همذات پنداري اصلاح طلبان فراري با سازمان تروريستي منافقين

پرونده گروهك تروريستي منافقين تبديل به اسباب شرمندگي ساير محافل اپوزيسيون ضد انقلاب شده است.
به گزارش کیهان، به دنبال اصرار اين گروهك به حفظ پادگان اشرف در شمال بغداد و عدم اطاعت از دستور دولت عراق جهت تخليه آن كه به درگيري انجاميد، سازمان تروريستي ياد شده تلاش رسانه اي وسيعي را به همراه برخي رسانه هاي غربي انجام داد تا ضمن مظلوم نمايي، سوابق سياه گذشته را به فراموشي بسپارد.
همزمان برخي گروهك ها نظير سلطنت طلبان (رضا ربع پهلوي)، حزب دموكرات، فدائيان خلق، حزب توده و شماري از وابستگان، جبهه ملي و ملي مذهبي به حمايت پر از تناقض از منافقين پرداختند و نسبت به نقض حقوق بشر ابراز نگراني كردند. آنچه در اين ميان جالب بود همراهي توأم با احتياط اصلاح طلبان فراري با اين موج حمايت از تروريست ها بود. به غير از سايت جرس وابسته به كديور و مهاجراني، شبه اصلاح طلباني نظير فريبا داودي مهاجر، علي افشاري، روزبه ميرابراهيمي، مجيد محمدي، اميرحسين گنج بخش، سعيد قاسمي نژاد، مهدي اميني و محمد صادقي نيز از منافقين ابراز حمايت كرده و در عين حال مدعي شده اند اين فارغ از پرونده و سوابق سازمان ياد شده است!
با وجود اين تحرك شرم آور، مروري بر برخي مطالب رسانه هاي ضد انقلاب نشان مي دهد كه آنها نيز معتقدند منافقين به اعتبار سوابق جنايت و ترور عليه دو ملت ايران و عراق، هيچ توجيهي براي ادامه حضور در پادگان نظامي اشرف ندارند و آخرين بقاياي رژيم جنايتكار صدام هستند كه بايد پاكسازي شوند.
در اين باره سايت گويانيوز در كنار چندين مطلب حمايتي خاطر نشان كرده است: جنبش سبز چگونه مي تواند از سازمان مجاهدين [منافقين]حمايت كند؟ روش هاي آنها كجا با شعار مبارزه با خشونت سازگاري دارد؟ آنها بودند كه پس از اختلاف با حكومت اسلحه برداشتند و آتشي برافروختند كه دامنگير بسياري شد. پس از آن، با عزيمت به عراق، در حالي كه اين كشور در جنگي خانمانسوز با ايران بود در پناه و ياري ديكتاتور ديوانه آن سامان قرار گرفتند. هيچ فرزند خلفي در خانه دشمن نمي نشيند و بر خانه پدري سنگ نمي زند. مبارزه با حكومت دليلي ناموجه براي همبستگي با دشمن وطن و تماميت ارضي ايران بود. در پناه نيروهاي بيگانه جنگيدن و فرزندان ايران را هدف گلوله هاي خويش ساختن، راه رسيدن به آزادي نبود. بدينگونه بود كه سازمان مجاهدين مورد خشم ملت ايران قرار گرفت و اين نه بدليل تبليغات جمهوري اسلامي، كه به حس وطن پرستي ايرانيان است كه خويش به دشمن نمي سپارند. آنچه بر اعمال ناصواب سران اين گروه افزود، همان عمليات مرصاد يا فروغ جاويدان است. اين عمليات كه با چتر حمايتي صدام و پس از پذيرفتن قطعنامه صورت گرفت، في نفسه عملي غير اخلاقي و مذموم و مخالف با حس وطن پرستي يك ايراني غيرتمند بود. مجاهدين نه تنها باز به روي هموطن خويش تيغ كشيدند، بلكه هزاران نفر از طرفداران خويش را فداي اغراض سياسي خويش كردند.
گويانيوز تاكيد مي كند: «ترديدناپذير است كه پس از سقوط صدام و به قدرت رسيدن مخالفان او، از آنجا كه همكاري مجاهدين با صدام نيز جاي هيچ شك و شبهه اي ندارد لذا بالطبع آنان نيز مورد غضب دولتمردان امروز عراق قرار گرفتند».
يادآور مي شود دفاع اصلاح طلبان فراري از تروريست ها در حالي است كه آنها در اغتشاشات خياباني سال هاي 78 و 88 در صف مشترك براندازي و در كنار منافقين قرار داشتند و پس از آن هم براي فرار از كشور از سرويس هاي ويژه اين سازمان تروريستي برخوردار شدند و بنابراين حساب آنان كاملا با هم آميخته شده است. سال گذشته فاطمه حقيقت جو از همه جريان هاي اپوزيسيون مدعي اصلاحات و از جمله از سازمان منافقين دعوت كرده بود كه به ائتلاف كامل برسند.