویسان ارزشی
صدای شیعه
عمارنامه
شبکه خبری قم
حب و بغض، انسان را کر و کور می‏کند!

حب و بغض، انسان را کر و کور می‏کند!


یادداشت های یک طلبه


انسان ناچار سه جور نظر دارد: یک نظرى که نظر بیطرف است. این یک نظر است‏. یکى هم نظر طرفدارى از یک روش، از یک جریان؛ یک نظرى هم مخالفت با یک روش و یک جریان؛ نظر بیطرف و نظر طرفدارى از یک مسأله و نظر طرفدارى از یک مسئله دیگر. نظرى که حبّ باشد به یک جریانى، یا بغض باشد به یک جریانى، این نظر نمى‏تواند یک نظر سالم باشد؛ حُبُّ الشَی‏ءِ یُعمِى و یُصِمُّ. بغض هم همین طور است؛ نور عقل را خاموش مى‏کند. حبّ مفرط به یک روشى اسباب این مى‏شود که خود آن کسى که حبّ دارد توجهى به این ندارد که از مبدأ حبّ دارد این مطلب صادر مى‏شود و این مطلب حق نیست؛ مطلبى است که از راه حبّ است. و خواه یا ناخواه این نظر، نظر صائب نیست. انسان خودش را نمى‏تواند بشناسد به این زودیها؛ انسان تا آخر عمرش، تا آن وقتى که از این دنیا خارج مى‏شود، گرفتار یک مسائلى در باطن خودش هست که خودش هم نمى‏تواند بفهمد. باید عرضه کند خودش را انسان به کسانى که بى‏نظر هستند.

اگر نظر از راه حب شد، همیشه دنبال این مى‏رود که آن مطلبى را که مربوط به آن روشى است که این دوست دارد آن روش را، آن مطلب را، به هر عنوانى که هست ثابت کند، و لو اینکه این عنوانى که هست عنوان خلاف باشد، خلاف اخلاق باشد، خلاف منطق باشد. آنى هم که بغض به یک روشى دارد نظرش نظر سالم نیست، آن هم دنبال این است که آن طرفى که مورد بغض اوست و آن روشى را که نمى‏پسندد، با هر توجیهى که باشد، آن را تصحیح کند. و لهذا مى‏بینید که یک مطلب، یک امر، از یکى صادر مى‏شود، [در] یک وقت و یک محیط، یک مطلب از یک کسى صادر مى‏شود، یک عمل از یکى صادر مى‏شود، دو طایفه‏اى که یکیشان این را خوب مى‏دانند و دوست مى‏دارند و یک طایفه این را بد مى‏دانند و دشمن مى‏دانند، آن مطلب واحدى که زمانش واحد و همه جهات واحد است وقتى که پیش آنها مى‏رود که مورد محبت هست آن آدم. تمام مطالب او را، و لو مخالف با عقل باشد، و لو مخالف با منطق باشد، مى‏پذیرند و تأیید مى‏کنند، شروع مى‏کنند به اینکه خیر، مطلب همین است. و آن دسته‏اى که با این خوب نیستند اگر یک مطلب خوبى هم این بگوید، آنها دنبال این هستند که نه، این حرف صحیح نیست. این دو نظر را انسان مبتلا به آن هست. نظر بیطرف بسیار کم است.

یعنى «نظر» بیطرف باشد؛ خود آدم هیچ وقت نمى‏تواند بیطرفِ بیطرف باشد. لکن در نظر دادن حق را ببیند. تحت تأثیر حق واقع بشود؛ این حق چنانچه از دشمن من هم صادر شد، من او را تمجید کنم به عنوان اینکه حق است. و باطل اگر از دوست من هم صادر شد، آن را تکذیب کنم به عنوان اینکه باطل است. و لو در باطن فرض کنید یکى یک روشى را دوست دارد، یکى روش دیگر را؛ لکن در مقام نظر دادن، در مقام مصلحت‏اندیشى براى کشور یا براى اشخاص، آن نظر حب و بغض خودش را کنار بگذارد، برود دنبال حق و باطل.

حق هر جا هست باید دنبالش رفت و او را با آغوش باز پذیرفت، و لو بر خلاف نظر خود من هست. و باطل را هر چه هست و از هر کس صادر بشود باید نپذیرفت به عنوان اینکه باطل است. اشخاص و گروهها و اینها را باید کنار گذاشت، حق و باطل را ملاحظه کرد. آن وقت هم براى اثبات حق و ابطال باطل اگر انسان گرفتار بشود به عصبانیت و عرض مى‏کنم غیظ و غضب کردن، نه مى‏تواند حق را به دست بیاورد؛ و نه مى‏تواند باطل را ردش کند.

***

زمان: صبح ۶ خرداد ۱۳۶۰/ ۲۲ رجب ۱۴۰۱
مناسبت: سالگرد تأسیس مجلس شوراى اسلامى‏
حضار: نمایندگان مجلس شوراى اسلامى‏
مرجع: صحیفه امام خمینی(ره)، جلد ‏۱۴، صفحه ۳۶۶

***

متن کامل و فایل صوتی این سخنرانی را می‏توانید در پایگاه اینترنتی «روح ‏الله» بیابید.

http://hemati.ir



نام(اختیاری):
ایمیل(اختیاری):
عدد مقابل را در کادر وارد کنید:
متن:

کانال تلگرام مفیدنیوز
کلیه حقوق محفوظ است. نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع ميباشد.