زبان حال شهيد منصور كاظمي در فراق شهيد علي حلاجيان

سلام برتووامام تو.سلام برتو ودين تو.سلام برتو وخون پاكي كه با طراوش خود خاك سنگرت راچنان ارزشي بخشيد كه هيچ خاكي به آن پايه نرسيد خوشا برآنانكه در آخرين لحظات حيات باتو بودندوديدندشهيدي راقبل از شهادتش وديدند شاهدي را قبل از شهادتش.وديدند سنگري را كه از فراق ياري كه شب وروز با زمين وزمان تسبيح خدا مي گفت وبا او هم صدا مي شد مي گريست وديدند پيكري را كه در كوتاه زماني، خويش را داد تا در ميهماني حضرت دوست شركت نمايد.علي جان اينك ما مانده ايم و وامانده ايم، ما ايم با بالهاي شكسته كه توان پرواز ندارد.ماايم بادستان آلوده كه بسويت دراز كرده ايم وپاك باد دامان تو از آلودگي.تودر ميان ملائكي مادر ميان مسائلي كه خود مي سازيم وحل مي كنيم وسرگرم مانديم با اين كارهاي شبانه روزي.علي هنوز صدايت در گوشمان هست كه چگونه باصلابت وبي تكبرو با حلاوت جاودانه اي كه ازامامانت گرفته اي سخن مي گفتي وچه نيكو سخناني واز خود به كه شكايت كنيم كه اين گوشهارا ديگر شايستگي شنيدن صدايت نيست هنوز جديت را در را در كارهايت مي بينم، چه نيكو معراج نمودي، ديروز در دوكوهه با هم نشسته بوديم وتوصبحانه مي خوردي ومن همسفره بودم وامروز درهر مجلسي كه ياري از تو مي شود سخن از شركت تودر ميهماني اباعبدالله بود.به كجا رفتي !!تو چه كردي كه چنين فراقت آتش برجانم مي افكند!خدايا اگر در آخرت بين من و علي جدايي افكني، وفرقت بيني وبين اوليائك واحبائك چونان ضجه زنم كه هيچ ضجه زننده اي بمن نرسد چنان نالم وزاري كنم كه هيچ ناله وزاري كننده اي هم ناله ام نشود.

گوارايت باد جام شراب شهادت كه از دست يار بدستت رسيد

علي جان مارادرياب كه دراين ديارمانده ايم ودست وپامي زنيم ...

شهدابهترین خلق خدایند.شهداعاشق و معشوق، محبو محبوب خدایند.خلفای خدا بر روی زمینند. و باتمامیت عمرشان ایستاده اند و آموزگار چگونه ماندن و چگونه رفتن مایند. و راهشان را نرفته سخت است كهبه مقصد بیندیشیم. كه آنان به مقصد می رسندكه پا جای پای شهیدانمی گذارند.

السلام عليكم يا انصار دين الله، السلام عليكم يا انصار رسول الله، سلام بر تو اي علي