از آنجایی که "جامعه کم حافظه است"؛ اهم وظایف رسانه اعم از دینی و غیر دینی، بازبینی و بازنگری وقایعی است که در گذشته اتفاق افتاده و مرور آنها می تواند تاثیر بسازایی در روند انتخاب مردم در آینده داشته باشد. محور این بازبینی اصحاب رسانه در حکومت دینی، بازنگری مواضع مسئولین در نسبت به ولایت فقیه و دفاع از ولی فقیه بهنگام حوادث گذشته است تا مردم بتوانند در بزنگاه انتخابات نسبت خود را با اهل تولی بدرستی تعریف کنند.
پس از گذشت دو سال از جریانات فتنه ۸۸ بایستی به ارزشگذاری مواضع و عملکرد افراد پرداخت. هرچند افرادی که دیر یا زود، کم یا زیاد، صریح یا مبهم مبادرت به اخذ مواضعی کردند اما با مرور زمان دفاع از ولایت و برائت از فتنه ایشان، راحتر می توان به صحت و سقم ادعاهای آنان در اتفاقات بعدی من جمله ورود به فضای نقد درون گروهی اصولگرایان، پی برد.
نکته: بعضی از چهره های سیاسی در 27 بهمن ۱۳۸۹ یعنی دو روز پس از کشته شدن تعدادی از جوانان به واسط حیلت فتنه گران، اقدام به موضع گیری شفاف کردند که مصداق "نوشدارو پس از مرگ سهراب" تلقی می شود.
موسوی - کروبی
بیشترین امتیاز منفی متعلق به دو کاندیدایی است که با هرچه بیشتر دست و پا زدن در گرداب فتنه بیشتر غرق شدند. فتنه ای که (حداقل) ندانسته از بازیگران اصلی آن بودند بدون اینکه بازیگردان را دیده باشند. بارها رهبر انقلاب و امت حزب الله از ایشان خواستند که از طراحان فتنه اعلام برائت کنند تا حداکثر به لجبازی متهم شوند اما (حیف) ایشان حتی یک بار هم نخواستند قبول کنند که بازیچه هستند و برچسب طراحان فتنه را به جان خریدند. شاید چون "ختم الله علی قلوبهم" شامل آنان شده بود.
موسوس و کروبی با فراخوان مردم در 25 بهمن با وجود آنکه مجوزی از طرف وزارت کشور صادر نشده بود بار دیگر بر این شائبه صحه گذاشتند که بازوان عملیاتی طراحان فتنه ای هستند که در خارج از کشور به طراحی راهکارهای سخت و نرم برای براندازی نظام مشغول بودند. با عدم اعلام برائت موسوی و کروبی از اغتشاشات 25 بهمن بر همگان مسجل شد که ایشان حق هیچگونه اظهار نظری در روند اعتراضات ندارند و تنها بایستی برنامه های مافوق خود را تمکین کنند.
اگر قصد فتنه گران براندازی نظام نبود قطعا با یک برنامه ریزی دقیق می توانستند در آینده ای نجندان دور و طی یک مسیر قانونی به اهداف خود برسند. شاید اگر موسوی انتخابات ریاست جمهوری را معتبر اعلام می کرد و به رئیس جمهور منتخب تبریک می گفت، می توانست در انتخابات مجلس نهم که در بهمن ۹۰ برگزار می شود علاوه بر تمام لیست تهران، ۱۰۰ کاندیدای دیگر در سراسر کشور را با تاییدات خود به انتخاب مرم برساند و در مجلس به اهداف خود ادامه دهد و فرصت را برای دور بعدی ریاست جمهوری از خود سلب نکند.
خاتمی - هاشمی
خاتمی که با کناره گیری از کاندیداتوری خود به همگان فهماند به دلیل نداشتن امید برای انتخاب شدن کنار کشیده است با حمایت از موسوی سعی کرد این تصور را تغییر دهد. اما بعد از انتخاب نشدن موسوی، در افواه عمومی خاتمی متهم به تفرقه افکنی در میان اصلاحطلبان شد که اگر مانده بود موسوی و کروبی(و رضایی) کاندیدا نمی شدند و چنین می شد و چنان می شد. و خاتمی هم برای همیشه به تاریخ پیوست و حداکثر بنیاد تبلیغاتی باران و گفتگو با عده ای بر سر تمدن!
و اما هاشمی که ستون انقلاب بود. همین بس که خداوند در قرآن می فرماید"و بدانید که اموال و اولاد شما وسیله آزمایش هستند"(انفال ۲۸). پس وای بر کسانی که از این امتحان سرافکنده برون بیایند و تا آخرین نفس از اولاد فتنه گر خود حمایت کنند. اولادی که گاه بر دوش نامحرمان فتنه ای را در راستای برندازی نظامی مقدس رهبری می کند و گاه با تطمیع کردن آشوبگران. البته هاشمی نیز تا 27 بهمن در کمال ناباوری دوستان خود در خبرگان و انتظار مردم، علیه مسببین حوادث فتنه که منجر به خفتن جوانانی بیدار شده بود، موضعی اتخاذ نکرده بود.
محسن رضایی
سردار دکتر پاسدار رضایی. نامی که اگر بر طبل تقلب نمی کوبید ظرفیت داشت اتوبان که نه شهری را به نام او زد. هرچند بعدها بهانه این ادعا را در مسیر قانونی انداختن خواسته های موسوی و کروبی اعلام کرد. هرچند آقای رضایی در 26 بهمن رسما از سران فتنه اعلان برائت کرد اما ناگهان چقدر زود دیر می شود. دیگر سربازان قدیمی، رضایی را "آقا محسن" نمی خوانند. شاید از اولین فرمانده سپاه انتظاراتی بیش از این بود که دستاوردهای دولت مردم مدار را (با همه کاستی هایش) نادیده بگیرد. شاید انتظار نمی رفت که ادعا کند "کشور را در زمان جنگ من می چرخاندم".
علی لاریجانی
سیاستمداری با کفش های کتانی. تا به این مرحله را با سیاست خاص خود که "نداشتن خط قرمز" است خوب پیموده است اما بعید است از این بالاتر برود. لاریجانی که در دولت نهم به طرز ناجوری از کار کنار گذاشته شده بود و ترحم همگان را برانگیخت، در انتخابات مجلس هشتم توانست با رأیی بالا وارد مجلس و سپس بر کرسی ریاست بنشیند. برادر کوچک جواد که می رفت جای خود را برای ریاست جمهوری یازدهم باز کند، با موضعگیری های خود در دوران فتنه بر آینده روشن خود پشت کرد. البته او هم مانند رضایی در 26 بهمن خواستار برخورد قاطع با سران فتنه شد اما 26 بهمن و ای کاش این موضع را 24 بهمن و قبل از آخرین حضور فتنه گران در خیابان ها اعلام می کرد. به هرحال بایستی از موضع شفاف دیرهنگام مجلس که بازتاب نظر مردم بود تشکر کرد.
شاید علی از برادر بزرگتر خود (جواد) چنین آموخته بود که در حاشیه اجلاس شرم الشیخ در یک مصاحبه گفته بود :"اگر مصلحت حکم کرد می توان در قعر جهنم با شیطان مذاکره کرد". علی لاریجانی نیز در ایام نحس فتنه درس خود را پس داد و هرگز در مصاحبه های خود خط قرمزی مشخص نکرد که اگر فردی از آن رد بشود غیرت وی را برانگیزد. وی با این دست موضع گیری ها شانس همیشه خود را برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری و جذب آراء امت حزب الله از دست داد.
محمدباقر قالیباف
آقای قالیباف در یک ویژه نامه و 9 ماه پس از انتخابات نه تنها موضع روشنی در برابر سران فتنه نمی گیرد بلکه با مساوی دانستن سهم سران فتنه و مقابله کنندگان با دیکتاتوری مدرن، موزیانه به ترمیم چهره ی فتنه گران می پردازد. وی در این مصاحبه علی رغم سخنان مکرر آقا در خصوص فتنه و حوادث پس از انتخابات حتی بعد از روز قدس ، 9دی و 22 بهمن هیچ نامی از فتنه و فتنه گران نمی برد.
به نظر می رسد وی تا به حال امید داشت، این عده بتوانند دولت را ساقط کنند و به همین دلیل موضع گیری صریحی در قبال سران فتنه نکرده بود. قالیباف هنوز هم یک دو رگه ی سیاسی است و بیش تر از آنکه یک اصولگرای منتقد باشد نقش یک ماهیگیر را بازی می کند که منتظر آبی گل آلود است.
دکتر محمد باقر قالیباف نیز از چهره هایی بشمار می رود که با پاگذاشتن روی نردبان اصولگرایی؛ عملکردی غیراصولی از وی انتظاری بعید به نظرمی رسید تا جایی پیش رفت که برخی براین باور شدند که احتیاط های بی اندازه وی موجب شده تا از زمره اصولگرایی در نگاه مردم خارج گردد و ورود قالیباف در فضای نقد درون گروهی اصولگرایان از نظر اهل فن، مضحک و غیر قابل بررسی است.
پس به گفته مقام معظم رهبری:" بایستی به واسطه بصیرت، از حوادث گذشته عبرت گرفت که مردم بیدار همیشه در صحنه هرگز اغوای سیاستمداران سیاست باز نمی شوند."
وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقينَ
http://alireza-forghani.blogfa.com/post-43.aspx
