آنچه بی بی سی فارسی در مورد مرگ هدی صابر نگفت

تنها ساعاتی اندک از مرگ رضا هدی صابر نگذشته بود که این خبر به تیتر یک سایت های حامی جریان سبز بدل شد. در این راستا بی بی سی فارسی گوی سبقت را از تمامی رقبای خود ربود. تلاش چند هفته ای محافل خارج از کشور به منظور کشاندن مردم در عصر 22 خرداد به خیابان ها دلیلی شد که بار دیگر پروژه ی کشته سازی این بار با عنوان شهید سازی در دستور کار قرار گیرد. در تمامی این گزارش ها و تحلیل ها دليل مرگ تاخير در انتقال به بيمارستان ذکر می شد. سخنان سخنگوی قوه قضایه در روز بعد نیز نتوانست این رسانه ها را قانع کند.
 سخنگوي قوه قضاييه در این باره اظهار داشت: ممكن است در اين زمينه انتقاداتي در داخل كشور وجود داشته باشد كه بايد اين انتقادات مورد توجه قرار گيرد؛ اينكه آيا روند اعلام شده در زمينه انتقال زنداني به بيمارستان هاي تخصصي خارج از زندان به نحو احسن در مورد هدي صابر انجام شد و اينكه آيا وضعيت جسماني او به دادستان يا زيرمجموعه ها و همچنين خانواده او اطلاع داده شده است، پاسخي داده نشده است چرا كه در گزارش كتبي ارائه شده به اين موارد اشاره اي نشده است كه اين موضوع پيگيري خواهد شد.
اما اگر از حاشیه ها و انتقاداتی که در این زمینه وارده است بگذریم نکته ای که توجه مخاطبان ایرانی این رسانه ها را باید به خود جلب کند، کارگردانی تمام عیار بی بی سی فارسی در پشت این قضیه است. گویی که آنان در این رسانه فراموش کرده اند که ما ایرانی ها در فارسی ضرب المثلی داریم که می گوید رطب خورده نتواند منع رطب كند.
البته شاید گردانندگان ایرانی الاصل اما انگلیسی شده ی بی بی سی فارسی حق داشته باشند که در زرق و برق لندن هویت و فرهنگ سنتی جامعه خود را فراموش کنند، اما تاریخ هیچ گاه اینگونه نیست و نخواهد بود. گر چه برنامه ی نوبت شما که هر بار بر روی آنتن رفتنش بیش از 8 هزار دلار بر روی تهیه کنندگان بی بی سی خرج می گذارد در برنامه ای که در 23 خرداد به روی آنتن رفت باز هم نگاه به تاریخ گذشته بریتانیا در برخورد با زندانیان سیاسی را در حداقل اش مورد توجه قرار نداد، لذا به منظور روشنگری و احیاناً زدن تلنگری که بعید می دانم که به این راحتی ها در گوش آقای مسعود بهنود فرو برود به واکاوی موردی تاریخی از عملکرد دولت انگلستان در برخورد با مخالفین خود خواهیم پرداخت. گرچه پرونده ی دولت انگلستان در زندان های افغانستان، عراق و همکاری با آمریکایی ها در تدارک بازداشتگاه های سری سیا پر است از مواردی مشابه؛ اما بازهم به علت ثبت دوباره در تاریخ و آگاه سازی جوانان این مرز و بوم برگ های سیاهی از تاریخ دولت فخیمه ی بریتانیا را ورق می زنیم.
بابی ساندز کیست
بابي ساندز» برای همه و به خصوص ما ایرانی‌ها نامی آشناست. مبارزي که رئیس‌جمهور منتخب آن زمان برای خانواده‌اش پیام رسمی تسلیت فرستاد، خبرگزاري پارس مرگش را قهرمانانه اعلام کرد و نام خیابانی که سفارت انگلستان در آن قرار دارد به خیابان بابی ساندز تغییر نام داده شد. مردی که اعتقاد داشت برای مردن در راه آرمانش قدم به زندان گذاشته و برای به دست آوردن حقوق زندانیان سیاسی دست به کاری مهلک زد
.ساندز یکی از سرسخت‌ترین مبارزان سیاسی بود که برای رهایی ایرلند شمالی و بلفاست از قید دولت مرکزی بریتانیا می‌کوشید و وقتی هم که به زندان افتاد، برای احقاق حق و نشان دادن صلاحیت کسانی که برای برقراری یک دولت آزاد در ایرلند شمالی می‌کوشیدند، دست به اعتصاب غذا زد و برخلاف آنچه دولت انگلیس می‌پنداشت، از این کار دست برنداشت و حاضر شد جانش را هم بر سر این مسأله بگذارد و تمام فشارها و اقدامات دولت بریتانیا برای قطع این روند نیز او را از این کار باز نداشت. ساندز در ۲۷ سالگی چشم از دنیا فرو بست. اعجاب آور آنکه این برخوردهای وحشیانه با کسی انجام شد که عضو مجلس عوام انگلستان بود خدا می داند که اگر او به مانند افرادی چون هدی صابر عضو مجلس عوام نبود دولت انگلستان با او چگونه برخورد می کرد.
 جرمی که برای ساندز تراشیدند و از آن طریق توانستند وی را زندانی کنند، حمل سلاح‌های غیر مجاز و استفاده از آنها برای پیشبرد اهداف سیاسی جمهوریخواهان ایرلند و تقویت ارتش جمهوری‌خواه این کشور بود. بابی ساندز پس از مرگ مشهورتر شد و به عنوان نماد مبارزه برای استقلال در میان جوانان مبارز دهه 1980 ایرلند محبوبیت کم‌نظیری پیدا کرد .او تنها می‌گفت مبارزان ایرلندی را نه تبهکاران عادی، بلکه زندانی سیاسی حساب کنید، ولی مارگارت تاچر تا آخرین ثانیه مرگ وی این خواست را رد کرد . پس از او ۹ عضو دیگر ارتش جمهوری خواه ایرلند که در اعتصاب شرکت کرده بودند، درگذشتند. در اروپا، آمریکا و آسیا دانشجویان به خیابان‌ها ریخته و نام و یاد آنها را که شهدای راه مقاومت نامیده می‌شدند، گرامی داشتند. در برخی کشورها بناهای یادبودی برای بابی ساندز ساخته شد، به آوازها و شعرهای بسیار راه یافت و تا امروز سه فیلم با حضور شخصیت بابی ساندز ساخته شده که اولین آنها پسر مادران بسیار(۱۹۹۶) با بازی جان لینچ و دوم H3 (2001)  با شرکت مارک اُهال است. البته در فیلم ایتالیایی سکوت چکاوک‌ها ساخته دیوید بالرینی شخصیت ایوان فرانک نیز از روی بابی ساندز پرداخته شده، (گرسنگي) سومین بازتاب مستقیم چهره ساندز بر روی پرده نقره‌ای بود.
  تاچر درخواست پاپ را رد کرد
هر بار که در ایران برخی از افرادی که از سوی غرب حمایت می شوند به زندان می افتند موجی از کمپین ها و امضاهای غربی و وطنی برای آزادی این افراد و محکومیت دولت ایران تهیه می شود اما گویی در مورد کشورهای اروپایی و بویژه انگلستان حکایت دیگری است. به طور مثال اسناد منتشر شده در آرشیو ملی بریتانیا نشان می‌دهد که "پاپ ژان پل دوم" رهبر وقت کاتولیک‌های جهان در نامه‌ای به مارگارت تاچر(1)،نخست وزیر انگلیس از وی خواسته بود تا با مداخله خود به اعتصاب غذای هفت زندانی ارتش جمهوری‌خواه ایرلند، در زندان "میز" ایرلند شمالی پایان دهد.
به گزارش گاردین، تاچر درخواست پاپ را نادیده گرفت و پس از آن با اینکه اعتصاب غذا متوقف شده بود، ۱۰ زندانی دیگر با انجام اعتصاب غذا در سال ۱۹۸۱ جان خود را از دست دادند. اعتصاب غذای افراد فوق پس از آن شروع شد که دولت انگلیس تصمیم گرفته بود تا با زندانیان جمهوری‌خواه همانند جنایتکاران رفتار کند نه زندانیان سیاسی.
بر اساس این اسناد، پاپ در پیامی به تاچر گفته بود بهتر است راه حلی برای رهایی از بحران اعتصاب غذاهای کنونی پیدا کند. در این پیام آمده است: خبرهای نه چندان جالبی در مورد زندان "میز" در ایرلند شمالی به دستم رسیده است. اینکه شماری از زندانیان دست به اعتصاب غذا زده‌اند. من از تلاش "آقای اتکینز"، وزیر خارجه ایرلند شمالی برای بررسی این موضوع و یافتن راه حلی مناسب در این باره باخبر هستم. اما شخصا از شما می‌خواهم تا به در صورت امکان راه حل مناسب را برای توقف اعتصاب زندانیان اتخاذ کنید تا مانع از بروز هر گونه حوادث جبران ناپذیر بعدی شوید. در میان اعتصاب‌کنندگان نام بابی ساندز نیز به چشم می‌خورد.  

پی نوشت
1-مارگارت تاچر که از سال 1979 تا 1990 نخست وزیر انگلیس از حزب محافظه‌کار بود، به دلیل موضع سختگیرانه‌اش علیه کمونیسم به عنوان "بانوی آهنی" مشهور شده بود.