شهيد منصور کاظمي

هوالرئوف

هرگز به من نگو که شما ساده ايد و با اين سخنان روحاني شما را مي فريبند و به مهلکه مي افکنند. اين همه خلوص را فطرت بيدار انساني نمي تواند در نظر نگيرد. کساني که در اينجا هستند به کدام اميد از راحتي شب و روز خود در تهران صرف نظر کرده اند و به اينجا آمده اند؟ شبهاي سرد اينجا را تحمّل مي کنند و روزهاي گرم يا لااقل پر گرد و خاک که اينها تنها قسمت هاي طبيعي اينجاست! رزمهاي فراوان که البته در اينجا کم است امّا در گردان هاي ديگر غوغا مي کنند. همه اين بچه ها اين چيزها را مي دانند پس چه چيز آنه را به اينجا مي کشاند؟!

شبهاي عمليات در وهله اول وحشتناک است پس چه چيز آنها را اينجا مي کشاند؟ به قول يکي از بچه ها حمله ها هم ديگر جاذبه خود را از دست داده است. بله اگر تحقيق کنيم هيچ جاذبه مادّي در حمله و جبهه و جنگ نمي بينيم؛ ولي آنچه که اين موجود وحشي را تا اين حد مقبوليت مي بخشد جاذبه مادّي نيست. اگر مي بينيم روز به روز بر آمار اعزام ها افزوده مي شود نه به خاطر تير و تفنگ است بلکه علّت اصلي آن است که بعد از چند سال که از جنگ مي گذرد، اين جماعت جنگ را با فطرت خويش سازگار يافته اند؛ اين اصل مطلب است و همه آن.

من مي روم امّا اگر زنده برنگشتم، به ياد محسن فاطمه گريه کن و اگر سلاح دشمن قلبم را پاره پاره کرد، به ياد حسنش گريه کن و اگر تير بر تارک سرم خورد و آن را دو نيم کرد، به ياد شوي فاطمه گريه کن و اگر بدنم را پاره و لهيده يافتي، به ياد حسينش گريه کن ولي اگر جسمم را ديگر هرگز نيافتي، به ياد فاطمه گريه کن که من نيز به ياد او بارها گريه کردم و هميشه گريه خواهم کرد؛ چون از او مظلوم تر سراغ ندارم.

اينک من مي روم تا انتقام سيلي زهرا بگيرم.

شهيد منصور کاظمي

رشته : مکانيک- دانشكده فني

تاريخ شهادت : 13/12/65